The Adoption of Holacracy in Higher Education: A Scale Development Study

Year 2024, , 296 - 304, 20.09.2024

Merve Turpçu

https://doi.org/10.32329/uad.1490403

Abstract

This study aims to develop a valid, reliable, and convenient data collection tool to measure the level of faculty members’ adoption of the holacracy model in university administration. The data of this study were obtained from faculty members working in the faculties of education of state universities in Türkiye in the 2020-2021 academic year. Participation in the study was completely voluntary. The data were collected from a sample of 268 people. Within the scope of the research, the Higher Education Holacracy Scale (HEHS) was used as a data collection tool. The researcher developed the draft form of the HEHS in line with the literature on holacracy. The draft form was presented to 14 experts, one of whom was an expert in measurement and evaluation. Thus, the content validity of the research was ensured. As a result of the analyses, it was determined that the variance explained was 63.228%, the structure consisted of three components, and the fit index values were at a good level. Exploratory factor analysis (EFA) and confirmatory factor analysis (CFA) were conducted for the validity of the scale, and Cronbach’s Alpha coefficient was calculated for reliability. Item-total correlations examined the discrimination of the scale items. After the analyses, it was determined that this 25-item scale, which is in harmony with its theoretical foundations, is a valid and reliable scale suitable for measuring faculty members’ opinions.

Keywords

Higher Education, Holacracy, Scale Development, Validity, Reliability

Holakrasinin Yükseköğretimde Benimsenme Düzeyi: Bir Ölçek Geliştirme Çalışması

Abstract

Bu araştırmanın amacı, öğretim elemanlarının üniversite yönetiminde holakrasi modelini benimseme düzeylerini ölçmek için geçerli, güvenilir ve elverişli bir veri toplama aracı geliştirmektir. Bu araştırmanın verileri 2020-2021 eğitim-öğretim yılında Türkiye’deki devlet üniversitelerinin eğitim fakültelerinde görev yapan öğretim elemanlarından elde edilmiştir. Araştırmaya katılım tamamen gönüllülük esasına dayalıdır. Elde edilen veriler, 268 kişiden oluşan örneklemden toplanmıştır. Araştırma kapsamında veri toplama aracı olarak Yükseköğretimde Holakrasi Ölçeği (YHÖ) kullanılmıştır. YHÖ’ nün taslak formu holakrasiye ilişkin literatür doğrultusunda araştırmacı tarafından geliştirilmiştir. Taslak form, biri ölçme değerlendirme alanında uzman olmak üzere 14 farklı uzmanın görüşüne sunulmuştur. Böylelikle araştırmanın kapsam geçerliği sağlanmıştır. Yapılan analizler sonucunda, açıklanan varyansın %63,228 olduğu ve yapının üç bileşenden oluştuğu tespit edilmiş olup uyum indeks değerlerinin iyi düzeyde olduğu ortaya konulmuştur. Ölçeğin geçerliği için açımlayıcı faktör analizi (AFA) ve doğrulayıcı faktör analizi (DFA) yapılmış, güvenirliği için ise Cronbach’s Alpha katsayısı hesaplanmıştır. Ölçek maddelerinin ayırt ediciliği ise madde toplam korelasyonları ile incelenmiştir. Analizlerin ardından kuramsal temelleriyle uyum içinde olan 25 maddelik bu ölçeğin öğretim elemanlarının görüşlerini ölçmede kullanılmak için uygun, geçerli ve güvenilir bir ölçek olduğu saptanmıştır.

Keywords

Yükseköğretim, Holakrasi, Ölçek Geliştirme, Geçerlik, Güvenirlik

Ethical Statement

Bu araştırma Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Alt Etik Kurulu'nun 30/10/2020 tarih ve 2020/130 sayılı toplantı kararı ile alınan izinle gerçekleştirilmiştir.

