Research Article
BibTex RIS Cite

QUALITATIVE STUDY ON EXTRACURRICULAR ACTIVITIES USED IN VALUES EDUCATION BY RELIGIOUS CULTURE AND ETHICS COURSE’S TEACHERS

Year 2019, Issue: 7, 83 - 99, 27.06.2019

Abstract

The aim of this
study is to determine which and how extracurricular activities and activities
used in values education by the teachers of Primary Religious Culture and Moral
Knowledge who participated in our research. Qualitative research model was used
in this study. Participation in the study was based on voluntary basis and in
this context, 24 teachers from the Primary Religious Culture and Moral
Knowledge course were interviewed. The data were analyzed by using descriptive
analysis technique and evaluated in the light of literature. It was concluded
that most of the teachers in our study could not organize extracurricular
activities effectively in values education.

References

  • Açıkgöz, K. Ü. (2003). Etkili öğrenme ve öğretme (5.Baskı). İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
  • Alaylıoğlu, R., & Oğuzkan, F. (1976). Ansiklopedik eğitim sözlüğü. İstanbul: İnkilap ve Aka Yayınları.
  • Arslantaş, Ö. (1989). İlkokullarda Eğitici Kol Çalışmalarında Karşılaşılan Güçlükler. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
  • Aydın, M. Z. (2012). Okulda değerler eğitimi. Ankara: Nobel.
  • Aydın, Ş. M. (1996). Din dersi öğretmenlerinin pedagojik formasyonları. Kayseri: Erciyes Üniversitesi Yayınları.
  • Babadoğan, C. (1990). Ev ödevlerinin eğitim programı içindeki yeri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 23(2), 745–767.
  • Berk, L. E. (1992). The extracurriculum. A project of American educational research association içinde (Editör: J. Philip.). New York: Macmillian Library Reference.
  • Bilen, M. (1999). Plandan uygulamaya öğretim. Ankara: Anı.
  • Binbaşıoğlu, C. (2000). Okulda ders dışı etkinlikler. İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı.
  • Canbay, A. (2007). İlköğretim okullarında sosyal etkinlikler ve müzik kulübünün önemi. Milli Eğitim Dergisi, (174).
  • Demirel, Ö. (2007). Kuramdan uygulamaya : eğitimde program gelistirme. Ankara: Pegem A Yayincilik.
  • Gündüz, İ., & Diğerleri. (2012). Dokuzuncu sınıf coğrafya derslerinde ders dışı etkinliklerin öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. GEFAD / GUJGEF, 32(2), 489–513.
  • Hesapçıoğlu, M. (1994). Öğretim ilke ve yöntemleri (Eğitim programları ve öğretim) (3.Baskı). İstanbul: Beta Yayınları.
  • Korkmaz, M. (2012). Kur’an kursu öğreticilerinin eğitim-öğretim yeterlilikleri. Ankara: TDV Yayınları.
  • Köse, E. (2003). İlköğretim Düzeyinde Ders Dışı Etkinliklerin Akademik Başarıya ve Okul Kültürünü Algılamaya Etkisi. (Yayınlanmamış doktora tezi). Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
  • MEB. (2004). Sosyal bilgiler programı ve kılavuzu (4-5). Ankara.
  • MEB. (2010). İlköğretim din kültürü ve ahlak bilgisi dersi öğretim programı ve kılavuzu. Milli Eğitim Bakanlığı.
  • Pieper, A. (1999). Etiğe giriş. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Sarı, M. (2007). Demokratik değerlerin kazanımı sürecinde örtük program: Düşük ve yüksek okul yaşam kalitesine sahip iki ilköğretim okulunda nitel bir çalışma. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, (50), 150-200.
  • Tosun, C. (1993). Din öğretiminde gezi gözlem yöntemi. Din Öğretimi Dergisi, (40), 23-32.
  • Varış, F. (1988). Eğitimde program geliştirme: Teori ve teknikler. Ankara: A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları.
  • Walberg, H. J. (1984). Improving the productivity of America’s schools. Educational Leadership, (41).
  • Willis, H. E. (2006). The hidden curriculum. Journal of Curriculum Studies, (2), 246-250.

