Research Article
BibTex RIS Cite

Training Of Religious Education Teachers In Turkey And Norway

Year 2020, Issue: 9, 97 - 115, 27.06.2020

Abstract

This study examines the cultivation of religion teachers in Turkey and Norway, it has tried to reveal the differences and similarities in the two countries in this regard. The main objective of the study was to examine Turkey and teacher training systems in the field of teaching religion classes in Norway and is contributing to teacher training policies in this field in Turkey. Applications in different countries can give us different perspectives. For this reason, we compared our country with Norway, where we had the opportunity to examine, observe and experience on the spot. Qualitative research methods were used in our research. Firstly, books, articles and theses written on this subject with the document analysis method were examined, and in the analysis phase, interpretations were made using the description and interview method. As a result of the research, it was observed that there is a different teacher training system between the two countries. Primarily it focused on improving the quality of vocational teachers made to increase the emphasis on quality rather than quantity for teacher training in Turkey quality problem in our own privacy. For this reason, the importance of in-service trainings has been emphasized and above all, it has been underlined that teacher candidates should be given a consciousness regarding the importance of their work.

References

  • Afdal, H. W. (2013). Policy making processes with respect to teacher education in Finland and Norway. The International Journal of Higher Education and Educational Planning. 65(2), 167-180.
  • Akdemir, A. S. (2013). Türkiye’de öğretmen yetiştirme programlarının tarihçesi ve sorunları. Turkish Studies, International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turckic. 8(12), 15-28.
  • Aksoy, E.; Gözütok, F. D. (2017). Farklı öğretmen eğitimi programları ve paradigmalarının karşılaştırmalı analizi. Elementary Education Online. 16(4), 1672-1688.
  • Andreassen, B. (2013). Religion education in Norway: Tension or hormony between human rigts and christian cultural heritage? Temenos. 49(2), 137-164.
  • Arıcı, İ. (2017). Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersi öğretmen adaylarının rehberlik anlayışları. The Journal of Academic Social Science Studies. 60. Autumn II. 227-240.
  • Arıcı, İ. (2018). Din dersi öğretmeni yetiştirme faaliyetlerinin dünü ve bugünü. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. 11(56). 877-884.
  • Aydın, M. Ş.(2004). Bir din öğretimi materyali olarak DKAB dersi öğretim kılavuzları. Din Kültürü ve Ahlâk Bilgisi Çalışma Toplantısı- I, İstanbul: DEM.
  • Aydın, M. Ş. (2016). Cumhuriyet Döneminde din eğitimi öğretmeni yetiştirme ve istihdamı. İstanbul: DEM.
  • Ayhan, H.; Kökelekli, H.; Mehmedoğlu, Y.; Öcal, M. (2004). Din ve ahlak öğretimine yeni yaklaşımlar. Halil Ekşi (ed.), İstanbul: DEM.
  • Bahçekapılı, M. (2014). Türkiye’de din eğitiminin dönüşümü (1997-2012). İstanbul. İlke.
  • Başkan, G. A. (2001). Öğretmenlik mesleği ve öğretmen yetiştirmede yeniden yapılanma. Ankara: Ritm İletişim Hizmetleri Ltd. Şti.
  • Bråten, O. M. H.; Skeie, G. (2014). Religious education at schools in Norway. In Martin Rothgangel. G. Skeie, M. Jäggl (ed.). Religious education at schools in Europe part:3 Northern Europe. (pp. 209-236). Göttingen: Vienna University Press.
  • Berg, B. (2006). Development of teacher education in Norway with a focus on 4-year undergraduate study. In (Ed. Pavel Zgaga). Modernization of study programmes in teachers’education in an international context (pp. 85-97). Ljubljana: University of Ljubljana of faculty of education.
  • Cicioğlu, H. (1985). Türkiye Cumhuriyeti’nde ilk ve ortaöğretim (tarihi gelişimi). Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi.
  • Eğitim İzleme Raporu, Öğretmenler, Erişim: 2017-2018. İnternet ortamı: http://www.egitimreformugirisimi.org/wpcontent/uploads/2017/03/Ogretmenler.22.11.18.pdf
  • Eşme, İ. (2001). Yüksek öğretmen okulları. İstanbul: Bilgi Başarı.
  • Ev, H. (2015). Din Kültürü ve Ahlâk Bilgisi dersi öğretmenlerinin yeterlilikleri bağlamında İlahiyat fakülteleri ve öğretmen yetiştirme sistemini yeniden yapılandırma. Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 13(4), 83-100.
  • Flornes, K. (2001). Çoğulcu toplumların okullarında zorunlu din öğretimi. Din Öğretiminde Yeni Yöntem Arayışları Uluslararası Sempozyumu. İstanbul.
  • Flornes, K. (2007). An action research approach to initial teacher education in Norway. (Doctorate thesis) School of Education The University of Birmingham.
