The Comedy of Being Middle Class: Little Britain and Vicky

Yıl 2018, Cilt: 3 Sayı: 6, 542 - 561, 31.07.2018

Volkan Yücel

Öz

Social movements can be traced not only to society, but also to social stories and narratives.
Mobility between social stratas or social classes in the different masks of oppressed identities
have been a scene all through history. One of the greatest actors in vertical mobilization, obviously,
is the economic strata. The middle class, a layer that later settled between workers
and managers, is a consumption-based class which does not want to harm the profit and the
capital. It is continually anticipated to desire them as a lottery and to repress its feelings of
hunger, racism or sexism. In this form, as a great power and approver, some economists have
fascinated by the idea of the middle class. In terms of representation, screenwriters are also
interested in the lives of middle-class people. In this work, the transformation of the representation
of the British working class will be examined by analyzing some of the scenes and
characters in the Little Britain TV show and their media reflections. And also, it will be argued
as to which social stages of labor passed and how it was represented.

Anahtar Kelimeler

Media, Television, Middle Class, Representation, Little Britain (2003), Representation

Orta Sınıf Olma Komedisi: Little Britain ve Vicky

Öz

Toplumsal hareketlilikler sadece toplumdan değil, toplumsal anlatı ve öykülemelerden
de takip edilebilir. Tabakalar ya da sınıflar arası hareketlilik, tarih boyunca ezen ve ezilen
kimliklerinin farklı maskelerle icrasını sağlamıştır. Dikey hareketlenmelerdeki yürütücülerin en
büyüklerinden birisi ekonomik tabakalardır. İşçiler ve yöneticiler arasına sonradan yerleşen bir
tabaka olan ‘orta sınıf’; kimilerine göre kâra ve sermayeye zarar vermek istemeyen ve onlara
karşı bir piyango çekilişine katılır gibi sürekli arzu üretmesi beklenen ve ancak hissi açlıkları
kimi ırkçılık ya da cinsiyetçilik türleriyle bastırabilen tüketim tabanlı bir tabakadır. Bu biçimiyle
büyük bir güç ve ‘onaylayıcı’ olarak, bazı ekonomistleri büyülemiştir. Orta sınıfın hayatı, temsil
açısından yazar ve senaristlerin de ilgisini çekmiştir. Bu çalışmada, Little Britain TV şovundan
hareketle, İngiliz işçi sınıfının temsilindeki dönüşüm, diziden kimi sahnelerin ve karakterlerin
analiziyle ve medya yansımalarıyla örneklendirilerek incelenecektir. Öncesindeyse işçiliğin
hangi toplumsal aşamalardan geçtiği ve komedilerdeki temsili tartışılacaktır

