Türkiye’de Tarla Ürünlerinde Desteklemelerin Çiftçi Gelirleri İçindeki Payı

Year 2019, Volume: 6 Issue: 4, 814 - 821, 16.10.2019

Günay Keleş , Serpil Yılmaz

https://doi.org/10.30910/turkjans.633607

Abstract

Tüm
dünyada olduğu gibi, Türkiye’de de tarım çeşitli şekillerde desteklenmektedir.
Türkiye’deki desteklemeler; alan bazlı destekler, hayvancılık destekleri, tarım
sigortası desteği, telafi edici ödeme destekleri, faiz indirimli tarımsal
krediler, fark ödemesi şeklinde destekler ve diğer tarımsal amaçlı desteklerler
olarak sıralanabilir.  Yaygın olarak
kullanılan alan bazlı tarımsal desteklemeler; fındık üreticilerine alternatif
ürün desteği, iyi tarım uygulamaları, organik tarım ve mazot, gübre ve toprak
analizi şeklinde uygulanan girdi destekleridir. Tarla bitkilerinde uygulanan
destekler ise girdi desteği, tarımsal kredi ve sertifikalı tohum kullanımı
destekleridir. Ülkemizde tarımsal desteklemeler üreticiler için son derece
önemlidir. Çünkü tarımsal desteklemeler çiftçi gelirlerinin, dolayısıyla tarım
üreticisinin refahının artırılması için kullanılan temel araçlardandır. Bunun
için tarımsal desteklemelerin çiftçi gelirleri içerisindeki payının yeterli
olması gerekmektedir. Ancak Türkiye’de tarımsal destekler devlet bütçesinden
yeterince pay alamamaktadır. Nitekim, 2006 yılında çıkarılan Tarım Kanununda
çiftçiye verilecek desteklerin milli gelire oranının %1’den az olamayacağı
hükme bağlanmış, üreticiler bu desteğin ancak yarısını alabilmişlerdir. Oysa üretim
miktarının ve üretici refahının artırılması, tarımsal desteklemelere ayrılan
payların ve dolayısıyla üreticilerin aldıkları tarımsal destekleme
miktarlarının yeterliliğiyle mümkündür. 
Bu nedenle bu çalışmada, Trakya Bölgesi’nde en fazla üretimin gerçekleştirildiği
buğday, ayçiçeği, çeltik ve kanola ürünlerinde uygulanan destekleme
politikalarının etkileri irdelenmiştir. Bu kapsamda başlıca tarla ürünlerinde
ki desteklemelerin, çiftçi gelirleri içindeki payını analiz etmek için Trakya
Bölgesi seçilmiştir. Trakya Bölgesi, Ülkemizin en verimli I-II ve III. sınıf
tarım topraklarının % 73,8’ine sahiptir

Keywords

Tarımsal destekler, Tarım politikası

The Share of Subsidies in Income of Cereals’ Farmers in Turkey

Abstract

Just as in the world, agriculture is also supported in various forms in
Turkey. Agricultural subsidies in Turkey are land based subsidies, the
difference payment system, animal husbandry subsidies, agricultural insurance
subsidies, compensatory subsidies, other agricultural subsidies and
interest-discounted agricultural loans. Commonly used field based agricultural
supports; Support applied to hazelnut producers, good agricultural practices,
organic agriculture and inputs supported by diesel, fertilizer and soil
analysis. Supports for field crops are input support, agricultural credit and
certified seed use support. In Turkey, agricultural
subsidies are extremely important for producers. Because
agricultural support is one of the basic tools used to increase farmer's income
and hence agricultural producer welfare. For this,
the share of agricultural subsidies in farmer incomes should be sufficient. In
our country, agricultural subsidies do not get enough share from the state
budget. In the Agricultural Law which was issued in 2006, it was decided that
the support for farming will not be less than 1% of the national income rate.
However, the farmers were only able to take half of this support. It is
necessary to increase the share of the budget allocated to agricultural
subsidies and thus the agricultural subsidies received by the producers. Therefore, in this study, the effects of the support
policies applied in wheat, sunflower, paddy and canola products in the Thrace
Region were examined. In this context, Thrace Region was selected to analyze
the share of the support in the agricultural products in the farmer's income. Thrace
Region, the most productive of our country I-II and III. Class has 73.8% of
agricultural land.

 

Keywords

Agricultural supports, agricultural policies

References

• Anonymous, 2016a. Tekirdağ, Edirne and Kırklareli, Records of Provincial Directorates of Agriculture. https://www.tarim.gov.tr/TAGEM/Belgeler/ar_ge_projeleri/bakanlar_kurulu_karari.pdf.
• Anonymous, 2016b. Tekirdağ, Edirne and Kırklareli, Records of Commodity Changes. http://www.bumko.gov.tr.
• Bayraktar, Y., Bulut, E., 2016. Tarımsal desteklerin değişen yapısı ve yüksek tarımsal desteklerin nedenleri: Türkiye için karşılaştırmalı bir analiz. İktisat Fakültesi Mecmuası, 66(1): 45-66.
• Burfish, E.M., Hopkins, J. 2003. Decoupled Payments: Household Income Transfers in Contemporary United States Agriculture. Market and Trade, Economics Division, Economic Research Service, U.S. Department of agriculture, Agricultural Economic Report, No: 822.
• Goodwin, K., Mishra, H., Kimhi, A. 2007. Household Time Allocation and Endogenous Farm Structure: Implications for the Design of Agricultural Policies. The Hebrew University of Jerusalem, Discussion Paper No: 11.07, pp. 1-37.
• Tuncer, M., Günay, H.F. 2017. Türkiye’de tarıma yönelik desteklerin Avrupa Birliği perspektifinden değerlendirilmesi. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi 4(8): 15-30.
• TURKSTAT, 2017. www.turkstat.gov.tr.
• Weber, G.J., Key, N. 2012. “How much do decoupled payments affect production? An instrumental variable approach with panel data”. American Journal of Agricultural Economics, 94(1): 52-66.
• Yılmaz, S., Yılmaz, İ., Özkan, B. 1999. Türkiye’de uygulanan girdi kullanımı teşvik politikaları. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 12(1): 183-194.