Folk Song as the Mortar of Fiction: The Use of Folk Songs in Behzat Ç. Series

Yıl 2020, Cilt: 3 Sayı: 5, 18 - 29, 30.11.2020

Adil Çelik

Öz

With the compilation works that began at the end of the 19th century, a large archive of folk music was formed and the compiled folk songs were re-produced and kept in circulation within the scope of applied folklore. Produced in oral environments in traditional culture, these products have met with production and consumption contexts such as records, radio, television and internet over time and have continued to exist in the modern world. Television has been the main source of information for the masses, as well as an effective means of acculturation, especially until recently, when broadcast platforms on the Internet began to attract attention. Turkish television broadcasting has produced works that attract attention in the international arena, especially since the 2000s. The television series Behzat Ç. Bir Ankara Polisi, which was broadcast on Star TV between 2010 and 2013 and received its screenplay from Emrah Serbes's novel of the same name, has benefited greatly from folk songs on the contrary other Turkish tv series and has created an awareness of folk songs among its followers. In this article, the answer to the question of how the folk songs were used in the 78th episode of this series was sought. It has been determined that in the last 36 minutes of the series under consideration, 9 pieces originating from folk music were used and some of them had functions that directly shaped the narrative's fiction. In addition, a survey was conducted with a group of 40 people consisting of the audience of the series, and it was determined from the findings that there was an interest in this music genre among people who did not have any interest in folk music thanks to the series.

Anahtar Kelimeler

folk music, television, applied folklore

KURGUNUN HARCI OLARAK TÜRKÜ BEHZAT Ç. DİZİSİNDE TÜRKÜLERİN KULLANIMI

Öz

XIX. yüzyılın sonunda başlayan derleme çalışmaları ile türkülere dair geniş bir arşiv oluşmuş ve derlenen türküler, uygulamalı halkbilimi kapsamında yeniden üretilerek dolaşımda tutulmuştur. Geleneksel kültürde sözlü ortamlarda üretilen bu ürünler zaman içerisinde plaklar, radyo, televizyon ve internet gibi üretim ve tüketim bağlamları ile buluşmuş ve modern dünyadaki varlığını sürdürmüştür. Özellikle internetteki yayın platformlarının ilgi görmeye başladığı yakın zamanlara kadar televizyon, kitlelerin başlıca enformasyon kaynağı olduğu gibi aynı zamanda etkin bir kültürlenme aracı olmuştur. Türk televizyon yayıncılığı özellikle 2000’li yıllardan itibaren uluslararası arenada ilgi gören yapıtlar çıkarmıştır. Star Tv’de 2010-2013 yılları arasında yayımlanan ve senaryosunu Emrah Serbes’in aynı adlı romanından alan Behzat Ç. Bir Ankara Polisiyesi adlı televizyon dizisi, diğer Türk dizilerinin aksine türkülerden fazlasıyla yararlanmış, takipçileri arasında halk müziğine dair bir farkındalık uyandırmıştır. Bu makalede söz konusu dizinin 78. bölümünde türkülerin ne şekilde kullanıldığı sorusunun yanıtı aranmıştır. Ele alınan bölümün son 36 dakikalık kısmında kaynağını halk müziğinden alan 9 eser kullanıldığı ve bunlardan bazılarının anlatının kurgusunu doğrudan biçimlendiren işlevlere sahip olduğu saptanmıştır. Ayrıca dizinin izleyicilerinden oluşan 40 kişilik bir grupla anket çalışması yürütülmüş ve elde edilen bulgulardan, söz konusu dizi sayesinde halk müziğine herhangi bir ilgi duymayan kişilerde bu müzik türüne karşı sonradan bir ilginin oluştuğu saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler

halk müziği, televizyon, uygulamalı halkbilimi

Kaynakça

• ÇELENK, Sevilay (2003). Televizyonda İçerik Yapılaşması ve Toplumsal Kültür, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi SBE.
• ÇOBANOĞLU, Özkul (2000). Âşık Tarzı Kültür Geleneği ve Destan Türü, Ankara: Akçağ Yayınları.
• FİDAN, Süleyman (2017). Âşıklık Geleneği ve Medya Endüstrisi, Ankara: Grafiker Yayınları.
• FİDAN, Süleyman (2018). “Telebizyon Dizilerinde Geleneksel Müzik Belleğinin Kullanımı”, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, C: 11, S: 60. ss: 125-139.
• KÖPRÜLÜ, M. Fuad (2012). Edebiyat Araştırmaları 1. Ankara: Akçağ Yayınları.
• OĞUZ, Öcal (2019). Paldır Kültür Kentleşmeler. Ankara: Geleneksel Yayınevi.
• ONG, Walter J. (2012). Sözlü ve Yazılı Kültür: Sözün Teknolojileşmesi. (çev: S. P. Banon), İstanbul: Metis Yayınevi.
• ÖZDEMİR, Nebi (2012). Medya Kültür ve Edebiyat, Ankara: Gradiker Yayınları.
• POSTMAN, Neil (2012). Televizyon: Öldüren Eğlence Gösteri Çağında Kamusal Söylem. (çev: Osman Akınbay). İstanbul: Ayrıntı Yayınevi.
• SERBES, Emrah (2012). Behzat Ç. Her Temas İz Bırakır. İstanbul: İletişim Yyaınları.
• SERBES, Emrah (2012b). Behzat Ç. Son Hafriyat. İstanbul: İletişim Yayınları.
• YAKICI, Ali (2007). Halk Şiirinde Türkü (Tanım-Tasnif-İnceleme-Metin). Ankara: Akçağ Yayınları.
• YÖRÜK, Evrim (2012). “Televizyonda Nitelik Sorunu Hakkında Bir Tartışma: Behzat Ç. Örneği”, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi. C. 67, ss: 219-263.
• Ziya Paşa (2014). “Şiir ve İnşâ”, Türk Halk Edebiyatı El Kitabı. (ed: Öcal Oğuz vd). Ankara: Grafiker Yayınevi.