Hastanede Yatarak Tedavi Gören Çocukların Bakım Vericilerine Verilen Taburculuk Eğitimlerinin Değerlendirilmesi

Yıl 2023, Cilt: 6 Sayı: 1, 1 - 14, 29.04.2023

Sibel Küçük , Perver Karşıgil , İlknur Türkyılmaz

https://doi.org/10.51536/tusbad.1109294

Öz

Amaç: Bu çalışmanın amacı, hastanede yatarak tedavi gören çocukların bakım vericilerine verilen taburculuk eğitimlerinin incelenmesidir. Yöntem: Araştırma, Ankara merkezinde hizmet veren bir çocuk hastanesinde, Mayıs 2017-Mayıs 2018 tarihleri arasında tanımlayıcı ve kesitsel tipte yapılmıştır. Veriler araştırmacılar tarafından hazırlanan veri toplama formu kullanılarak araştırmaya gönüllü olarak katılmayı kabul eden 1000 bakım vericiden toplanmıştır. Sonuçların özetlenmesinde sayı, yüzde, ortalama, standart sapma, minimum ve maksimum tanımlayıcı istatistikleri kullanılmıştır. Bulgular: Çalışmaya katılan bakım vericilerin %87,3’ü kadın ve %81,6’sı annedir. Çalışmaya katılan bakım vericilerin %77,4’ünün taburculuk eğitimi aldığı, %76,7’sinin bu taburculuk eğitimi sözlü olarak aldığı ve %57,2’sinin doktordan, %39,5’inin hemşireden aldığı tespit edilmiştir. Taburculuk eğitiminde en çok %68,3 hastalık hakkında bilgiler, en az ise %17,7 bakım ekipmanları ve tıbbi cihazların kullanımı konuları yer almaktadır. Bakım vericilerin %90,4’ünün sorularına anlayabilecekleri şekilde cevaplar verildiği ve %89,2’sine taburculuk eğitimi sırasında çocuğun şikâyetleri veya tedavileriyle ilgili soru sorma fırsatı sunulduğu tespit edilmiştir. İlaç kullanımına ilişkin ise bakım vericilerin, %81,9’u ilaçların etki ve yan etkileri, %78,7’si ilaçları saklama koşulları ve %77,6’sı ilaçların miktarını hesaplayabilmesi hakkında uygulamalı olarak eğitim aldığı saptanmıştır. Yine bakım vericilerin %84,8’i ilaçların uygulama yolları ve %83,6’sı ilaçların ne kadar zaman kullanılması gerektiği konusunda bilgi aldığı belirlenmiştir. Sonuç: Çalışmada bakım vericilerin büyük çoğunluğunun taburculuk eğitimi aldığı ve rahatlıkla soru sorabildikleri belirlenmiştir. Fakat bu eğitimlerin çoğunun sözlü olarak yapıldığı saptanmıştır. Bu nedenle taburculuk eğitiminin sözlü eğitimler yerine yazılı eğitim materyalleri ile desteklenmesi ve hemşirelerin taburculuk eğitimi sürecinde etkin rol almaları, planlı taburculuk eğitimi ve materyallerinin hazırlanmasına ilişkin hizmet içi eğitimler düzenlenmeli ve bunların hastane politikaları ile desteklenmesi önerilebilir.

Anahtar Kelimeler

bakıcılar, hastaneye yatırılmış çocuk, sağlık eğitimi, taburcu planlama

Evaluation of the Discharge Trainings Given to the Caregivers of Hospitalized Children

Öz

Aim: The purpose of this study is to look into the discharge training given to caregivers of hospitalization children. Method: Between May 2017 and May 2018, a descriptive and cross-sectional study was conducted in a children's hospital in Ankara. Data were collected from 1000 caregivers who voluntarily accepted to participate in the study, using a data collecting form prepared by the researchers. Number, percentage, mean, standard deviation, minimum and maximum descriptive statistics were used to summarize the results. Results: Of the caregivers participating in the study, 87.3% were women and 81.6% were mothers. It was determined that 77.4% of the caregivers participating in the study received discharge training, 76.7% received this discharge training verbally, 57.2% received it from the doctor and 39.5% from the nurse. In the discharge training, information about the disease is included at most 68.3%, and the use of care equipment and medical devices at least 17.7%. It was determined that 90.4% of the caregivers were given answers to their questions in a way they could understand, and 89.2% were given the opportunity to ask questions about the child's complaints or treatment during discharge training. Regarding the use of medication, 81.9% of the caregivers received practical training on the effects and side effects of medication, 78.7% on the storage conditions of medication and 77.6% on how to calculate the amount of medication. It was also determined that 84.8% of the caregivers received information about the route of administration of the drugs and 83.6% received information about how long the drugs should be used. Conclusion: In the study, it was determined that the majority of caregivers received discharge training and could easily ask questions. However, it was determined that most of these trainings were given verbally. Therefore, it may be recommended that discharge education should be supported by written training materials instead of oral trainings, nurses should take an active role in the discharge education process, in-service trainings on planned discharge education and preparation of materials should be organized and these should be supported by hospital policies.