  • Garm, N., Karlsen, G. E. (2014). Teacher education reform in Europe: The case of Norway; trends and tensions in a global perspective. Teacher and Teacher Education. 20 (7), 731-744.
  • Genç, M. F. (2018). İmam hatip okulları ve ilahiyat fakülteleri örneğinde din eğitiminde kalite sorunu. Türkiye Din Eğitimi Araştırmaları Dergisi. 7, 145-166.
  • Hagesather, G.and Sandsmark, S. (2006). Empirical evaluation of RE in Norwegian school. British Journal of Religious Education. 28 (3) September. 275-287.
  • Kartal, M. (2011). Türkiye’nin alan öğretmeni yetiştirme deneyimleri ve sürdürülebilir yeni model yaklaşımları. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi. 29, 50-57.
  • Kartal, M. Türkiye’de öğretmen eğitiminin yeniden yapılandırılması: Etkin öğretmen yetiştirme modeli. Erişim: 11.05.2020. İnternet ortamı:http://kisi.deu.edu.tr//mehmet.kartal/turkiyede-ogretmen-egitimininyeni den yapilandirilmasi-etkin-ogretmen-yetistirme-modeli.pdf
  • Kaymakcan, R. (2008). Almanya ve Türkiye’de din özgürlüğünün bir parçası olarak din dersi. Göç ve entegrasyon- Almanya ve Türkiye’de azınlık çoğunluk ilişkileri içinde (ss. 147-157). Ankara: Konrad Adenauer Stiftung.
  • Korkmaz, M. (2012). İlahiyat fakültelerinin yaygın din eğitimi yeterlilikleri: Eğitim-öğretim alanı. Değerler Eğitimi Dergisi. 10(24), 127-146.
  • Krogstad, H. L.; Berge, M. B. E. (2009). Norway: Common compulsary religious education. İn: Hans-Georg Ziebertz, Ulrich Riegel (ed.). How teachers in Europe teach religion (ss. 153-167). Berlin: Lit Verlag.
  • Krogstad, H. L. (2011). The Religious dimension of intercultural education. Vol:14, Berlin: LİT.
  • Madden, T. (2006). Türkiye’deki öğretmen yetiştirme sistemine karşılaştırmalı bir bakış. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 15(1), 35-42.
  • Mehmedoğlu, Y. (2001). Tanzimat sonrasında okullarda din eğitimi. İstanbul: Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi.
  • Munthe, E; Malma, K. A. S (2011). Teacher education reform and challenges in Norway. Journal of Education for Teaching International Research and Pedagogy. 37(4), 441-450.
  • Öz, A. (2014). Din Kültürü ve Ahlâk Bilgisi öğretmenlerinin mesleki gelişiminde hizmet içi eğitimin yeri (İstanbul örneği). Değerler Eğitimi Dergisi. 12(28). Aralık 121-168.
  • Parladır, S. (1996). Din eğitimi bilimine giriş. İzmir: Anadolu.
  • Polat, S. (2014). Türkiye’nin 2023 vizyonu ve eğitimde orta kalite tuzağı. İstanbul: SETA Vakfı.
  • Polat, T. (2019). PISA bize ne dedi? Erişim: 12.02.2020. Yeni Şafak Gazetesi. İnternet ortamı: https://www.yenisafak.com/yazarlar/turgaypolat/pisa-bize-ne-dedi-2053565
  • Schanke, Å. -Høgskolen i Oslo og Akershus KRLE Bölümü Öğretim Üyesi- “Norveç Okullarında Din Öğretimi” konulu görüşme, Oslo: 15. 12. 2014.
  • Topçu, N. (2012). Türkiye’nin maarif davası. İstanbul: Dergâh.
  • Turan, E. Z. (2013). Din Kültürü ve Ahlâk Bilgisi öğretmen yetiştirme programlarına ilişkin kalite standartlarının belirlenmesi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi) Necmettin Erbakan ÜSBE.
  • Yılmaz, S. (2016). İlahiyat fakültesi öğrencilerinin Türkiye’deki inanç gruplarına bakışı. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. 57(1), 103-144.
  • Zengin, Z. S.; Yapıcı, A. (2006). İlköğretim okullarındaki DKAB dersleri için öğretmen yetiştirilmesi ve Eğitim Fakülteleri: Çukurova Üniversitesi eğitim fakültesi örneği. Değerler Eğitimi Dergisi. 4(11), 127-154.
  • 115.000 öğretmen açığı var. Erişim: 12.11.2019. İnternet ortamı: http://www.trthaber.com/haber/turkiye/115-bin-ogretmen-acigi-var-176231. .html
  • Eğitim reformu girişimi. Politika notu. Erişim: 20.09.2019. İnternet ortamı: http://erg.sabanciuniv.edu/sites/erg.sabanciuniv.edu/files/2014_MEB_B%C3%BCtce_PN_13121013.pdf
  • Grunnskolelærerutdanning for trin 1-7. Erişim: 08.12.2019. İnternet ortamı: https://www.uia.no/studier/grunnskolelaererutdanning-for-trinn-1-75
  • KRLE Dersi 2015 Müfredatı. Læreplan i kristendom, religion, livssyn og etikk (KRLE). Erişim: 20.08.2016. İnternet ortamı: http://www.udir.no/kl06/RLE1-02
  • Öğretmenlik alanları, atama ve ders okutma esasları. Erişim: 14.12.2019. İnternet ortamı: http://ttkb.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2019_11/14162856_9_cizelgeveesaslar.pdf
  • Öğretmen strateji belgesi. Erişim: 10.10.2019. İnternet ortamı: https://oygm.meb.gov.tr/www/ogretmen-strateji-belgesi/icerik/406
  • Slik Blir den Nye Lærerutdanningen. Erişim: 10.12.2019. İnternet ortamı: https://www.regjeringen.no/no/aktuelt/slik-blir-den-nye-larerutdanningen/id25 03270/

