Bu çalışmanın amacı Giresun İli Merkez, Bulancak, Espiye, Görele, Keşap ve Tirebolu
ilçelerinde fındık üreten üreticilerin tarımsal ilaç kullanımında çevresel
duyarlılıklarını ortaya koymaktır. Çalışmada kullanılan veriler basit tesadüfi
örnekleme yöntemiyle toplanmış olup, kullanılan anket 24 köyden 100 çiftçiye
uygulanmıştır. Bunun yanında yerli ve yabancı literatür taranmış, kamu kurum ve
kuruluşlarından elde edilen verilerden de faydalanılmıştır. 2012 üretim yılını
kapsayan çalışmada şu sonuçlar elde edilmiştir. Üreticiler yeterli düzeyde
olmasa da tarımsal kuruluşları ziyaret ettikleri ve bu üreticilerin %66’sının
tarımsal ilaç seçimini bayilere danışarak, %18’inin danışmanı olan ziraat
mühendislerine sorarak, %7’si teknik teşkilata sorarak, %5’i kendi deneyimine
göre, %3’ü ziraat mühendisine sorarak ve %1’i ise komşularına danışarak
kullandıkları saptanmıştır. Çiftçilerin büyük çoğunluğu (%83) bitkiler üzerinde
kalan kimyasal ilaç kalıntılarının insan sağlığı için zararlı olduğunu
belirtmiş, ancak yeterli bilgilerinin olmadığını da ifade etmişlerdir.
Çiftçilerin ilaç ambalajlarının imhasında kullandıkları yöntemler ve yüzdeleri:
%66’sı ilaç ambalajlarını ilaçlamadan sonra yakma, %24’ü poşetleyerek çöp
kutusuna atma, %8’i toprağa gömme, %2’si ise düzensizce çevreye atma şeklinde
belirlenmiştir. Bu yöntemlerden her birinin çevreye ve canlı yaşamına olumsuz
etkileri vardır. Bu zararlı etkilerin en aza indirilmesi ilaç ambalajlarının depozito ve
benzeri bir uygulama ile toplanıp kontrol altına alınması ile mümkün olabilir.
Abstract
This study
aims to determine producers’ environmental sensitivity in terms of pesticide
use in hazelnut production in Merkez, Bulancak, Espiye, Görele, Kesap and
Tirebolu districts of Giresun province. Data was gathered within 2012
production year through a questionnaire with the participation of 100 farmers
in 24 different villages who were determined through random sampling. The
literature was reviewed and state institutions and organizations were also applied.
This study revealed that farmers visit agricultural organizations but
their visit is not in a satisfying level. The rates of the participants for the
consultation in pesticide choice were defined as: 66% to a pesticide dealer,
18% to their supervisor agricultural engineers, 7% to a technical organization,
5% to their experience 3% to an agricultural engineer. Also, the rate of those
who imitated their neighbors was 1%. Most of the participants (83%) stated that
residues of these pesticides on the plants are harmful; by stressing that they
do not have enough knowledge about that. Farmers remove pesticide packages
either by burning (66%), by throwing away into a bin after packaging (24%),
burying (8%) or throwing them around (2%). Each has a negative effect on the
environment, thereby on living creatures in a certain level. Therefore, the
packages need to be gathered and kept under control with any practices such as
the process of deposit.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | October 18, 2018 |
Submission Date | March 19, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 |