Until 1850s, Montenegro was a place unknown to anybody in which the savage tribes lived in. But after this date, the Great States (England, France, Russia, Prussia, Austria-Hungary), which formed the habit of interfering with internal affairs of Ottoman Empire, gradually started to be interested in Montenegro. Unceasing battle news from the region and usage of Montenegro as a logistic base for continuous riots in Bosnia resulted in the idea of determination of the borders between the parties in 1857. According to the great states, the battles would be ended if the lands on which the Montenegrins claimed were given to them. However, Ottomans believed that the Montenegro attacks were caused by poverty, and they would be terminated if Montenegro was given some piece of land to cultivate. When all the parties agreed on this opinion, they started to work on this in 1858. However, this attempt almost turned into defining borders of two independent governments, in contrast to Ottomans’ thoughts. Eventually, lots of commissions have been set up and the borders were defined after working for approximately 2.5 years. The results were not in favor of Ottoman Government. On the contrary, the new borders caused conflict in many places and therefore induced further battles. But when the battles ended, Montenegrins had lands with established borders which they would call as theirs and they would add new lands to these ones until 1913.
Karadağ,1850’lere kadar kimsenin tanımadığı, dağlı vahşi kabilelerin yaşadığı bir yerdi. Fakat bu tarihten itibaren Osmanlı Devleti’nin içişlerine karışmayı kendilerine adet edinen Büyük Devletler (İngiltere, Fransa, Rusya, Prusya, Avusturya-Macaristan) yavaş yavaş Karadağ’la ilgilenmeye başladılar. Bölgeden gelen bitmek tükenmek bilmeyen çatışma haberleri, Bosna’da ardı ardına çıkan isyanlarda Karadağ’ın lojistik üs olarak kullanılması 1857’de taraflar arasında sınırların tespit edilmesi fikrinin doğmasına yol açtı. Büyük devletlere göre Karadağlıların üzerinde hak ettiği topraklar onlara verilirse çatışmalar sona erdirilebilirdi. Osmanlılar içinse Karadağ saldırılarının sebebi onların içinde bulunduğu fakirlikti, eğer Karadağ’a tarım yapabilecekleri bir parça toprak verilirse bu sorun ortadan kalkacak ve çatışmalar duracaktı. Tüm taraflar bu düşüncede birleşince 1858’de çalışmalar başladı. Ancak çalışmalar, Osmanlıların düşüncesinin tersine neredeyse bağımsız iki devletin arasına sınır çizme şeklini aldı. Nihayet birçok komisyon kuruldu ve yaklaşık 2,5 yıl süren çalışmalar sonucu sınır tespit edildi. Çalışmalar Osmanlı Devleti için istenen sonucu vermedi. Tam tersine yeni sınırlar birçok noktada tartışmaya yol açtığından başka çatışmalara sebep oldu. Fakat çalışmalar bittiğinde Karadağlıların benim diyebilecekleri, sınırları belirlenmiş toprakları vardı ve onlar 1913’e kadar bu topraklara yenilerini ekleyeceklerdir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Araştırma Makaleleri |
Authors | |
Publication Date | August 1, 2014 |
Published in Issue | Year 2014 Volume: 78 Issue: 282 |
Belleten is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License (CC BY NC).