Türkiye ve Norveç'te Din Dersi Öğretmenlerinin Yetiştirilmesi

Year 2020, Issue: 9, 97 - 115, 27.06.2020

Abstract

Bu çalışmada Türkiye ve Norveç’te din dersi öğretmenlerinin yetiştirilmesi incelenmiş, bu konuda iki ülke arasındaki farklılıklar ve benzerlikler ortaya konulmaya çalışılmıştır. Çalışmanın temel amacı, Türkiye ve Norveç’te din dersi öğretmenliği alanında öğretmen yetiştirme sistemini incelemek ve Türkiye’de bu alanda öğretmen yetiştirme politikalarına katkı sağlamaktır. Çeşitli ülkelerdeki uygulamalar, bizlere farklı bakış açıları kazandırabilir. Bu sebepten ülkemizi, yerinde inceleme, gözlem ve tecrübe etme fırsatı bulduğumuz Norveç ile karşılaştırdık. Yaptığımız araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden faydalanılmıştır. İlk olarak doküman analizi yöntemiyle bu konuda kaleme alınmış kitap, makale ve tezler tetkik edilmiş, analiz aşamasında ise betimleme ve görüşme yöntemi kullanılarak yorumlamalarda bulunulmuştur. Araştırma sonucunda iki ülke arasında farklı bir öğretmen yetiştirme sistemi olduğu görülmüştür. Kendi özelimizde Türkiye’de öğretmen yetiştirme konusunda nicelikten ziyade nitelik sorununa vurgu yapılmış öğretmen kalitesini yükseltmek için öncelikle mesleki kalitenin artırılması üzerinde durulmuştur. Bu sebeple hizmet içi eğitimlerin önemine yer verilmiş hepsinden öte öğretmen adaylarına yaptıkları işin önemiyle ilgili olarak bir şuur kazandırılmasının altı çizilmiştir.

