UZUN SAP BAĞLAMA ÖĞRETİMİ İÇİN YAZILMIŞ METOTLARIN ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLER AÇISINDAN KARŞILAŞTIRILARAK İNCELENMESİ
Abstract
Bu araştırmada uzun sap bağlama öğretiminde kullanılan ve random (rasgele) yöntemi ile seçilen üç tane metodun karşılaştırmalı olarak içerik analizleri yapılmış, benzerlik ve farklılıkları ortaya çıkarılmaya çalışılmıştır. Araştırmada yöntem olarak tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini bağlama öğretiminde kullanılan metotlar, örneklemini ise uzun sap bağlama öğretiminde kullanılan üç metot oluşturmaktadır. Örneklem olarak seçilen üç metot, belirlenen üç alt problem dâhilinde analiz edilmiştir. Belirlenen üç alt problem bağlama öğretimi metotlarında bulunması gerektiği düşünülen konu başlıklarından oluşmaktadır. Verilerin toplanmasında; konuyla ilgili makale, kitap, tez, metot, internet ve kütüphane ortamları incelenerek kaynak taraması yapılmıştır. Araştırmanın sonucunda metot analizlerinden elde edilen veriler doğrultusunda metotların arasındaki benzerlik ve farklılıklar ortaya koyularak önerilerde bulunulmuştur.
Keywords
References
- Büyük Larousse, C.7-C.16, İstanbul: Gelişim Yayınları, 1992.
- Değerli, T. (2003). Bağlama eğitimi I. İzmir: Senfoni Müzikevi.
- Demirsipahi, C. (1975). Türk halk oyunları. Ankara: TTK Basımevi.
- Ekici, S. (2012). Bağlama eğitimi yöntem ve teknikleri. Ankara: Yurtrenkleri Yayınevi.
- Karkın, M., Pelikoğlu M.C., Haşhaş, S. (2014). Bağlama enstrümanının öğretim yöntemleri kapsamında yöresel tavırların Değerlendirilmesi, Art-e Sanat Dergisi, 7(13), 129-148.
- Kaynar, Ü. (1996). Türk halk kültürü ve halk müziği. İzmir: Ege Yayınları.
- Saçan, A. (2001). Karadüzen’de bağlama eğitimi. İzmir: Meta Basım Matbaacılık.
- Özbek, M. (1998). Türk halk müziği el kitabı I. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı Yayıncılığı.
- Yılmaz, A. (2011). Günümüzde profesyonel bağlama icrasında değişimler. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Yücel, H. (2011). Türk Halk Müziği üzerine bir inceleme, Akademik Bakış Dergisi, 26: 1-13.
Abstract
References
- Büyük Larousse, C.7-C.16, İstanbul: Gelişim Yayınları, 1992.
- Değerli, T. (2003). Bağlama eğitimi I. İzmir: Senfoni Müzikevi.
- Demirsipahi, C. (1975). Türk halk oyunları. Ankara: TTK Basımevi.
- Ekici, S. (2012). Bağlama eğitimi yöntem ve teknikleri. Ankara: Yurtrenkleri Yayınevi.
- Karkın, M., Pelikoğlu M.C., Haşhaş, S. (2014). Bağlama enstrümanının öğretim yöntemleri kapsamında yöresel tavırların Değerlendirilmesi, Art-e Sanat Dergisi, 7(13), 129-148.
- Kaynar, Ü. (1996). Türk halk kültürü ve halk müziği. İzmir: Ege Yayınları.
- Saçan, A. (2001). Karadüzen’de bağlama eğitimi. İzmir: Meta Basım Matbaacılık.
- Özbek, M. (1998). Türk halk müziği el kitabı I. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı Yayıncılığı.
- Yılmaz, A. (2011). Günümüzde profesyonel bağlama icrasında değişimler. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Yücel, H. (2011). Türk Halk Müziği üzerine bir inceleme, Akademik Bakış Dergisi, 26: 1-13.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Other Fields of Education |
| Journal Section | MAKALELER |
| Authors | |
| Publication Date | September 30, 2020 |
| Acceptance Date | September 29, 2020 |
| Published in Issue | Year 2020 |