Amaç: Bu araştırma, madde bağımlılarının sosyal rehabilitasyonunda yerel yönetimler tarafından verilen hizmetlerin niteliğini Bursa İli örnekleminde yararlanıcıların gözünden incelemeyi amaçlamaktadır. Yöntem: Araştırma, niceliksel metodolojiye dayalı genel tarama modelinin kullanıldığı tanıtsal bir çalışmadır. Bursa Büyükşehir Belediyesi Gençlik ve Aile Destek Merkezi’ne danışan 489 madde kullanıcısından 140’ı ile gerçekleştirilmiştir. Veriler SPSS’te analiz edilmiştir. Bulgular: Araştırmaya katılan katılımcıların ortalama x̄= 16.8 (SS=4.5) yaşında tamamına yakını (%90.7) erkek ve yarıya yakını (%38.6) Osmangazi ilçesinde ikamet etmektedir. Madde kullanım sıklığı ile cinsiyet arasında anlamlı bir farklılık olduğu (χ2(1) = 12.604, p = .027), %75.7’si arkadaş çevresi sebebiyle madde kullanmaya başladığı, %62.1’i daha önce tıbbı/klinik tedavi gördüğü, %30.7’si madde kullanımından dolayı adli dosyası olduğu tespit edilmiştir. Madde kullanımı ile adli vaka suç arasındaki istatistiksel olarak çok yüksek derecede anlamlı bir bağlantı bulunmuştur; (χ2(1) = 80.375, p = .000). Çoklu madde kullanımı ile kendisine zarar verme arasında istatistiksel (χ2(1) = 2.096, p = .351) olarak anlamlı bir bağlantı bulunduğu ve %83.6’sının danışmanlık hizmeti sonrası tıbbı tedaviyi kabul ettiği, katılımcıların yerel yönetimlerden beklentilerine ilişkin durumu değerlendirildiğinde; %11.4’ü ekonomik destek, %17.1’i barınma desteği, %59.3’ü meslek veya iş, %47.1’i eğitim desteği, %78.6’sı boş zamanlarını geçirebileceği etkinlikler, %77.1’i psikolojik destek ve danışmanlık almak istediği gözlemlenen durumlar arasındadır. Sonuç: Madde bağımlılarının tıbbı tedavi sonrasında ülkemiz genelinde mevcut sosyal rehabilitasyon yapısının yeterli olmamasından dolayı madde bağımlılığı tedavisinde başarı oranının düşük olduğudur. Bağımlılık tedavisi gerçekleştirilecek sosyal bütünleşme programlarının varlığıyla başarıya ulaşabilecek bir süreçtir. Bu nedenle tıbbı tedavi öncesi ve sonrası sosyal rehabilitasyon süreci daha aktif ve bütüncül hale getirilmeli; yerel yönetimlerin- en başta belediyelerin, bu alanda ayrı tutulamayacağı gerçeği göz önünde bulundurulmalı varsa yasal boşluklar yeniden düzenlenmeli ve yerel yönetimlerin sosyal rehabilitasyon sürecindeki rolü araştırılmalıdır.
TÜRKİYE SAĞLIKLI KENTLER BİRLİĞİ
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Sociology (Other) |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | December 30, 2020 |
Submission Date | September 18, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Issue: 16 |