References

  • Afdal, H. W. (2013). Policy making processes with respect to teacher education in Finland and Norway. The International Journal of Higher Education and Educational Planning. 65(2), 167-180.
  • Akdemir, A. S. (2013). Türkiye’de öğretmen yetiştirme programlarının tarihçesi ve sorunları. Turkish Studies, International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turckic. 8(12), 15-28.
  • Aksoy, E.; Gözütok, F. D. (2017). Farklı öğretmen eğitimi programları ve paradigmalarının karşılaştırmalı analizi. Elementary Education Online. 16(4), 1672-1688.
  • Andreassen, B. (2013). Religion education in Norway: Tension or hormony between human rigts and christian cultural heritage? Temenos. 49(2), 137-164.
  • Arıcı, İ. (2017). Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersi öğretmen adaylarının rehberlik anlayışları. The Journal of Academic Social Science Studies. 60. Autumn II. 227-240.
  • Arıcı, İ. (2018). Din dersi öğretmeni yetiştirme faaliyetlerinin dünü ve bugünü. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. 11(56). 877-884.
  • Aydın, M. Ş.(2004). Bir din öğretimi materyali olarak DKAB dersi öğretim kılavuzları. Din Kültürü ve Ahlâk Bilgisi Çalışma Toplantısı- I, İstanbul: DEM.
  • Aydın, M. Ş. (2016). Cumhuriyet Döneminde din eğitimi öğretmeni yetiştirme ve istihdamı. İstanbul: DEM.
  • Ayhan, H.; Kökelekli, H.; Mehmedoğlu, Y.; Öcal, M. (2004). Din ve ahlak öğretimine yeni yaklaşımlar. Halil Ekşi (ed.), İstanbul: DEM.
  • Bahçekapılı, M. (2014). Türkiye’de din eğitiminin dönüşümü (1997-2012). İstanbul. İlke.
  • Başkan, G. A. (2001). Öğretmenlik mesleği ve öğretmen yetiştirmede yeniden yapılanma. Ankara: Ritm İletişim Hizmetleri Ltd. Şti.
  • Bråten, O. M. H.; Skeie, G. (2014). Religious education at schools in Norway. In Martin Rothgangel. G. Skeie, M. Jäggl (ed.). Religious education at schools in Europe part:3 Northern Europe. (pp. 209-236). Göttingen: Vienna University Press.
  • Berg, B. (2006). Development of teacher education in Norway with a focus on 4-year undergraduate study. In (Ed. Pavel Zgaga). Modernization of study programmes in teachers’education in an international context (pp. 85-97). Ljubljana: University of Ljubljana of faculty of education.
  • Cicioğlu, H. (1985). Türkiye Cumhuriyeti’nde ilk ve ortaöğretim (tarihi gelişimi). Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi.
  • Eğitim İzleme Raporu, Öğretmenler, Erişim: 2017-2018. İnternet ortamı: http://www.egitimreformugirisimi.org/wpcontent/uploads/2017/03/Ogretmenler.22.11.18.pdf
  • Eşme, İ. (2001). Yüksek öğretmen okulları. İstanbul: Bilgi Başarı.
  • Ev, H. (2015). Din Kültürü ve Ahlâk Bilgisi dersi öğretmenlerinin yeterlilikleri bağlamında İlahiyat fakülteleri ve öğretmen yetiştirme sistemini yeniden yapılandırma. Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 13(4), 83-100.
  • Flornes, K. (2001). Çoğulcu toplumların okullarında zorunlu din öğretimi. Din Öğretiminde Yeni Yöntem Arayışları Uluslararası Sempozyumu. İstanbul.
  • Flornes, K. (2007). An action research approach to initial teacher education in Norway. (Doctorate thesis) School of Education The University of Birmingham.
  • Garm, N., Karlsen, G. E. (2014). Teacher education reform in Europe: The case of Norway; trends and tensions in a global perspective. Teacher and Teacher Education. 20 (7), 731-744.
  • Genç, M. F. (2018). İmam hatip okulları ve ilahiyat fakülteleri örneğinde din eğitiminde kalite sorunu. Türkiye Din Eğitimi Araştırmaları Dergisi. 7, 145-166.
  • Hagesather, G.and Sandsmark, S. (2006). Empirical evaluation of RE in Norwegian school. British Journal of Religious Education. 28 (3) September. 275-287.
  • Kartal, M. (2011). Türkiye’nin alan öğretmeni yetiştirme deneyimleri ve sürdürülebilir yeni model yaklaşımları. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi. 29, 50-57.
  • Kartal, M. Türkiye’de öğretmen eğitiminin yeniden yapılandırılması: Etkin öğretmen yetiştirme modeli. Erişim: 11.05.2020. İnternet ortamı:http://kisi.deu.edu.tr//mehmet.kartal/turkiyede-ogretmen-egitimininyeni den yapilandirilmasi-etkin-ogretmen-yetistirme-modeli.pdf
