Ahmet
Hâşim’in düzyazılarının şiir tadı taşıdığı bugüne kadar pek çok kişi tarafından
dile getirilmiştir. Ama Hâşim’in düzyazılarının bir kısmının, şiirsel olmanın
ötesinde, bizzat “şiir” (mensur şiir)
olduğunu ifade eden pek çıkmamıştır. Bu makalede Hâşim’in düzyazıları,
taşıdıkları kurucu imgelerin merkeze alındığı rekonstrüktif bir okumaya tâbi
tutularak, Hâşim’in nesirlerinin bir kısmının, dış yapı bakımından nesir görünümlü
olmakla birlikte, özünde nesir değil, şiir oldukları ifade edilmiştir. Fransız
şiirinde Comte de Lautréamont, Aloysius Bertrand, Charles Baudelaire ve Arthur
Rimbaud gibi şairlerin kuruluşunda rol aldıkları mensur şiirin klasik örnekleri
incelendiği zaman, Hâşim’in pek çok nesrinin de pekâlâ “mensur şiir” türü
altında değerlendirilebileceği görülmektedir. Bir metnin şiir olup olmadığı
belirlenirken, satırların yan yana mı yoksa alt alta mı dizildiğinden ziyade,
metnin özüne ve kurgusuna bakılması gerektiği fikri, yazıda esas alınmıştır. Bu
fikir doğrultusunda; Hâşim’in nesir kitapları içinde, başta “Ay” yazısı olmak
üzere, yoğun imgeler içeren bazı düzyazılarının
“mensur şiir” olarak telakki edilmesi gerektiği sonucuna ulaşılmıştır.
Hâşim’in düzyazılarının bu şekilde yeni ve farklı bir bakış açısıyla okunması,
hem Hâşim’in şairliğinin çok yönlü ve çok boyutlu şekilde
değerlendirilebilmesini hem de Türkçe’de mensur şiir literatürünün sınırlarının
belirlenmesi meselesine daha taze ve dinamik bir açıdan bakılmasını beraberinde
getirebilir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Creative Arts and Writing |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | November 12, 2019 |
Submission Date | June 24, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 23 Issue: 2 |