Koban kültürü Kafkaslarda Son Tunç Çağı'ndan İlk Demir Çağı'na geçiş dönemine tarihlendirilen ve yerleşim yerlerinden ziyade mezarlıklarıyla tanınan bir kültürdür. 19. yüzyılın sonunda kazılan Koban nekropolünde özellikle 9 ve 12 numaralı mezarlar, Koban kültürünün tipik buluntu topluluğunu temsil eden mezarlar olarak dikkati çeker. Bu yazının konusu olan çalışma, Ernest Chantre tarafından Fransa'da çeşitli müzelere götürülen bini aşkın Koban eserinin yeniden incelenmesidir; böylelikle Koban buluntu topluluğuna yeni öğelerin eklenerek yeniden değerlendirilmesi sağlanmıştır. Ayrıca, Koban nekropol buluntuları dışında 9 no'lu mezarın iskeletinden alınmış radyokarbon tarihleri verilmektedir.Vladikavkaz'ın 35 km güneydoğusunda bulunan Koban nekropolü Tagaur Dağı'nın eteklerinde yer almaktadır. Yaklaşık 600 mezardan oluşan mezarlıkta gerek taş sandık mezarlar, gerekse basit toprak çukur mezarlar bulunmaktadır. 1869da Karnukhov tarafından yapılan kazılarda ortaya çıkan tunç eserler, Vladikavkaz'a ve daha sonra Tiflis Müzesine götürülmüşlerdir; bu çalışma sonucunda Koban tunçları büyük bir etki yaratmış ve çok sayıda uzman kazı ve araştırma yapmak üzere Kafkasya'ya gelmiştir. Bu çalışmalardan birini gerçekleştiren LyonMüzesinden Chantre'nin yaptığı kazılarda 22 mezar açılmış, bunun yanı sıra aynı nekropoldenya da yakın çevresinden çıktığı düşünülen yaklaşık 1600 buluntu satın alınmıştır. Chantre, buluntular üzerine yaptığı değerlendirmede Koban kültürünü Avrupa Hallstatt Kültürü ile eşleştirmiştir Chantre 1886 .Chantre'nin yaptığı kazılarda, 9 no'lu mezar özenle kazıldığı ve ele geçen malzeme diğer Koban buluntularından ayrı tutulduğu için iskelet ve iskeletle beraber bulunan buluntular tarafımızdan ayrıntılı olarak değerlendirilebilmiştir. 30-60yaşları arasında bir kadına ait olduğu belirlenen iskeletten alınan radyokarbon örneğine göre mezar MÖ 967-813 arasına tarihlenmektedir. 15 cm kalınlığında büyük taşlardan dikdörtgen biçimli olarak yapılmış ve kuzeydoğu-güneybatı yönünde yerleştirilmiş olan sandık mezar, yüzeyin 60 cm altında bulunmuştur. Hocker pozisyonunda yerleştirilmiş olan iskeletin yanında adak olduğu düşünülen bir domuz ve bir koyun iskeletinin yanı sıra beş tane deniz kabuğu bulunmaktadır. Tunç eserler bakımından oldukça zengin olan mezarda, iki adet büyük boy iğne, 67 adet süs eşyası, değişik boylarda 66 adet sarmal, 69 küçük ve büyük boyutlu tüp, genişçe bir yüzük, bir çift küpe iskeletin her iki kolunda bilezikler çam ağacı motifi olan bir fibula bir çift koç boynuzu betimlenen kolye ucu, üç tanesi camdan, diğerleri taştan yapılmış olan toplam 86 boncuk bulunmuştur. Bunların yanı sıra iskeletin yakınında kemikten minyatür bir kılıç ve Kafkaslardan başka örnekleri de bilinen tunç minyatür kılıçlar, tunç kolye ucu ve kilden yapılmış iki küp de bulunmaktadır. Mezar armağanları arasında yer alan fibula, İç ve Batı Kafkaslarda Son Tunç ve İlk Demir Çağı'ndan bilinen bir buluntu türü olduğundan mezarı tarihlendirmemiz açısından özellikle önemlidir. Ayrıca mezarda bulunan yarım daire biçimli bir toka da mezarın dönemini belirlemek açısından önemlidir; Koban nekropolünde bulunan bu toka tipi, Kafkaslarda bu döneme ait bilinen toka biçiminden farklı olduğundan, bunların yerel olarak yapıldığı düşünülmektedir. Bununla ilgili olarak daha önce ayrıntılı bir çalışma yapılmadığından, makalede bu konuya özellikle değinilmiştir.12 no'lu mezar Koban nekropolünde en zengin ve en iyi korunmuş erkek mezarıdır. Yüzeyden 90 cm altta bulunan mezarda bir yetişkin iskeleti ve bunun ayak ve bacaklarına yatırılmış bir çocuk iskeleti bulunmuştur. Yetişkin iskeletinin kafatasına yakın olan alanda bir çift büyük boy iğne ve küpe bulunmuştur. Çok sayıda tunç süs tübü ve taş boncuk iskeletin gövdesinde yer almaktadır. 9 no 'lu mezarda olduğu gibi bu mezarda da bir adet fibula, ayrıca dikdörtgen biçimli bir kemer tokası, bir adet at dizgini, demir bir hançer, işlenmiş bir balta, iki hayvan başlı kolye ucu, bir kase bulunmaktadır. Buluntular arasında yer alan dizgin, Rusya'dan Stavropoldan bilinenlerle biçim olarak benzerlik göstermektedir. Demir hançerin de aynı şekilde kronolojik ve bölgesel önemi olduğu bilinmektedir. Mezarda bulunan tunç baltanın ucu yuvarlatılmış ensesi küt biçimde kesilmiştir. Bulunan kolye uçları da Koban kültürünün tipik örneklerinden sayılabilir. 9 no'lu mezardan kronolojik olarak daha sonraki bir tarihe ait olan 12 no'lu mezarın 8.-7. yüzyıllara tarihlendiği düşünülmektedir.Bu çalışma ve elde edilen radyokarbon tarihi Koban 9 ve 12 no'lu mezarları daha yakından anlamamızı ve Kafkaslar'ın Son Tunç - İlk Demir Çağı Geçiş Evresi kronolojisini yakından ele almamızı sağlamıştır.
This paper examines funerary assemblages nos. 9 and 12 of the Koban necropolis, located in the Northern Caucasus. This necropolis, which was excavated in the last quarter of the 19th century, has given its name to one of the Late Bronze and Early Iron Age cultures of the Caucasus. The two Koban graves presented here have always been the subject of interest among specialists. Several attempts at their reconstruction are known. As a result of our study of Ernest Chantre's Koban collection at the Lyon museum France , the two Koban funeral assemblages are presented differently here than has been done before. Moreover, some objects are published for the first time. Along with presenting the assemblages, we also provide radiocarbon data from grave no. 9, which enable us to re-examine, to an extent, the chronology of Late-Bronze/Early Iron age of Central Caucasus
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | January 1, 2010 |
Published in Issue | Year 2010 Issue: 13 |
The contents of this system and all articles published in Journal of TÜBA-AR are licenced under the "Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0".