Medyada Şiddetin Temsili

Yıl 2024, Cilt: 09 Sayı: 20, 5 - 33, 31.01.2024

Ömer Özer

https://doi.org/10.37679/trta.1428964

Cited By: 2

Öz

Her sayısında farklı bir temayla çıkan TRT Akademi dergisinin 20. sayısının konusu “medyada şiddetin temsili” oldu. Şiddet konusu önemli çünkü medya, sosyal gerçekliği alıp kendi gerçekliğine çevirmekte ve medya gerçekliği algılamaya da bağlı olarak insan gerçekliğine dönüşmektedir (Özer, 2017).... Medyada sunulan şiddet açısından yapılan araştırmaların üzerinde durduğu şiddet unsuru, daha çok fiziksel şiddettir. Bugün yaşamayan Georger Gerbner ve çalışma arkadaşı Lary Gross (1976) 1970’lerin ortalarında yayımladıkları ilk yetiştirme kuramı çalışmasında yaptıkları tanımda şunları belirtmişlerdir: “Fiziksel gücün silahlı ya da silah kullanmadan, kişinin kendisine ya da başkalarına karşı, kurbanın kendi rızası dışında, acı verecek şekilde incitilmesi, öldürülmesi ya da olayın bir parçası olarak kurban olacak derecede tehdit edilmesi unsurlarının açık bir ifadesidir.” Onlara göre sahte veya boş tehdit savrulduğunda, fiziksel değil de sözle saldırıldığında ve bazı jestler kullanıldığında örneğin inandırıcı olmayan şiddet yaşatılmış sayılmayacaktır. Buna karşılık kazalar ve doğal olan şiddet, şiddet tanımları içerisine katılmaktadır. Bunun nedeni şiddetin sosyal ilişki ve iktidar dersi olarak kabul edilmesidir. Nitekim iktidarın temelinde insanın şiddete kurban gitme korkusu ve çevrelerinden gelen tehditler yatmaktadır. Bu da tüm topluma yayılma gücüne sahiptir.

