Mekan eğlence ve popüler kültür ilişkisini değerlendirmek

Yıl 2016, Cilt: 1 Sayı: 1, 136 - 153, 07.06.2016

Derya Tellan

Öz

Modern toplumsal ilişkilerin kendine özgü mekân anlayışı, sanayileşmeye koşut olarak açığa çıkan ve kısa sürede de olgunluğa ulaşan bir içeriktedir. Toplumsal ilişkilerdeki değişim, toplumsal grup ve katmanların tanımlanmasına, kapalı ve yerel ekonomilerden sanayinin tüketime yön verdiği dünya ekonomisine geçilmesine ve teknolojik gelişmelerin kültürel sonuçlar doğurmasına yol açarken; diğer yandan da mekânı bireyin gerçekliğinden soyutlamıştır. Çağımıza gelindiğinde ise mekân postmodern biçemde yapılanmış ve iş dünyasının gereksinimleri doğrultusunda metalaşmış durumdadır. Gündelik yaşam pratiklerinde tüketimin üretime, üretimin de tüketime bağımlılığı, popüler kültürün anlam kazandığı eğlence mekânlarının çeşitlenmesine ve maddi-manevi bakımdan tüketilenlerin çoğalmasına neden olmuştur. Özetle popüler kültür, boş zaman ve eğlence pratikleri aracılığıyla tüketimi farklılaştırmakta, gerçek ve/veya sanal mekânlara taşımaktadır. Bu kapsamda çalışmada, eğlence pratiklerinin ve mekânlarının popüler kültürün yaygınlaşmasındaki rolü kuramsal düzeyde tartışılmaktadır. Mekânın örgütlenmesindeki dönüşümün bireylerin boş zamanlarını değerlendirmelerinde belirleyici olduğu gözlemlenen bir durumdur

Anahtar Kelimeler

Popüler Kültür, Mekân, Eğlence, Sembolik Ekonomi

Evaluating the Relation Between Space, Entertainment and Popular Culture

Öz

Specific view of space related to modern societal relations has a content that occurred parallel to industrialization and reached maturity rapidly. While changes in social relations are causing the defining of social groups and strata, passing from closed and local economies to world economy industry directed consumption, and technological developments to generate cultural results; on the other hand it has abstracted space from the reality. In present time space is being structured in postmodern stylistic and commodified through the requirements of the business world. In everyday life practices, dependency of consumption to production, production to consumption caused the diversification of entertainment spaces in which popular culture make sense and increase of consumed in materially and morally. In brief, popular culture differentiates consumption via leisure and entertainment practices and carries to real and/or virtual spaces. In this context, in the study, the role of entertainment practices and spaces in the gaining wide currency of popular culture is discussed. It’s an observed case that transformation in the organization of space is determinant in the individuals’ consideration of leisure time or recreation

Anahtar Kelimeler

Popular Culture, Space, Entertainment, Symbolic Economy

Kaynakça

• Akay, A. (2002). Kapitalizm ve Pop Kültür. İstanbul: Bağlam Yayınları.
• Arık, M. B. (2009). “İnsan ve Toplumu Bir Arada Düşünmedikçe Popüler Kültürü Tartışamayız”, Medya ve Popüler Kültür içinde. (Ed. E. Karakoç). Konya: Literatürk. s. 1-30.
• Aytaç, Ö. (2005). “Kapitalizm ve Boş Zaman”, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 6 (1): 1-22.
• Aytar, V. (2005). Metropol. İstanbul: L & M Yayınları.
• Bates, S. ve A. Feri. (2010). “What’s Entertainment? Notes Toward a Definition”, in Studies in Popular Culture. p 1-20 http://pcasacas.org.seanic11.net/SiPC/33.1/Bates_Ferri.pdf
• Bocock, R. (1997). Tüketim. (Çev. İ. Kutluk). Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.
• C&M (2015). “Global Restaurant Industry”. http://www.companiesandmarkets.com/ MarketIn- sight/ Food-and-Drink/Global-Restaurant-Industry/NI7961
• Fiske, J. (2012). Popüler Kültürü Anlamak. (Çev. S. İrvan). İstanbul: Parşömen Yayınları.
• Güney, A. ve D. Aydoğan. (2013). “Geç Kapitalizmin Derebeylikleri: Alışveriş Merkezleri”, Kent Üzerine Özgür Yazılar içinde. (Yay. haz. C. Ergun vd.). İstanbul: Bağlam Yayınları. s. 106-118.
• Jenks, C. (2007). Altkültür: Toplumsalın Parçalanışı. (Çev. N. Demirkol). İstanbul: Ayrıntı Yayınla- rı.
• Kaygalak, İ. (2011). “Postmodern Eleştirilerin Coğrafi Düşünce ve Yeni Mekân Kavrayışları Üzeri- ne Yansımaları”, Coğrafi Bilimler Dergisi. 9 (1): 1-10
• Kaygalak, S. (2008). Kapitalizmin Taşrası. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Merrifield, A. (2014). “Hesap Uzmanlığı Yönetişimine Karşı: Yeni Bir Kentsel Kolektif Tüketime İlişkin Notlar”, Mekân Meselesi içinde. (Çev. ve der. S. Torlak). İstanbul: Tekin Yayı- nevi. s. 73-93.
• Özdemir, N. (2005). Cumhuriyet Dönemi Türk Eğlence Kültürü. Ankara: Akçağ Yayınları.
• PWC. (2014). Küresel Eğlence ve Medyaya Bakış 2014-2018. http://www.pwc.com.tr
• Slater, D. (1997). Consumer Culture and Modernity. Oxford: Polity Press.
• Stevenson, N. (2008). Medya Kültürleri: Sosyal Teori ve Kitle İletişimi. (Çev. G. Orhon ve B. E. Aksoy). Ankara: Ütopya Yayınevi.
• Storey, J. (2006). Cultural Theory and Popular Culture: An Introduction. London: Pearson Long- man.
• TDK. (2015). Büyük Türkçe Sözlük. Ankara: TDK Yayınları.
• Tellan, D. (2009). “Bir Tüketim Eylemi Olarak Popüler Kültür”, Medya ve Popüler Kültür içinde. (ed. E. Karakoç). Konya: Literatürk. s. 59-86.
• ........... (2008). “Gündelik Yaşamın Üretimi ve Reklamlar”, Gazi Üniversitesi İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi. Sayı: 27. s. 27-53.
• Urry, J. (2015). Mekânları Tüketmek. (Çev. R. G. Öğdül). İstanbul: Ayrıntı.
• Yırtıcı, H. (2005). Çağdaş Kapitalizmin Mekânsal Örgütlenmesi. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversi- tesi Yayınları.