Türk siyasi hayatındaki darbelerin hazırlanış safhasında, gerçekleştirilmesinde ve sonrasında
meşrulaştırılmasında asker, yargı, akademinin yanı sıra en önemli aktörlerden birisini de medya
oluşturmaktadır.27 Mayıs 1960 Türkiye Cumhuriyeti siyasi tarihindeki ilk darbe, 15 Temmuz 2016 ise
günümüze kadar gerçekleşmiş son Darbe Girişimi özelliği taşımaktadır. Bu çalışmada, 27 Mayıs Darbesi
ve 15 Temmuz Darbe Girişimi öncesinde, basında, özellikle “diktatörlük”, “otoriterlik”, “yolsuzluk”, “fikir
ve ifade hürriyetine baskı” kavramları etrafında oluşan darbeye kamusal rıza üretimi süreci ele alınmıştır.
İlk olarak Antonio Gramsci’nin “hegemonya” ve Louis Althusser’in “devletin ideolojik aygıtları”na ilişkin
teorileri kapsamında, medyanın darbe süreçlerindeki tutumu ile Türkiye’deki hegemonya arasındaki ilişki
açıklanmaya çalışılmıştır. Ardından da bu iki örnek olayda kamusal rızanın nasıl üretildiği, “Kamusal
Senaryo Modeli”, Herbert Schiller ve Noam Chomsky’nin medya manipülasyonu analizleri çerçevesinde
incelenmiştir. Merkez medya ve uluslararası medyanın bilerek veya bilmeyerek 15 Temmuz’a giden süreçte,
27 Mayıs darbesi öncesine benzer şekilde sivil ve demokratik yönetime karşı bir askeri darbeye rıza üretimi
sürecinin parçası olduğu tespit edilmiştir.
The media is one of the most important actors of the preparation, execution and justification of military
coups in Turkey along with the judiciary and the academy. 27 May 1960 military coup is the first military
coup in the history of the Turkish Republic, while the July 15th, 2016 failed coup attempt is the last. In
this study, the process of generating public consent for both coups in the media are examined especially
through the “dictatorship”, “authoritarianism”, “corruption”, “suppression of freedom of thought and speech”
concepts. Utilizing the theoretical frameworks of Antonio Gramsci’s “hegemony” and Louis Althusser’s
“ideological state apparatuses”, the article first discusses the relationship between the media’s attitude
in the process leading to military coups and hegemony in Turkey. Then, it analyzes how public consent
is generated by utilizing “public scenario model” and Herbert Schiller’s and Noam Chomsky’s insights
on media manipulation. The study argues that the mainstream media, knowingly or unknowingly, has
been part of the process of manufacturing public consent for the military coup against the civilian and
democratic government before the July 15, 2016 failed coup, similar to the process leading up to the May
27, 1960 coup d’etat.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Communication and Media Studies |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | May 31, 2019 |
Submission Date | November 11, 2018 |
Published in Issue | Year 2019 Issue: 32 |
All articles published in the Turkish Review of Communication Studies are licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.