Anahtar Kelimeler

Medyada Şiddet, Medya, Şiddet, Medya ve Şiddet

Kaynakça

• Başpehlivan, A. (2023). Medyada Şiddet Kültürü: Prof. Dr. Ömer Özer ile Söyleşi MEDIAJ, 6(1), 153-161
• Braynt, Jennings ve Dolf Zillmann (1996). “Violence and Sex in the Media”, Mass Media Effects Across Cultures, Ed. Felipe Korzenny vd., Sage: 195-209.
• Carter, Cynthiave C. K. Weaver (2003). Violence and the Media, Open University Press.
• Cengiz, Serpil Aygün (2009). “Basında Yer Alan İntihar Ya da İntihar Girişimi Konulu Haberlerde Etik Sorunlar”. Kriz Dergisi, 17 (2) : 21-38.
• Chormsky, N. ve Edward S. H. (1999). Medya Halka, Nasıl Evet Dedirtir? Kitle İletişim Araçlarının Ekonomi Politiği, İstanbul: Minerva Yayınları.
• Curran, James vd. (1991). “İletişim Araçları Üzerine Çalışma: Kuramsal Yaklaşımlar”, Çev. Meral, Özbek, İLEF Yıllık: 228-253.
• Dostoyavski, Fyodor (2009). Suç Ve Ceza, Çev. Mazlum Beyhan, İstanbul: Türkiye İş Bankası Yayınları
• Durkheim, Emile (2002). İntihar (Toplumsal bir inceleme), Çev. Özer Ozankaya, İstanbul, Cem Yayınları.
• Eagleton, T. (1996). İdeoloji. Muttalip Özcan (Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Ersoy, Uğur (2018).”İntihara Yönlendirme Suçu”, TBB Dergisi, 136: 75-140.
• Gerbner, George (1970). “Cultural Indicators: The Case of Violence in Television Drama”, Annals of the American Academy of Political and Social Science, Vol. 388: 69-81.
• Gerbner, George (1970). “Cultural Indicators: The Case of Violence in Television Drama”, Annals of the American Academy of Political and Social Science, Vol. 388: 69-81.
• Gerbner, George (1980). “Death in Prime Time: Notes on the Symbolic Functions of Dying in the Mass Media”, Annals of the American Academy of Political and Social Science, 447, January: 64-70
• Gerbner, Goerge (1982). “What Television Teaches About Physicians and Health”, Mobius: A Journal for Continuing Education Professionals in Health Science, April: 44-49.
• Gerbner, G. (1993). Miracles’ of communication technology: Powerful audiences, diverse choices, and other fairy tales. Janet Wasko (Ed.). Illuminating the blind spots. New Jersey: Ablex.
• Gerbner, G. (1996). The hidden side of television violence. Herbert Schiller vd. (Ed.). Invisible crisis içinde (ss. 27-34). Colorado Westview Press
• Gerbner, G. (1998a). The stories we tell. Kültür ve İletişim, 1(1), 17-30.
• Gerbner, George (1998b). “The Stories We Tell”, Kültür ve İletişim, 1(1): 17-30.
• Gerbner, George (2002). “Stories of Violence and the Public Interest”, (This is an article from a collection of writings that were presented at a colloquium on the consequences of marketing televisual products entitled "La vio¬len¬ce à la télévision et les jeunes: pas de tueries dans nos écoles donc pas de problème?" (Violence on television and youth: no killing in our school so no problem?)), April 19: 125-134.
• Gerbner, G., & Gross, L. (1976). Living with television: The violence profile. Journal of Communication, 26(2), 173-99.
• Gerbner, George ve Larry Gross (1980). “The Violent Face of Television and Its Lessons” içinde Children and the Faces of Television: Teaching, Vio¬len¬ce, Selling, Ed. Edward L. Palmer and Aimee Dorr, Academic Press, A Subsidiary of Harcourt Brace Jovanovich, Publishers: 149-162
• Gerbner, George vd. (1980). “Aging with Television: Image on Television Drama and Conceptions of Social Reality”, Journal of Communication, 30(1): 37-47.