References

• Akbaş, U., Karabay, E., Yıldırım-Seheryeli, M., Ayaz, A. & Demir, Ö. O. (2019). Türkiye ölçme araçları dizininde yer alan açımlayıcı faktör analizi çalışmalarının paralel analiz sonuçları ile karşılaştırılması. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 12 (3), 1095-1123.
• Archer, I., Forrester-Wilson, S. & Muirhead, L. (2016). Exploring holacracy’s influence on social sustainability through the lens of adaptive capacity (Unpublished master’s thesis). Blekinge Institute of Technology, Karlskrona, Sweden.
• Bayram, N. (2010). Yapısal Eşitlik Modellemesine Giriş AMOS Uygulamaları. İstanbul: Ezgi Kitabevi.
• Bernstein, E., Bunch, J., Canner, N. & Lee, M. (2016). Beyond the holacracy hype. Harvard Business Review, 94 (7), 8.
• Bozoklu, Ç. P. & Ermeç, A. (2020). Tüketici Sinisizmi Ölçeği’nin Türkçe’ye Uyarlanması: Güvenilirlik ve Geçerlilik Araştırması. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22 (2), 440-459.
• Büyüköztürk, Ş. (2015). Sosyal Bilimler için Veri Analizi El Kitabı (21. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Büyüköztürk, Ş., Akgün, Ö. E., Kahveci, Ö. & Demirel, F. (2004). Güdülenme ve Öğrenme Stratejileri Ölçeğinin Türkçe Formunun Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 4 (2), 207-239.
• Can, A. (2014). SPSS ile Bilimsel Araştırma Sürecinde Nicel Veri Analizi (3. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Canaslan, A. & Güçlü, N. (2020). Öğretmenlerin Öğrenme Çevikliği: Ölçek Geliştirme Çalışması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 28 (5), 2071-2083.
• Chen, Y. (2017). On the Essential Characteristics of the Innovation Oriented Management Mode: Holacracy. Paper presented at 3rd International Conference on Social, Education and Management Engineering, Shanghai.
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. & Büyüköztürk, Ş. (2014). Sosyal Bilimler için Çok Değişkenli İstatistik SPSS ve LISREL Uygulamaları (3.baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Deelen, S. P. (2017). Social support in Holacracy (Unpublished master’s thesis). Open Universiteit Nederland, Managementwetenschappen, Heerlen, Netherlands.
• Demirbilek, M. (2021). Holakratik Örgütlenme ve Takım Öğrenmesi. Eğitim Yönetimi ve Politikaları Dergisi, 2 (1), 36-53. Retrieved from https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/1748371
• Eremina, A. (2017). Comparison of organizational structures–case Zappos (Unpublished master’s thesis). University of Oulu, International Business Management, Finland.
• Ergüder, Ü., Şahin, M., Terzioğlu, T. & Vardar, Ö. (2006). Neden Yeni Bir Yükseköğretim Vizyonu? İstanbul: İstanbul Politikalar Merkezi.
• Fowler, K. (2018). Implementing Holacracy™: exploratory research into practicing and implementing Holacracy™ in organizations and its effect on the organizations’ IT and security (Unpublished master’s thesis). Leiden University, Leiden Institute of Advanced Computer Science (LIACS), The Netherlands.
• George, D. & Mallery, P. (2003). SPSS for Windows step by step: A simple guide and reference. 11.0 update (4th Edition). Boston: Allyn & Bacon.
• Graham, E. (2010). Supporting Social Movements: Facilitating Deeper Collaboration and Social Transformation through Integral Organizational Practice and Holacracy. Journal of Integral Theory & Practice, 5 (1), 127-141.
• Gül, S. S. & Gül, H. (2015). Türkiye’de Yükseköğretimin gelişimi, güncel durumu ve eleştirisi. Toplum ve Demokrasi Dergisi, 8 (17), 51-66.
• Gür, G. (2019). Örgütsel Yönetimde Yeni Bir Sistem Olarak Holakrasi Ve Sistemin Türkiye’de Uygulanabilirliği Üzerine Bir Alan Araştırması: Ordu İli Örneği (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Giresun Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Giresun, Türkiye.
• Gür, G. & Wolff, A. (2021). COVID-19 Pandemi Döneminde Z Kuşağı ve Holakrasi Yönetimi. Sosyal Bilimler Araştırma Dergisi, 10 (2), 287-295.
• Hair, J., Black, W., Babin, B. & Anderson, R. (2010). Multivariate Data Analysis (7th Edition). New Jersey: Prentice Hall
• HolacracyOne. (2013). Holacracy constitution v4.1. Retrieved from https://www.holacracy.org/constitution
• Karaman, H. (2015). Açımlayıcı Faktör Analizinde Kullanılan Faktör Çıkartma Yöntemlerinin Karşılaştırılması (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara, Türkiye.
