Seyahatnameler özellikle tarihçiler arasında önemli veri kay-nağı olarak kabul edilmektedir. Bu eserler ilk etnografik eser olma özeliği de göstermektedir. Seyahatnamelerde tarihî ve coğrafî bilgilerin dışında ekonomik, kültürel, antropolojik, filolojik bilgiler bulmak da olanaklıdır. Bu eserlerde seyyah karşılaştığı toplumda kendi kültüründen farklı olan un-surları daha ayrıntılı anlatmakta ve toplumsal yapı hakkında bilgiler ver-mektedir. Bu çalışmada yabancı seyyahların anlatılarında farklı Türk coğ-rafyalarındaki yemek kültürü değerlendirilmiştir. Bu değerlendirme yapı-lırken coğrafi koşullar ve beslenme ilişkisi, Türk mutfak kültürünü oluştu-ran yiyeceklerin neler olduğunun belirlenmesi amaçlanmaktadır. Çalış-mada üzerinde durulan bir diğer konuyu da gerek törensel yemeklere ilişkin ritüellerin gerekse gündelik hayata ilişkin alışkanlıkların seyahatnameler kapsamında ortaya konulması oluşturmaktadır. Çalışmada 13. Yüzyıl (Wil-helm Von Rubruk) 14. Yüzyıl (İbn Battuta, Johannes Schiltberger), 15. Yüzyıl (Ruy Gonzales De Clavijo), 17. Yüzyıl (Jean-Babtiste Tavernier) ve 19. Yüzyıl (Arminius Vámbéry) seyahatnameleri incelenmiştir.
Itineraries are considered to be important data re-sources especially among historians. These are also the first ethnographic works. In the itineraries, besides historical and geographical data, eco-nomic, cultural, anthropological, philological data can also be found. In these works, the itinerants give detailed descriptions of the cultural differ-ences between their own culture and the one they have encountered, and inform about the social structures. In this paper, food culture of the Turkicworld in the foreigners’ narratives has beeen reviewed. While reviewing, connections between geographical conditions and nutrition, and the foods composing the Turkish cuisine will be determined. Another issue dealt with in this paper is to put forward the rituals and practices regarding the cere-monious foods and daily life respectively. In this paper, 13th century (Wil-helm Von Rubruk), 14th century (İbn Battuta, Johannes Schiltberger), 15th century (Ruy Gonzales De Clavijo), 17th century (Jean-Babtiste Tavernier) and 19th century (Arminius Vámbéry ) itineraries have been reviewed.
Journal Section | Articles |
---|---|
Authors | |
Publication Date | December 1, 2016 |
Submission Date | November 30, 2016 |
Published in Issue | Year 2016 Sayı: 40 |