Anahtar Kelimeler

Medya, Temsil, Televizyon, Orta Sınıf, Temsil, Little Britain (2003), Temsil

Kaynakça

• Arendt, H. (1958). The Human Condition. Chicago: University of Chicago Press. Aslan, Z. (2012). Geçmişten Bugüne Eleştirel Bir Orta Sınıf Değerlendirmesi. Toplum ve Demokrasi, 13-14, 55-92. Broadie, A. (2009). Hutcheson on Connoisseurship and the Role of Reflection. British Journal for the History of Philosophy, 17 (2), 351-64. Belek, İ. (2004). Esnek Üretim Derin Sömürü. İstanbul: Nazım Kitaplığı. Cuff, E. C., Sharrock, W. W. & Francis, D. W. (2013). Sosyolojide Perspektifler. Ümit Tatlıcan (Çev.). İstanbul: Say. Dahrendorf, R. (1959). Class and Class Conflict in Industrial Society. Stanford: Stanford University Press. (1968). Essays in the Theory of Society. Stanford: Stanford University Press. (1988). The Modern Social Conflict. Berkeley and Los Angeles: University of California Press. Direk, Z. (2013a, 22 Ocak). Cindy Sherman. https://zeynepdirek.wordpress. com/2013/01/22/cindy-sherman/ Erişim Tarihi: 02.02.2018. (2013b, 4 Ocak). Simone de Beauvoir: Abjeksiyon ve Eros Etiği. https://zeynepdirek.wordpress.com/2013/01/04/simone-de-beauvoir-abjeksiyon-ve-eros-etigi Erişim Tarihi: 11.02.2018. Durdu, Z. (2009). Modern Devletin Dönüşümünde Bir Ara Dönem: Sosyal Refah Devleti. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22, 37-50. Finding, D. (2008). “I can’t believe you just said that”: Figuring Gender and Sexuality in Little Britain. Media@lse Electronic Working Papers: 1-29. http://www.lse. ac.uk/media@lse/research/mediaWorkingPapers/pdf/EWP13.pdf Erişim Tarihi: 03.04.18. Foucault, M. (1994). The Order of Things: An Archaeology of the Human Sciences. New York: Vintage Books. Fromm, E. (1990). Sağlıklı Toplum. Zeynep Tanrısever (Çev.). İstanbul: Payel. Gambetti, Z. (2007). Marx ve Arendt: Emek, İş, Eylem Üzerinden Üç Siyaset Biçimi. Birikim, 217, 46-54. Giddens, A. (2000a). Elimizden Kaçıp Giden Dünya. Osman Akınhay (Çev.). İstanbul: Alfa. (2000b). Sosyoloji. Hüseyin Güzel-Cemal Güzel (Çev.). İstanbul: Ayraç. Gilbert, D. (2003). The American Class Structure in an Age of Growing Inequality. Belmont: Wadsworth/Thomson. Güçlü, A., Uzun, E., Uzun, S. & Yolsal, Ü. H. (2003). Felsefe Sözlüğü. Ankara: Bilim ve Sanat. Hannigan, J. A. (1983). “Alain Touraine, Manuel Castells and Social Movement Theory a Critical Appraisal. The Sociological Quarterly, 26 (4), 435-454. Jones, O. (2011). Chavs: The Demonization of the Working Class. London: Verso. Keynes, J. M. (2015). Para Üzerine Bir İnceleme. Cihan Gerçek (Çev.), İstanbul: İş Bankası Kültür. Kristeva, J. (1980). Pouvoirs de l ‘horreur, Essai sur l ‘abjection. Paris: Éditions du Seuil. Lockyer, S. (2010a). Dynamics of Social Class Contempt in Contemporary British Television Comedy. Social Semiotics, 20 (2), 121-38. (2010b). Chavs and Chav-nots: Social Class in Little Britain. S. Lockyer (Edi.). Reading Little Britain: Comedy Matters on Contemporary Television içinde (s. 95-110). London: I. B. Taurıs. Marx, K. (1967). Capital: A Critique of Political Economy. New York: International P. Medhurst, A. (2007) A National Joke: Popular Comedy and English Cultural Identities. London: Routledge. Mills, C. W. (1958). The Causes of World War Three. London: Secker & Warburg. (1970). The Power Elite. Oxford: Oxford University Press. (1976). The Sociological Imagination. Oxford: Oxford University Press. (2002). White Collar: The American Middle Classes. Oxford: Oxford University Press. Rothbard, M. R. (2009). Rothbard vs. the Philosophers. Alabama: LvMI. Schwarz, B. (2015). Building an Underclass: How Urban Planners Helped Demolish Britain’s Working Families. The American Conservative, 25.03.2015, https://www. questia.com/magazine/1G1-402877091/building-an-underclass-how-urban-planners-helped Erişim Tarihi: 05.03.2018. Şenergüç, M. (2016, 10 Kasım). Sanattan… Politikanın sonu komedi mi?. Açık Gazete, https://www.acikgazete.com/sanattan-politikann-sonu-komedi-mi Erişim Tarihi: 13.05.2018. Telfer, E. (1995). Hutcheson’s Reflections upon Laughter. The Journal of Aesthetics and Art Criticism, 53 (4), 359-69. Wacquant, L. J. D. (1991). Making Class: The Middle Class(es) in Social Theory and Social Structure. S. G. McNall, R. F. Levine & R. Fantasia (Ed.). Bringing Class Back In: Contemporary and Historical Perspectives içinde (s. 39-64). Boulder: Westview. Waters, M. (2008). Modern Sosyoloji Kuramları. Zafer Cirhinlioğlu (Çev.). İstanbul: Gündoğan. Weaver, S. (2016). The Rhetoric of Racist Humour: US, UK and Global Race Joking. London: Routledge. Weber, M. (1961). General Economic History. London: Collier MacMillan. Yazıcı, E. S. (2008). Türk Sineması’nda 1983-1991 Yılları Çekilen Filmlerde Yeni Orta Sınıf Habitusu. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Anadolu Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.