Türk televizyonlarında eğlence içeriğinin egemenliği

Yıl 2016, Cilt: 1 Sayı: 1, 32 - 49, 07.06.2016

N. Tülay Şeker

Öz

Televizyon, etkisi ve yaygınlığı çok yüksek olan ve bu özelliklerinden dolayı da üzerinde sürekli tartışmaların yürütüldüğü bir araçtır. Televizyona iyimser bir açıdan bakanlar, aygıtı özellikle teknik üstünlüklerini ön plana çıkararak değerlendirir. Televizyon dünyayı küçük bir köy hâline getirmiştir. Televizyon aynı zamanda iyi bir eğitim, bir kültür, bir sanat aracıdır. Ayrıca televizyon aileye hitap eden seyirlik ve eğlencelik bir araçtır. Televizyona daha eleştirel bakan karşı görüş ise, televizyon içeriğinde eğlence olmasının kabul edilebilir olduğunu ancak asıl sorunun eğlencenin dozuyla ilgili olduğunu savunmaktadır. Televizyonda eğlence içerikli yapımlara çok yer verilmekte, hemen her türlü içerik eğlence olarak sunulmakta, izleyicinin olayla ilgili algısı da bu şekilde oluşmaktadır. Bu çalışmada Türkiye’de yayın yapan televizyon kanallarının prime time yayın akışları incelenerek eğlencenin akıştaki dağılımı tespit edilmiştir. İnceleme dönemi olarak 8-14 Haziran 2015 seçilmiştir. Bu tercihte Türkiye’de 7 Haziran seçimlerinin hemen ertesi haftası olması ve gündemde yoğun tartışmaların bulunması belirleyici olmuştur. Çalışmaya dahil edilen kanallar, haziran ayı izlenme oranlarında en üstte yer alan ilk 7 kanaldır. Kanalların prime time yayın akışları niceliksel içerik analizi yöntemiyle incelenmiş, çeşitli kategoriler oluşturulmuş, türler bu kategorilere yerleştirilerek değerlendirme yapılmıştır. Elde edilen veriler, incelenen televizyon kanallarında eğlence programlarının diğer yapımlara göre daha ağırlıkta olduğunu ortaya koymuştur

Anahtar Kelimeler

Televizyon, Eğlence, Prime Time, İzlenme Oranı, Niceliksel İçerik Analizi

The Dominance of Entertainment on TV Broadcastıng in Turkey

Öz

Television is a medium which has a high level of influence and prevalence, and thus which is exposed to constant debates because of these features. The ones, who have an optimistic approach towards TV, evaluate it especially by featuring its technical superiorities. According to them, television has turned the world into a small village. At the same time, it is a medium of good education, culture and arts. Furthermore, it is a device of entertainment and sight which appeals to the families. Those, whose approach towards TV is more critical, assert that it is agreeable that television can include entertainment as a part of it, but the level of entertainment used in television is the problem to be solved. Television displays so many television productions with high levels of entertainment; nearly all kinds of programmes include elements of entertainment, and the perception of the viewer(s) on the phenomenon is constructed in this way. This study ascertained the distribution of entertainment in the prime time broadcasting streaming of the television channels in Turkey. The selected period of the TV streaming in this study was June 8 to 14, 2015. The fact that this period was just the week after the Election Day in Turkey (on June 7) and the agenda was full of debates was the determinant for selecting the period which this study made an analysis of. The television channels which this study examined are top 7 channels in the rating list in June. The prime time streaming of the channels was studied through the quantitative content analysis, and then some categories were generated; the types of the programmes were evaluated after being distributed into these categories.The data acquired from this study put forth that the number of the entertainment programmes in TV channels analysed in this study exceeds that of the other types of TV programmes

Anahtar Kelimeler

Television, Entertainment, Prime Time, Rating, Quantitative Content Analysis

Kaynakça

• Aziz, Aysel. (1996). Elektronik Yayıncılıkta Temel Bilgiler. 4. Basım. Ankara: Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları.
• ............... (1999). Türkiye’de Televizyon Yayıncılığının 30 Yılı. Ankara: TRT Yayınları.
• Baudrillard, Jean. (1991). Sessiz Yığınların Gölgesinde Ya da Toplumsalın Sonu. (Çev. Oğuz Adanır). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Çolakoğlu, Nuri. (1996). “TV’nin Gelmişi, Geçmişi, Geleceği”, 2000’li Yıllara Doğru Türkiye’de TV içinde. (Ed. Emir Turam). İstanbul: Altın Kitaplar Yayınevi.
• Dursun, Çiler ve Korkmaz Alemdar. (1999). Medya Dünyası, Medya Gücü ve Demokratik Kurumlar. (Haz. Korkmaz Alemdar) İstanbul: AFA Yayıncılık ve TÜSES Vakfı Yayınları.
• Groombridge, Brian. (t.y.). Televizyon ve İnsanlar. (Çev. İbrahim Şener). İstanbul: Der Yayınları.
• Kaplan, Yusuf. (1993). Televizyon. İstanbul: Ağaç Yayınları.
• Kaya, Raşit. (2001). “Televizyon: Medyanın Amiral Gemisi ya da Globalleşmenin Taşıyıcısı”, A.Ü. İletişim Fakültesi Yıllık 1999. Ankara: A.Ü. İletişim Fakültesi Yayınları.
• Mutlu, Erol. (1999). Televizyon ve Toplum. Ankara: TRT Yayınları.
• ................ (2008). Televizyonu Anlamak. Ankara: Ayraç Yayınları.
• Özçağlayan, Mehmet. (1998). Yeni İletişim Teknolojileri ve Değişim. İstanbul: Alfa Yayınları.
• Öztürk, Serap Yazar. (1996). “Televizyon Haberciliği ve Türkiye’deki Uygulamalar”, Yeni Türkiye Dergisi Medya Özel Sayısı II. Sayı 12. Ankara.
• Postman, Neil. (1994). Televizyon Öldüren Eğlence. (Çev. Osman Akınhay). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Şahin, Haluk. (1996). “Özel TV’ler ve Demokrasi Atmosferi”, 2000’li Yıllara Doğru Türkiye’de TV içinde. (Ed. Emir Turam). İstanbul: Altın Kitaplar Yayınevi.
• Turam, Emir. (1996). 2000’li Yıllara Doğru Türkiye’de TV. İstanbul: Altın Kitaplar Yayınevi.
• Uyguç, Ünal ve Ali Genç. (1998). Radyo Televizyon Haberciliği. 2. Baskı. İstanbul: Avcıol BasımYayın.
• Williams, Raymond. (2003). Television: Tecnology and Cultural Form. (Edt. Ederyn Williams) 3rd Edition, New York and London: Routledge.
• www.connectedvivaki.com/1-15-haziran-2015-tv-verileri/, Erişim Tarihi 25.08.2015