With developing Ottoman-Iran relations and opening of diplomatic representations, since the second half of the 19th century, two states got closer in many respects. Evaluating this situation, the Iranian merchants’ commercial activities in the provinces of the Ottoman Empire, especially in Istanbul, and the publishing activities of Iranian intellectuals in Istanbul increased Iranian population in the Ottoman Empire. Iranian merchants and intellectuals who migrated to the Ottoman lands with their families, required schools for their children’s education. With government permission, this group opened schools in foreign school status in Istanbul in 1883 and 1912, in Trabzon in 1885, in Kazımiye in 1909 and in Karbala in 1912, largely with their own means and with Iran’s support. Besides, although the opening year is not certain, an Iranian school operating in İzmir was known. Iranians, graduated from the aforementioned schools, applied to state-owned schools and received education at secondary, high school and higher levels, since there was no Iranian school in the Ottoman Empire to continue their education at upper levels. Later, Iranians, not living in Ottoman lands but wanted to receive education were added. Iranians, completing education were employed in various Ottoman institutions according to their profession. Some returned to their country and worked there. This study aims to reveal the schools opened by the Iranians in the Ottoman Empire in the 19th and 20th centuries, their administrative structures, educational activities and in which schools the Iranians studying in the Ottoman were educated.
Osmanlı ve İran arasında XIX. yüzyılın ikinci yarısından itibaren gelişen iyi ilişkilerle beraber diplomatik temsilciliklerin açılması, iki devletin birçok açıdan birbiriyle yakınlaşmasına zemin hazırladı. Bu durumu değerlendiren İranlı tüccarların İstanbul başta olmak üzere Osmanlı Devleti’nin vilayetlerinde giriştiği ticari faaliyetler ve İs- tanbul’da yaşayan İranlı aydınların yayın faaliyetleri, Osmanlı’da yaşayan İranlı sa- yısının da artmasına yol açtı. Aileleriyle Osmanlı topraklarına göç eden ve nüfusları artan İranlı tüccarlar ile aydınlar, çocuklarını eğitim alabilecekleri okullara gönderme ihtiyacı duydular. Bu zümre, büyük oranda kendi imkânları ve İran’ın desteğiyle 1883 ve 1912 yılında İstanbul, 1885 yılında Trabzon, 1909 yılında Kazımiye ve 1912 yılında Kerbela’da devletin izniyle yabancı okul statüsünde okullar açtı. Ayrıca açılış yılı net olarak tespit edilemese de İzmir’de de bir İran okulunun faaliyet yürüttüğü bilinmekteydi. Zikredilen okullardan mezun olan İranlılar, Osmanlı Devleti içerisinde eğitimlerine üst kademelerde devam edebilecekleri bir İran okulu olmaması dolayısıy- la devlete ait okullara başvurarak orta, lise ve yüksekokul seviyesinde de eğitim aldılar. Bu duruma daha sonra, Osmanlı topraklarında yaşamayan ancak Osmanlı’da eğitim almak isteyen İranlılar da eklendi. Eğitimlerini tamamlayan İranlılar daha sonra, Os- manlı Devleti’nin çeşitli kurumlarında mesleklerine göre istihdam edildi. Bir kısmı da ülkelerine dönerek orada çalışma imkânı elde etti. Çalışmanın amacı, XIX. ve XX. yüzyılda Osmanlı Devleti’nde İranlıların açtığı okulları, bu okulların idari yapılarını, eğitim faaliyetlerini ve Osmanlı okullarında okuyan İranlıların hangi okullarda eğitim gördüklerini ortaya koymaktır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Archaeology (Other) |
Journal Section | Araştırma Makaleleri |
Authors | |
Publication Date | December 6, 2023 |
Published in Issue | Year 2023 Volume: 87 Issue: 310 |
Belleten is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License (CC BY NC).