İLKÖĞRETİM DİN KÜLTÜRÜ VE AHLAK BİLGİSİ DERSİ ÖĞRETMENLERİNİN DEĞER ÖĞRETİMİNDE GERÇEKLEŞTİRDİKLERİ DERS DIŞI ETKİNLİKLER ÜZERİNE NİTEL BİR ARAŞTIRMA

Year 2019, Issue: 7, 83 - 99, 27.06.2019

Abstract

Bu çalışmanın amacı, araştırmamıza katılan İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersi Öğretmenlerinin değer öğretiminde hangi ders dışı etkinlikleri, nasıl gerçekleştirdiklerini ortaya koymaktır. Bu çalışmada nitel araştırma modelinden yararlanılmıştır. Araştırmaya katılım gönüllülük esasına dayalıdır ve bu çerçevede 24 tane İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersi öğretmeniyle görüşmeler yapılmıştır. Elde edilen veriler “betimsel analiz” tekniği kullanılarak analiz edilip literatür ışığında değerlendirilmiştir. Araştırmamızda yer alan öğretmenlerin büyük çoğunluğunun değer öğretiminde ders dışı etkinlikleri etkili bir şekilde düzenleyemedikleri sonucuna ulaşılmıştır.

References

  • Açıkgöz, K. Ü. (2003). Etkili öğrenme ve öğretme (5.Baskı). İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
  • Alaylıoğlu, R., & Oğuzkan, F. (1976). Ansiklopedik eğitim sözlüğü. İstanbul: İnkilap ve Aka Yayınları.
  • Arslantaş, Ö. (1989). İlkokullarda Eğitici Kol Çalışmalarında Karşılaşılan Güçlükler. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
  • Aydın, M. Z. (2012). Okulda değerler eğitimi. Ankara: Nobel.
  • Aydın, Ş. M. (1996). Din dersi öğretmenlerinin pedagojik formasyonları. Kayseri: Erciyes Üniversitesi Yayınları.
  • Babadoğan, C. (1990). Ev ödevlerinin eğitim programı içindeki yeri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 23(2), 745–767.
  • Berk, L. E. (1992). The extracurriculum. A project of American educational research association içinde (Editör: J. Philip.). New York: Macmillian Library Reference.
  • Bilen, M. (1999). Plandan uygulamaya öğretim. Ankara: Anı.
  • Binbaşıoğlu, C. (2000). Okulda ders dışı etkinlikler. İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı.
  • Canbay, A. (2007). İlköğretim okullarında sosyal etkinlikler ve müzik kulübünün önemi. Milli Eğitim Dergisi, (174).
  • Demirel, Ö. (2007). Kuramdan uygulamaya : eğitimde program gelistirme. Ankara: Pegem A Yayincilik.
  • Gündüz, İ., & Diğerleri. (2012). Dokuzuncu sınıf coğrafya derslerinde ders dışı etkinliklerin öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. GEFAD / GUJGEF, 32(2), 489–513.
  • Hesapçıoğlu, M. (1994). Öğretim ilke ve yöntemleri (Eğitim programları ve öğretim) (3.Baskı). İstanbul: Beta Yayınları.
  • Korkmaz, M. (2012). Kur’an kursu öğreticilerinin eğitim-öğretim yeterlilikleri. Ankara: TDV Yayınları.
  • Köse, E. (2003). İlköğretim Düzeyinde Ders Dışı Etkinliklerin Akademik Başarıya ve Okul Kültürünü Algılamaya Etkisi. (Yayınlanmamış doktora tezi). Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
  • MEB. (2004). Sosyal bilgiler programı ve kılavuzu (4-5). Ankara.
  • MEB. (2010). İlköğretim din kültürü ve ahlak bilgisi dersi öğretim programı ve kılavuzu. Milli Eğitim Bakanlığı.
  • Pieper, A. (1999). Etiğe giriş. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Sarı, M. (2007). Demokratik değerlerin kazanımı sürecinde örtük program: Düşük ve yüksek okul yaşam kalitesine sahip iki ilköğretim okulunda nitel bir çalışma. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, (50), 150-200.
  • Tosun, C. (1993). Din öğretiminde gezi gözlem yöntemi. Din Öğretimi Dergisi, (40), 23-32.
  • Varış, F. (1988). Eğitimde program geliştirme: Teori ve teknikler. Ankara: A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları.
  • Walberg, H. J. (1984). Improving the productivity of America’s schools. Educational Leadership, (41).
  • Willis, H. E. (2006). The hidden curriculum. Journal of Curriculum Studies, (2), 246-250.
There are 23 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Religious Studies
Journal Section Research Articles
Authors

Muhammed Esat Altıntaş 0000-0002-1677-9982

Publication Date June 27, 2019
Submission Date March 19, 2019
Published in Issue Year 2019 Issue: 7

Cite

APA Altıntaş, M. E. (2019). İLKÖĞRETİM DİN KÜLTÜRÜ VE AHLAK BİLGİSİ DERSİ ÖĞRETMENLERİNİN DEĞER ÖĞRETİMİNDE GERÇEKLEŞTİRDİKLERİ DERS DIŞI ETKİNLİKLER ÜZERİNE NİTEL BİR ARAŞTIRMA. Türkiye Din Eğitimi Araştırmaları Dergisi(7), 83-99.

Turkish Journal of Religious Education Studies is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0) License.