In this study,
evaluation of various indicators in terms of water buffalo husbandry in the
World and in Turkey, and some predictions about the future is intended. In
recent years, trends in organic animal production have made livestock branches
presently preserving traditional production structures, again important. Water buffalo husbandry is also an important
livestock branch and is expected to contribute to meeting these demands when
the new trends in animal husbandry are taken into consideration. The fact that
water buffalo husbandry is mostly prominent in the Asian continent, where
traditional production systems are maintained, clearly shows the need for a
conversion. In fact, it is observed that more modern approaches have started to
be adopted in water buffalo husbandry in some European countries and it is
understood that the industrial dimensions of this production branch have been
tried to be strengthened. The water buffalo husbandry in Turkey is
distinguished with dramatic declines in populations, raising, health care,
production of water buffalo products and the lack of marketing issues until
recent years. As a result, water buffalo husbandry in the world and in our
country is characterized by a traditional production system, but in some
European countries, it is seen that improvements and developments in this
branch are important. There is a need to create awareness of water buffalo
breeding, feeding, herd management, health protection, and effective
organization channels, and to look at it as an alternative animal production
branch towards some animal products.
Bu çalışmada, dünyada ve Türkiye’de manda
yetiştiriciliğinin çeşitli göstergeler bakımından değerlendirilmesi ve
geleceğine ilişkin bazı öngörülerde bulunulması amaçlanmıştır. Son yıllarda
organik hayvansal üretime yönelik eğilimler hâlihazırda geleneksel üretim
yapılarını koruyan hayvancılık kollarını yeniden önemli kılmaktadır. Manda
yetiştiriciliğinin de, hayvancılıktaki yeni eğilimler dikkate alındığında, oldukça
önemli bir hayvancılık kolu olup bu yöndeki taleplerin karşılanmasına katkı
sunması beklenmektedir. Dünyada ve Türkiye’de manda yetiştiriciliğinin çoğunlukla
geleneksel üretim sistemlerinin devam ettirildiği Asya kıtasında varlık
göstermesi dönüştürülme ihtiyacını gerektirmektedir. Nitekim bazı Avrupa ülkelerinde manda
yetiştiriciliğinde daha modern yaklaşımların benimsenmeye başlandığı gözlenmekte
ve bu yetiştirme kolunun endüstriyel boyutlarının güçlendirilmeye çalışıldığı
anlaşılmaktadır. Türkiye’de ise manda yetiştiriciliği, son yıllara kadar başta
manda varlığında görülen dramatik düşüşler olmak üzere yetiştirme özellikleri,
sağlık koruma, manda ürünlerinin üretilmesi ve pazarlanması noktasındaki
eksikliklerle temayüz etmektedir. Sonuç olarak hem dünyada hem de ülkemizde
manda yetiştiriciliği temelde geleneksel bir üretim sistemiyle karakterize
olmakla birlikte bazı Avrupa ülkelerinde bu yetiştirme kolundaki iyileştirmeler
ve gelişmelerin önemli olduğu görülmektedir. Başta manda ıslahı çalışmaları
olmak üzere besleme, sürü yönetimi, sağlık koruma ve manda ürünlerine dönük bir
bilincin oluşturulması, etkili örgütlenme kanallarına yer verilmesi ve bazı hayvansal
ürünler bakımından alternatif bir hayvansal üretim kolu olarak bakılmasına
ihtiyaç duyulmaktadır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Review |
Authors | |
Publication Date | October 31, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 6 Issue: 3 |