Türkçenin söz yapım yolları değerlendirilirken yapısı gereği ekleme (affixation) üzerine yoğunlaşılması, diğer söz yapım yollarının kapsamlı biçimde değerlendirilmesini engellemektedir. Türkçede en sık başvurulan söz yapım yolu ekleme olsa da eklemeden başka birleştirme, kısaltma, başharfleştirme, tür değiştirme, ikileme, kırpma, ödünçleme, yerlileştirme, örnekseme, uydurma-yeni öge gibi yöntemlerle yeni sözlerin oluşturulduğu görülmektedir. Dolayısıyla Türkçede söz yapım yollarının tam anlamıyla irdelenebilmesi için tüm yöntemlerin değerlendirmede dikkate alınması gerekmektedir. Yazı dilinin söz varlığına sözcük kazandırma yollarından biri de halk ağzından derleme çalışmasıdır. Türkçe Sözlük’e bu yolla alınmış sözlükbirimler bulunmaktadır. Çalışmamızda TDK Türkçe Sözlük’teki A maddesi altında yer alan halk ağzından alınmış sözlükbirimler, Türkçedeki söz yapım yolları bakımından değerlendirilecektir. Halk ağzından alınmış sözcüklerde söz yapım yollarının ortaya konulması, Türkçede yazı dili-ağız ilişkisinin değerlendirilmesinde araştırmacılara fayda sağlayacaktır.
Focusing on affixation while evaluating the ways of word formation in Turkish, hinders the extensive evaluation of the ways of word formation. Although affixation is the most applied way of word formation in Turkish, it is observed that new words are also formed with methods such as compounding, abbreviating, initialism, conversion, duplication, clipping, borrowing, nativisation, coinage and neologism other than affixation. Thus, attention should be paid to all the methods during the evaluation in order to fully analyze the ways of word formation in Turkish. This study will evaluate the lexemes taken from the colloquial speech at Article A in the Turkish Dictionary of the Turkish Language Association in terms of ways of word formation in Turkish. Considering the written language-colloquial speech relationship of Turkish, revealing the methods used for word formations in lexemes taken from the colloquial speech will benefit researchers in seeing the effect of the differences resulting from the written language-colloquial speech relationship in Turkish on the grammatical processes and the formation of new meanings.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | December 10, 2021 |
Submission Date | December 15, 2020 |
Published in Issue | Year 2021 Issue: 35 |