  • Kaymakcan, R. (2008). Almanya ve Türkiye’de din özgürlüğünün bir parçası olarak din dersi. Göç ve entegrasyon- Almanya ve Türkiye’de azınlık çoğunluk ilişkileri içinde (ss. 147-157). Ankara: Konrad Adenauer Stiftung.
  • Korkmaz, M. (2012). İlahiyat fakültelerinin yaygın din eğitimi yeterlilikleri: Eğitim-öğretim alanı. Değerler Eğitimi Dergisi. 10(24), 127-146.
  • Krogstad, H. L.; Berge, M. B. E. (2009). Norway: Common compulsary religious education. İn: Hans-Georg Ziebertz, Ulrich Riegel (ed.). How teachers in Europe teach religion (ss. 153-167). Berlin: Lit Verlag.
  • Krogstad, H. L. (2011). The Religious dimension of intercultural education. Vol:14, Berlin: LİT.
  • Madden, T. (2006). Türkiye’deki öğretmen yetiştirme sistemine karşılaştırmalı bir bakış. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 15(1), 35-42.
  • Mehmedoğlu, Y. (2001). Tanzimat sonrasında okullarda din eğitimi. İstanbul: Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi.
  • Munthe, E; Malma, K. A. S (2011). Teacher education reform and challenges in Norway. Journal of Education for Teaching International Research and Pedagogy. 37(4), 441-450.
  • Öz, A. (2014). Din Kültürü ve Ahlâk Bilgisi öğretmenlerinin mesleki gelişiminde hizmet içi eğitimin yeri (İstanbul örneği). Değerler Eğitimi Dergisi. 12(28). Aralık 121-168.
  • Parladır, S. (1996). Din eğitimi bilimine giriş. İzmir: Anadolu.
  • Polat, S. (2014). Türkiye’nin 2023 vizyonu ve eğitimde orta kalite tuzağı. İstanbul: SETA Vakfı.
  • Polat, T. (2019). PISA bize ne dedi? Erişim: 12.02.2020. Yeni Şafak Gazetesi. İnternet ortamı: https://www.yenisafak.com/yazarlar/turgaypolat/pisa-bize-ne-dedi-2053565
  • Schanke, Å. -Høgskolen i Oslo og Akershus KRLE Bölümü Öğretim Üyesi- “Norveç Okullarında Din Öğretimi” konulu görüşme, Oslo: 15. 12. 2014.
  • Topçu, N. (2012). Türkiye’nin maarif davası. İstanbul: Dergâh.
  • Turan, E. Z. (2013). Din Kültürü ve Ahlâk Bilgisi öğretmen yetiştirme programlarına ilişkin kalite standartlarının belirlenmesi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi) Necmettin Erbakan ÜSBE.
  • Yılmaz, S. (2016). İlahiyat fakültesi öğrencilerinin Türkiye’deki inanç gruplarına bakışı. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. 57(1), 103-144.
  • Zengin, Z. S.; Yapıcı, A. (2006). İlköğretim okullarındaki DKAB dersleri için öğretmen yetiştirilmesi ve Eğitim Fakülteleri: Çukurova Üniversitesi eğitim fakültesi örneği. Değerler Eğitimi Dergisi. 4(11), 127-154.
  • 115.000 öğretmen açığı var. Erişim: 12.11.2019. İnternet ortamı: http://www.trthaber.com/haber/turkiye/115-bin-ogretmen-acigi-var-176231. .html
  • Eğitim reformu girişimi. Politika notu. Erişim: 20.09.2019. İnternet ortamı: http://erg.sabanciuniv.edu/sites/erg.sabanciuniv.edu/files/2014_MEB_B%C3%BCtce_PN_13121013.pdf
  • Grunnskolelærerutdanning for trin 1-7. Erişim: 08.12.2019. İnternet ortamı: https://www.uia.no/studier/grunnskolelaererutdanning-for-trinn-1-75
  • KRLE Dersi 2015 Müfredatı. Læreplan i kristendom, religion, livssyn og etikk (KRLE). Erişim: 20.08.2016. İnternet ortamı: http://www.udir.no/kl06/RLE1-02
  • Öğretmenlik alanları, atama ve ders okutma esasları. Erişim: 14.12.2019. İnternet ortamı: http://ttkb.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2019_11/14162856_9_cizelgeveesaslar.pdf
  • Öğretmen strateji belgesi. Erişim: 10.10.2019. İnternet ortamı: https://oygm.meb.gov.tr/www/ogretmen-strateji-belgesi/icerik/406
  • Slik Blir den Nye Lærerutdanningen. Erişim: 10.12.2019. İnternet ortamı: https://www.regjeringen.no/no/aktuelt/slik-blir-den-nye-larerutdanningen/id25 03270/
There are 47 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Studies on Education
Journal Section Research Articles
Authors

Zehra Gelici 0000-0002-0622-5062

Publication Date June 27, 2020
Submission Date March 26, 2020
Published in Issue Year 2020 Issue: 9

Cite

APA Gelici, Z. (2020). Türkiye ve Norveç’te Din Dersi Öğretmenlerinin Yetiştirilmesi. Türkiye Din Eğitimi Araştırmaları Dergisi(9), 97-115.

Turkish Journal of Religious Education Studies is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0) License.