Çanakkale Koşullarında Yetiştirilen Şeker Sorgumda Ekim Sıklığının Verim ve Kalite Özelliklerine Etkisi

Year 2017, Volume: 4 Issue: 1, 95 - 100, 06.01.2017

Oğuzhan Küçüksemerci Harun Baytekin

Abstract

Şeker sorgum önemli bir enerji ve silaj
bitkisidir. İçerdiği yüksek orandaki şeker ile biyoetanol üretiminde ümitvar
bir bitki olup aynı zamanda posası ile de hayvan yemi kaynağı olarak
kullanılabilecek bir bitkidir. Çalışma, Çanakkale’nin Sarıcaali Köyünde
sulanabilir koşullarda çiftçi arazisinde 2014 yılı ikinci ürün yetiştirme
sezonunda yürütülmüştür. Bölünmüş parseller deneme desenine göre 4 tekerrürlü
olarak yürütülen denemede, ana parselleri çeşitler (PHS 12-10 ve Samsun yerel
popülasyonu), alt parselleri ise bitki sıklıkları (7500, 10000, 12500, 15000 ve
17500 bitki/da) oluşturmuştur. Çalışma sonuçlarında PHS 12-10 çeşidinin yeşil
ot verimi (6143 kg/da), şıra verimi (1913.5 kg/da) ve şıradaki şeker oranı
(%16.18 brix) açısından daha iyi olduğu sonucuna varılırken, Samsun genotipinin
yapraktaki ham protein oranı (%18.46) açısından öne çıktığı sonucuna
varılmıştır.  En yüksek şıra verimi ise
aynı çeşidin 12500 bitki/da ekim sıklığında elde edilmiştir. Bu çalışmada, Çanakkale
sulu koşullarında ikinci ürün olarak PHS 12-10 çeşidinin hem enerji hem de
silaj üretiminde kullanılabileceği, ekimde 17500 bitki/da sıklığın uygun olduğu
sonucuna varılmıştır.

Keywords

Bitki sıklığı, biyoenerji, silaj, şeker sorgum, şıra

References

• Acar, R., Akbudak, A. ve Sade, B. 2002. Konya ekolojik şartlarında silajlık sorgum-sudan otu melezleri verimleri ile verimi etkileyen bazı özelliklerin belirlenmesi. Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 16(29): 88-95.
• Akbulut, M. and Özcan, M.M. 2008. Some physical, chemical and rheological properties of sweet sorghum (Sorghum bicolor (L) Moench) pekmez (molasses). International Journal of Food Properties, 11(1): 79-91.
• Aktürk, D. ve Acar, A. 2000. Horoz ibiğinin (Amarantus sp.) yem verimi ve bazı özellikler yönünden bazı yazlık ürünlerle karşılaştırılması üzerine bir araştırma. OMÜ, Ziraat Fakültesi Dergisi, 15(1): 15-20.
• AOAC, 1990. Official Method of Analysis. Association of Official Analytical 12 Chemists. 15th Edition, Washington, D.C., USA. 66-88.
• Budak, F. ve Budak, F. 2014. Yem bitkilerinde kalite ve yem bitkileri kalitesini etkileyen faktörler. Türk Bilimsel Derlemeler Dergisi, 7(1): 1-6.
• Çeçen, S., Öten M. ve Erdurmuş, C. 2005. Batı Akdeniz sahil kuşağında sorgum (Sorghum bicolor L.), sudanotu (Sorghum sudanense Staph.) ve mısırın (Zea mays L.) ikinci ürün olarak değerlendirilmesi. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 18(3): 337-341.
• Doggett, H. 1970. Sorghum. Longman; Published by Wiley, London, New York.
• Eren, Ö. ve Öztürk, H.H. 2011. Çukurova bölgesinde tatlı sorgum (Sorghum bicolor (L.) Moench) üretiminde enerji kullanımı. Çukurova Üniversitesi Fen ve Mühendislik Bilimleri Dergisi, 25(6): 70-79.
• Ferraris, R. 1981. Early assessment of sweet sorghum as an agro industrial crop 1. Varietal Evaluation. Australian Journal of Experimental Agricultural Animal Husbandry, 21(108): 72-82.