Anahtar Kelimeler

Caregivers, Discharge Planning, Hospitalized Child, Health Education

Kaynakça

• Weiss ME, Bobay KL, Bahr SJ, Costa L, Hughes RG, Holland DE. A Model for hospital discharge preparation: from case management to care transition. J Nurs Adm. 2015 Dec;45(12):606-14. doi: 10.1097/NNA.0000000000000273.
• Berry JG, Blaine K, Rogers J, McBride S, Schor E, Birmingham J, Schuster MA, Feudtner C. A framework of pediatric hospital discharge care informed by legislation, research, and practice. JAMA Pediatr. 2014 Oct;168(10):955-62; quiz 965-6. doi: 10.1001/jamapediatrics.2014.891.
• Kornburger C, Gibson C, Sadowski S, Maletta K, Klingbeil C. Using "teach-back" to promote a safe transition from hospital to home: an evidence-based approach to improving the discharge process. J Pediatr Nurs. 2013 May-Jun;28(3):282-91. doi: 10.1016/j.pedn.2012.10.007.
• Health & Social Care Joint Unit and Change Agents Team. Discharge from hospital:pathway, process and practice. London: Department of Health; 2003. Weiss ME, Sawin KJ, Gralton K, Johnson N, Klingbeil C, Lerret S, Malin S, Yakusheva O, Schiffman R. Discharge teaching, readiness for discharge, and post-discharge outcomes in parents of hospitalized children. J Pediatr Nurs. 2017;34:58-64. doi: 10.1016/j.pedn.2016.12.021.
• Bahçecioğlu Turan G, Özer Z, Atan G. Nursing care satisfaction and readiness for hospital discharge states of patients hospitalized in ınternal medicine clinics: descriptive cross-sectional research example. Turkiye Klinikleri J Nurs Sci. 2021;13(4):947-57.
• Gray C, Christensen M, Bakon S. Nurse-initiated and criteria-led discharge from hospital for children and young people. Nurs Child Young People. 2016 Oct 7;28(8):26-29. doi: 10.7748/ncyp.2016.e714.
• Sawin KJ, Weiss ME, Johnson N, Gralton K, Malin S, Klingbeil C, Lerret SM, Thompson JJ, Zimmanck K, Kaul M, Schiffman RF. Development of a self-management theory-guided discharge ıntervention for parents of hospitalized children. J Nurs Scholarsh. 2017 Mar;49(2):202-213. doi: 10.1111/jnu.12284.
• Lin LE, Lo SC, Liu CY, Chen SC, Wu WC, Liu WI. Effectiveness of Needs-oriented Hospital Discharge Planning for Caregivers of Patients With Schizophrenia. Arch Psychiatr Nurs. 2018 Apr;32(2):180-187. doi: 10.1016/j.apnu.2017.10.013.
• Low LL, Liu N, Wang S, Thumboo J, Ong ME, Lee KH. Predicting frequent hospital admission risk in Singapore: a retrospective cohort study to investigate the impact of comorbidities, acute illness burden and social determinants of health. BMJ Open. 2016 Oct 14;6(10):e012705. doi: 10.1136/bmjopen-2016-012705.
• Solan LG, Beck AF, Brunswick SA, Sauers HS, Wade-Murphy S, Simmons JM, Shah SS, Sherman SN; H2O Study Group. The family perspective on hospital to home transitions: a qualitative study. pediatrics. 2015 Dec;136(6):e1539-49. doi: 10.1542/peds.2015-2098.
• Auger KA, Kenyon CC, Feudtner C, Davis MM. Pediatric hospital discharge interventions to reduce subsequent utilization: a systematic review. J Hosp Med. 2014 Apr;9(4):251-60. doi: 10.1002/jhm.2134.