• Marsh, H. W., Balla, J. R. & McDonald, R. P. (1988). Goodness-of-fit indexes in confirmatory factor analysis: The effect of sample size. Psychological bulletin, 103 (3), 391-410.
• Muff, K. (2017). How the Circle Model can purpose-orient entrepreneurial universities and business schools to truly serve society. Journal of Management Development.
• Noguchi, Y. (2015). Zappos: A workplace where no one and everyone is the boss. Retrieved from https://www.npr.org/2015/07/21/421148128/zappos-a-workplace-where-no-one-and-everyone-is-the-boss
• O’Shea, B. M. (2016). Holacracy: A case study of dynamic governance for the modern workforce (Unpublished doctoral dissertation). Capella University, Mineapolis, United States. Retrieved from https://www.proquest.com/dissertations-theses/holacracy-case-study-dynamic-governance-modern/docview/1847986875/se-2?accountid=8319
• Okur, E. & Yalçın-Özdilek, Ş. (2012). Yapısal Eşitlik Modeli ile Geliştirilmiş Çevresel Tutum Ölçeği. Ilkogretim Online, 11 (1), 85-94. Retrieved from https://web.p.ebscohost.com/ehost/pdfviewer/pdfviewer?vid=0&sid=14140736-1987-4117-b4c8-7edb8e47a356%40redis
• Ortaş, İ. (2004). Öğretim Üyesi ya da Bilim İnsanı Kimdir? Pivolka, 3 (12), 11-16.
• Ortaş, İ. (2008). Özerk ve Demokratik Üniversitenin Sınırları Nedir? Toplum ve Demokrasi, 2 (3), 237-240.
• Öngen, K. B. (2010). Doğrulayıcı Faktör Analizi ile Bir Uygulama (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Uludağ Üniversitesi, Bursa, Türkiye.
• Özdamar, K. (2017). Ölçek ve Test Geliştirme: Yapısal Eşitlik Modellemesi. Eskişehir: Nisan Kitabevi.
• Öztürk Çiftçi, D. (2019). 21. yüzyılın lidersiz örgütleri: Holakrasi, S. E. Dinçer, S. Sönmez, M. Bostancı & E. Özçoban (Editör), Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler Alanında Araştırma ve Değerlendirmeler (ss. 105-117). Ankara: Gece Akademi.
• Pircher, R. (2017). Leadership in volatile times. Paper presented at DIEM: Dubrovnik International Economic Meeting.
• Pituch, K. A. & Stevens, J. P. (2015). Applied multivariate statistics for the social sciences: Analyses with SAS and IBM’s SPSS (6th Edition). New York: Routledge.
• Robertson. (2006). Holacracy: A complete system for agile organizational governance and steering. Agile Project Management Executive Report, 7 (7), 1-21.
• Robertson. (2007). Organization at the leading edge: Introducing Holacracy™. Integral Leadership Review, 7 (3), 1-13.
• Robertson. (2015a). Holacracy: The new management system for a rapidly changing world: Henry Holt and Company.
• Robertson. (2015b). Holacracy: The revolutionary management system that abolishes hierarchy: Penguin UK.
• Rosovsky, H. (2017). Üniversite: Bir Dekan Anlatıyor, çev. Süreyya Ersoy. Ankara: Tübitak Yayınları.
• Röll, J. (2014). What is Holacracy? Retrieved from http://structureprocess.com/blog/what-is-holacracy/
• Schermelleh-Engel, K., Moosbrugger, H. & Müller, H. (2003). Evaluating the fit of structural equation models: Tests of significance and descriptive goodness-of-fit measures. Methods of psychological research online, 8 (2), 23-74.
• Seçer, İ. (2013). SPSS ve LISREL ile pratik veri analizi. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Şimşek, Ö. F. (2020). Yapisal eşitlik modellemesine giriş: Temel ilkeler ve LISREL uygulamalari: Ömer Faruk Şimşek.
• Tabachnick, B. G. & Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics. Boston: Pearson.
• Turpçu, M. & Aydın, İ. (2024). Yükseköğretimde holakrasi ve akademik özgürlük ile ilişkisi. Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(1), 219 - 256.
• Uğur Sarıoğlu, S. (2021). Why is holacracy still not a popular management approach in Turkey. Paper presented at The Fourth Economics, Business and Organizatıon Research (EBOR), Turkey.
• Vakil, M. A. (2018). How Holacracy is Paving Way For The Future of Leadership.
• Viðarsson, E. R. (2017). Learning Holacracy Fundamentals Through Play (Unpublished doctoral dissertation). OCAD University, Digital Futures, Toronto, Canada.
• Yeşilkaya, M. (2021). Organizasyonlarda Yeni Nesil Radikal Bir Yönetim Sistemi: Holakrasi ve Yöneticisiz Yönetim, (Editör), Yönetim - Strateji- Organizasyon: Teoride ve Uygulamada (ss. 397-414). Ankara: Gazi Kitabevi.
• Yılmaz, F. & Cömert, H. (2011). Üniversitelerde değişim ve yeni gerçeklik. uluslararası yükseköğretim kongresi: Yeni yönelişler ve sorunlar (UYK-2011) 27-29 Mayıs 2011, İstanbul; 2. Cilt/Bölüm XI, 1604-1612.