TÜRKİYE’NİN SAĞLIK DİPLOMASİSİ FAALİYETLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ: SOMALİ, SUDAN VE AFGANİSTAN ÖRNEKLERİ

Year 2023, , 30 - 49, 31.12.2023

Miraç Kadıoğlu , Hasan Giray Ankara

https://doi.org/10.51763/uid.1323468

Abstract

Bu çalışmanın amacı, Türkiye’nin uluslararası sağlık politikalarının etkililiğini ve Türkiye’nin yumuşak gücüne katkılarını ortaya çıkarmaktır. Böylelikle çalışma Türkiye’nin uluslararası sağlık stratejisine katkıda bulunmayı da amaçlamaktadır. Bu maksatla Türkiye’nin sağlık hizmetlerinin yoğunlaştığı Sudan, Somali ve Afganistan’da yerel sağlık aktörlerine anket uygulanmıştır. Türkiye’nin dış politikası ve uluslararası sağlık politikası hakkında bilgi sahibi olan 42 aktör kartopu örnekleme yöntemine göre seçilmiştir. Kullanılan veriler sırasıyla betimleyici (tematik) ve içerik analizlerine tabi tutulmuştur. Buna göre, Türkiye'nin sağlıkla ilgili faaliyetlerinin mevcut ihtiyaçları karşılamamasına rağmen, Türkiye ile seçilen ülke arasındaki ilişkilerin iyi olduğu tespit edilmiştir. Aktörler, Türkiye'nin ilgili ülkedeki sağlıkla ilgili faaliyetlerinin çoğunun kamudan ziyade özel sektöre katkı yapan altyapı ve sağlık hizmetleri sunumu ile ilgili faaliyetler olduğunu vurgulamaktadır. Bu bağlamda, Türk diplomatik faaliyetlerinin sağlık üzerinden değerlendirilmemesinin sağlıkla ilgili faaliyetlerin yetersiz ve/veya etkisiz tanıtımına işaret ettiğine inanılmaktadır. Son olarak, sağlık eğitimi faaliyetlerinin sayısındaki artışların yerel sağlık otoriteleri tarafından beklendiği anlaşılmaktadır.

Keywords

Sağlık Politikaları, Dış Politika, Yumuşak Güç, Sağlık Diplomasisi, Türkiye’nin Uluslararası Sağlık Politikası

Thanks

Araştırma sürecinde desteklerini esirgemeyen ve her zaman yanımda olan sayın Dr.Öğr.Üyesi Hasan Giray Ankara'ya saygılarımla.

References

• AFAM (2018) https://www.afam.org.tr/turkiye-afrikailiskilerinde-yumusak-guc-unsuru-egitim/ (ET: 2.09.2019)
• Ağırbaş, İ. (2016). Hastane Yönetimi ve Organizasyon. Siyasal Kitabevi.
• Başer, D.A., Kahveci, R., Koç, M., Kasım, İ., Şencan, İ., Özkara, A. (2015). Etkin Sağlık Sistemleri için Güçlü Birinci
• Basamak. Ankara Medical Journal, 15(1), http://dx.doi.org/10.17098/amj.47853
• Ekşi, M. (2014). Kamu Diplomasisi ve Ak Parti Dönemi Türk Dış Politikası. Siyasal Kitabevi.
• Girgin, K, (1975). Çağdaş Politika ve Diplomasi El Kitabı, Ankara: Türkiye İş Bankası, 134 1
• Gliner, J. A., Morgan, G. A., Leech, N. L. (2011). Research methods in applied settings: An integrated approach to design and analysis. Routledge.
• Hayran, Osman (2017). “Sağlık Diplomasisi ve Küresel Sağlığa Etkisi”. Sağlık Diplomasisi. Ed. Ö. Olcay. İstanbul: Medipol Üniversitesi. 19-22.
• İNSAMER (2018) Url: https://insamer.com/tr/sudan-raporu-parcalanmadan toparlanmaya_1544.html (ET:9.9.2019) İskit T, (2020). Diplomasi, Tarihi, Teorisi, Kurumları ve Uygulaması, İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi, 3-5.
• Kadıoğlu, M., Tutar, N. Türkiye’nin Kendine Has Yumuşak Güç Yöntemi Olarak Sağlık Yardımlarının Değerlendirilmesi. Anasay, (8), 163-172, https://doi.org/10.33404/anasay.564875
• Kahraman, N., Cinman, M. (2010) Kamu Diplomasisinin Uygulama Alanı Olarak Sağlık Diplomasisi. Muhakeme Dergisi, 2(1), 60-71. https://doi.org/10.33817/muhakeme.551365
• Karabektaş, S. (2018). Global health diplomacy (Master's thesis, Mıddle East Technıcal University), 82-85
• Nye, J. S. (2004). Yumuşak Güç (Çev. Aydın R. İ). Ankara: Serbest Akademi Yayınevi.
• Kürkçüoğlu, Ö., (1980). “Dış Politika” Nedir? Türkiye’deki Dünü ve Bugünü”, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, Ankara: Ankara Üniversitesi, 35(1), 309-335
• Lee K., Mcinnes C., (2012) Global Health & International Relations (Polity Press Cambridge, UK, 50.
• Michaud, J. Kates, J. (2013). Global health diplomacy: advancing foreign policy and global health interests. Global Health: Science and Practice, 1(1), 24-28.
• Nicolson, H. (1988). Diplomacy. Georgetown Univ Inst for the, https://doi.org/10.1080/1350176042000311907
• Russo, G., Shankland, A. (2014). Brazil’s engagement in health co-operation: what can it contribute to the global health debate?. Health policy and planning, 29(2), 266-270, https://doi.org/10.1093/heapol/czt014
• TASAM (2016) https://tasam.org/Files/Etkinlik/File/VizyonBelgesi/SGPK_SAGD_SaglikViz yon_TR_pdf_79820453-0e34-4eb0-b70c-45c145477250.pdf (ET: 6.8.2019)
• Resmî Gazete (2018), 15.03.2018 Tarih ve 30361 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı
• https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2018/03/20180315.htm (E.T:6.8.2019) Thompson, D. (2005). China's Soft Power in Africa: From the" Beijing Consensus" to Health Diplomacy. na. 21:(3-11).
• TİKA (2015), Türk İş birliği ve Koordinasyon Ajansı, Kalkınma Yardımları Raporu, url: https://www.tika.gov.tr/upload/2017/YAYINLAR/TKYR%20 (ET:7.5.2019)
• Yağmurlu, A. (2007). Halkla ilişkiler yöntemi olarak kamu diplomasisi. İletişim Araştırmaları, 5(1), 11.
• Yıldız, M. (2013). Devlet İnşasında Başarı ve Kurumlara Talep: Türkiye’nin Afganistan’daki Rolü (2001-2011). Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 15(2), 183-212.
• Youde, J. (2008). Health Diplomacy as Soft Power: The PRC and Africa 4898, 27–30). San Francisco.