• Gerbner, George vd. (1999). “Profiling Television Violence” içinde International Media Monitoring, Ed. Kaarle Nordenstreng, Michael Griffin, Cresskill, NJ: Hampton Press, Inc.: 335-365.
• Gunter, Barrie and Jill McAteer (1997). Children and Television, Routledge
• Gümüş, A. (2006). Şiddet nedenleri. Toplumsal bir sorun olarak şiddet sempozyumu. Ankara: Eğitim Sen Yayınları
• Hall, S. (1999). İdeolojinin yeniden keşfi: Medya çalışmalarında baskı altında tutulanın geri dönüşü. Mehmet Küçük (Çev. ve Der.). Medya iktidar ideoloji içinde (ss. 77-126). İstanbul: Ark Yayınları
• Halloran, D. J. (1983). Kitle iletişimi: Şiddetin belirtisi mi, yoksa nedeni mi? İletişim ve toplum sorunları kuram ve uygulama içinde (ss. 62-84). Unesco/Türk Sosyal Bilimler Derneği Yayınları.
• Harmancı, M. Fatih (2014). “Gazetelerde Polis İntihar Haberlerinin Sunumu”, E-Sosyal Bilimler Degisi, 13(5): 365-391
• Himmelweit, H.T. vd. (1958). Television and Child, London: Oxford University Press
• Horkheimer, Max ve Theodor W. Adorno (1996). Aydınlanmanın Diyalektiği Felsefi Fragmanlar II, Çev. Oğuz Özügül, Kabalcı Yayınevi.
• https://research.calvin.edu/german-propaganda-archive/goeb56.htm) (Erişim Tarihi: 22.02.2021.
• İnal, M. A. (1996). Haberi Okumak, İstanbul: Temuçin Yayınları
• Kınık, Kadri (2018). “Nedenleri, Çeşitleri ve Çözüm Önerileri ile İNTİHAR OLGUSU”, SOAM Strateji, Düşünce ve Analiz Merkezi
• Klapper, J. Joseph (1984). “The Effectiveness of Mass Communication”, içinde Media Power Politics, Ed. Doris A. Graber, Congressional Quarterly Inc., Washington, D.C: 23-35.
• Korap Özel, Elif ve Şadiye Deniz (2016)., “Türk Medyasının İntihar Haberlerini Sunumunda Etik Sorunlar: Cem Garipoğlu ve Mehmet Pişkin İntiharları”, Bilig, Bahar, Sayı 77: 233-270.
• Kuo, Sai-Hua ve Mari Nakamura (2005). “Translation or Transfor¬ma¬tion? A Case Study of Language and Ideology in the Taiwanese Press”, Discourse and Society, 16(3): 393-417.
• Le Bon, Gustave (2014). Kitleler Psikolojisi. Çev. Hasan Can. Ankara: Tutku Yayınevi.
• Leenaars, A. Antoon (2010). “Edwin S. Shneidman on Suicide”, Suicidology Online,1: 5-18.
• Lowery, A. Shearon ve Melvin L. DeFleur (1995). Milestones in Mass Communication, Longman.
• Marx, K. (2004). Kapital Kapitalist Üretimin Eleştirel Bir Tahlili Birinci Cilt, Çev. Alaattin Bilgi, İstanbul: Sol Yayınları
• Morgan, M. (1995). The critical contribution of George Gerbner. John A. Lent (Ed.). A different road of taken içinde (ss. 99-117). Boulder Colorado: Westview Press
• Noelle-Neumann, E. (1998). Kamuoyu: Suskunluk Sarmalının Keşfi. (Çev. Murat Özkök). Ankara: Dost Kitabevi
• Özer, Ö. (2001). Kazanılmış hakkın tersine çevrilmesi: 1 Mayıs 1996 olaylarının Türk basınında sunumu. İletişim Dergisi, 9 , 109-135.
• Özer, Ö. (2004). Yetiştirme kuramı: Televizyonun kültürel işlevlerinin incelenmesi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları; No. 1578, İletişim Bilimleri Fakültesi Yayınları, No. 58.
• Özer, Ö. (2006). Televizyonun ideolojik şiddeti. V Dergi, 1 (1) Ocak-Şubat, 4-5.
• Özer, Ö. (2007). Medya şiddet toplum. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları, No: 1725.
• Özer, Ö. (2007). Medya şiddet toplum. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları, No: 1725.
• Özer, Ö. (2007). Medya şiddet toplum. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları, No: 1725.
• Özer, Ö. (2010b). Medyada sunulan fiziksel şiddetin etkilerini açıklayan psikolojik kuramlar. Medyada şiddet kültürü bu öyküde sen anlatılıyorsun içinde (ss. 385-410). İstanbul: Literatürk Yayınları