• Towle RM, Tan CG, Saptu K, Ong LJ, Yap MM, Kheng JH, Low LL. What do caregivers value and is there agreement in perception of met needs between nurses and caregivers? Singapore Med J. 2019 Nov;60(11):575-582. doi: 10.11622/smedj.2019040. Küçük S, Uzun Z, Işık Eyyuplu S. Kemoterapi tedavisi alan çocukların bakım vericilerinin tedaviye bağlı komplikasyonlara yönelik eğitim alma ve uygulama özellikleri. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi. 2020; 7(2): 87-94. DOI: 10.31125/hunhemsire.763126.
• Yalçın S, Arpa Y, Cengiz A, Doğan S. (2015). Hemşirelerin hastaların taburculuk eğitim gereksinimlerine yönelik görüşleri ile hastaların eğitim gereksinimlerine yönelik görüşlerinin karsılaştırılması. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi. 2015; 12: 204-209 DOI: 10.5222/HEAD.2015.204.
• Selbes M, Manav G, Karayağız Muslu G. Hastanede yatan çocuğun psikososyal belirtilerinin çocuğa ait bazı değişkenler açısından incelenmesi. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 2021; 24(4): 420-428. DOI: 10.17049/ataunihem.650615.
• Pekyigit A, Yildiz D, Eren Fidanci B, Calik Bagriyanik B. Hastanede yatan çocuklarda yaratıcı oyun yöntemi ile hastalık ve hastane kavramı: Niteliksel bir çalışma. Çocuk Dergisi. 2021;21(2):175-182. https://doi.org/10.26650/jchild.2021.2.897005
• Yıldırım M, Bayraktar N. Cerrahi kliniklerinde çalışan hemşirelerin taburculuk planlaması sürecindeki rolleri ve bunu etkileyen faktörler. Turkiye Klinikleri J Nurs Sci. 2010;2(2):73-81.
• Kauppi W, Proos M, Olausson S. Ward nurses' experiences of the discharge process between intensive care unit and general ward. Nurs Crit Care. 2018 May;23(3):127-133. doi: 10.1111/nicc.12336.
• Ekinci CE, Bal S. Etkili ve verimli eğitim için dersliklerin fiziki ortam özelliklerinin incelenmesi. Engineering Sciences. 2012; 7(1): 96-105.
• Arslan S, Gürsoy A. Hastaların hemşirelik bakım memnuniyetleri: cerrahi hastaları örneği. Ordu Üniversitesi Hemşirelik Çalışmaları Dergisi. 2021; 4(1), 21-28. DOI:10.38108/ouhcd.836914.
• Danbjørg DB, Wagner L, Clemensen J. Do families after early postnatal discharge need new ways to communicate with the hospital? A feasibilility study. Midwifery. 2014 Jun;30(6):725-32. doi: 10.1016/j.midw.2013.06.006.
• Lerret SM, Weiss ME. How ready are they? Parents of pediatric solid organ transplant recipients and the transition from hospital to home following transplant. Pediatr Transplant. 2011 Sep;15(6):606-16. doi: 10.1111/j.1399-3046.2011.01536.x.
• Coşkun H, Akbayrak N. Hastaların kliniklere kabul ve taburculuklarında hemşirelik yaklaşımlarının belirlenmesi. C. Ü. Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 2001; (2):63-68.
• Kuşeli Dost S, Kaya H. Yoğun Bakım Hemşirelerinin Taburculuk Planı Algısı. Yoğun Bakım Hemşireliği Dergisi. 2021; 25(2): 68-78.
• Meert KL, Clark J, Eggly S. Family-centered care in the pediatric intensive care unit. Pediatr Clin North Am. 2013;60(3):761-72.
• Tosun A, Tüfekci FG. Çocuk kliniklerinde aile merkezli bakım uygulamalarının incelenmesi. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi. 2015;18 (2):131-139.
• Işık O, Gül G, Bol P, Erbaycu AE. Ayakta tedavi gören hastaların inhaler kullanım tekniklerine uyumunun değerlendirilmesi: inhaler ilaç eğitim birimi uygulaması. Solunum Hastalıkları 2014; 24 (3): 90-94.
• Gibson CA, Stelter AJ, Haglund KA, Lerret SM. Pediatric nurses' perspectives on medication teaching in a children's hospital. j Pediatr Nurs. 2017 Sep-Oct;36:225-231. doi: 10.1016/j.pedn.2017.07.002.