Bu çalışma,
genel tarih araştırmalarının ve Osmanlı şiirinin temel kaynaklarından biri olan
tezkirelere odaklanmaktadır. Önce kısaca biyografi konusuna değinilecek, sonra
da Osmanlı tezkire geleneğinin son örneklerinden olan Ezhâr-ı Şemsî ve
onun yazarı Mehmed Şemseddin Efendi üzerinde durulacaktır. Şemseddin Ulusoy,
Bursa kültürüne ve tarihine büyük hizmetleri olmuş ve Mısrî Dergâhında hizmet
yürütmüş son şeyhtir. Elliden fazla eserinde Bursa’yı hece hece bütün
yönleriyle anlatmıştır. Ezhâr-ı Şemsî onun Bursalı şairleri derlediği
bir eserdir. Bu esere gerek Bursa’da doğan, gerek mezarı Bursa’da bulunan,
gerekse belli bir süre Bursa’da yaşamış, yani Bursa’yla herhangi bir bağı
bulunan bütün şairleri almıştır. Tezkirede şairler alfabe düzenine göre
sıralanır. Mehmed Şemseddin Efendi’nin aktardığı bilgilerin önemli bir bölümü
de doğrudan tanıklıklara dayanır. Zaman zaman da anlattığı şair hakkında veya
Bursa’da unutulmaya yüz tutmuş kimi âdetlere, çehresi değişmiş mekânlara ve
kaybolup gitmiş hatıralara dair ilgi çekici aktarımlarda bulunur. Bu tür
eserler, hem sanat tarihi hem de şehir tarihi bakımından zengin malzeme içerir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Edebi Çalışmalar |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 4 Sayı: 2 |