• Özer, Ö. (2010c). İslahiye’de kan davasına ilişkin yapılan araştırma ve kan davasını konu edinen gurbet kadını dizisinin karşılaştırmalı çözümlemesi. Medyada şiddet kültürü bu öyküde sen anlatılıyorsun içinde (ss. 451-494). İstanbul: Literatürk Yayınları
• Özer, Ö. (2010d). Medyanın ideolojik şiddeti. Medyada şiddet kültürü bu öyküde sen anlatılıyorsun içinde (ss. 523-546). İstanbul: Literatürk Yayınları
• Özer Ö. (2011). Cultivation Theory And Hegemony: A Research From Turkey ON Cultivational Role Of Television Society and Technology 2011, Lovran, Hırvatistan, 28 Haziran 2011, cilt.1, ss.588-594
• Özer, Ö. (2016). Doyumun Öyküsü, Konya: Literatürk Akademia.
• Özer, Ö. (2017). “Medyada Şiddet Kullanımı: Şiddet Ekonomisi, Medyanın İdeolojik Şiddeti ve Yetiştirme Kuramı Açısından Bir Değerlendirme”, Marmara İletişim Dergisi / Marmara Journal of Communication • Yıl / Year: 2017 • Sayı / Issue: 27 ss/pp. 1-19 • ISSN: 1300-4050 • DOI: 10.17829/midr.20172729519.
• Özer, Ö. (2019). Kızılca Kıyamet Koparken, Konya: Literatürk Academia.
• Özer, Ö. (2020). Kamular Türkü Söyleyin, Konya: Literatürk Yayınları
• Özer, Ö. (2020a). “Kamu Yararı Haberciliği: İntihar Haberleri Üzerine Analitik Bir Çalışma”. Etkileşim. 5. 72-83.
• Özer, Ö. (2020b). Töre Bu Defa İsveç’teydi: “Fadime Şahindal Namus Cinayeti” Haberlerinin Yapısalcılık Etkisindeki Britanya Kültürel Çalışmaları Çerçevesinde İncelenmesi, TRT Akademi DERgisi, Cilt 05 | Sayı 10 | Temmuz 2020 |Kültürel Çalışmalar: 490-513.
• Özer, M., & Özer, Ö. (2010). Pazarda satışın öyküsü: Medyada şiddet ekonomisi. Medyada şiddet kültürü bu öyküde sen anlatılıyorsun içinde (ss. 35-59). İstanbul: Literatürk Yayınları.
• Palabıyıkoğlı, Refia (Yılsız). “İntihar Davranışı ve Kitle İletişim Araçları”, Kriz Dergisi, 2(2): 277-284.
• Palabıyıkoğlu, Refia vd. (1994). “Gazetelerdeki İntihar Haberlerinin Okuyucuya Nasıl Yansıtıldığına İlişkin Bir Çalışma”. Kriz Dergisi, 2 (2): 285-292.
• Potter, W. J. (1999). On media violence. London: Sage Publication
• Potter, W. James (2003). The 11 Myths of Media Violence, Sage
• Schiller, Herbert (1993). Zihin Yönlendirenler, Çev. Cevdet Cerit, Pınar Yayınları.
• Schramm, W. vd. (1961). Television in the Lives of Our Children, Stanford. CA: Stanford University Press
• Shanahan, J., & Morgan, M. (1999). Television and its viewers cultivation theory and research. Cambridge University Press
• Shoemaker, P., & Reese, S. D. (2002). İdeolojinin medya içeriği üzerindeki etkisi. Süleyman İrvan (Der. Ve Çev.). Medya kültür siyaset. Alp Yayınevi, 127-178.
• Signorielli, N. vd. (1995). Violence on television: The cultural indicator project. Journal of Broadcasting and Eletronic Media, 39 (2), 278-83.Trend, D. (2008). Medyada Şiddet Efsanesi Eleştirel Bir Giriş, Çev. Gül Bostancı, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları
• Smith, Robin (1986). “Television Addiction” içinde Perspectives on Media Effect, ed. Jennings Bryant ve Dolf Zillmann, Hillsdale, New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates, Publishers: 109-128.
• Violence in Media Entertainment (2010). http://www.media-awareness.ca/english/issues/violence/violence_entertainment.cfm, [Erişim Tarihi: 10. 07. 2010].
• Yalvaç, H. Dilek (2006). “İntihar Girişiminde Bulunan Bireylerde Psikiyatrik Morbidite, Kişilik Bozukluğu ve Bazı Sosyodemografik ve Klinik Etkenlerle İlişkisi”, Yayımlanmamış Uzmanlık Tezi, T.C. İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi, Malatya.