İslam alimlerinin çoğunluğu sünnetin, dinî alanda Kur’ân’dan sonra ikinci kaynak olduğu hususunda görüş birliği içindedirler. Bu sepeple sünnetle ilgili rivayetler bazı özel ilkeler temelinde titiz bir şekilde incelemeye tabi tutulmuştur. Sünnet nasslarının çoğunluğu haber-i vâhid türü rivayetlerden oluşmaktadır. İslam hukukunda bu tür rivayetlerin kabul edilebilmesi ve delil değeri taşıyabilmesi için İslam hukukçuları tarafından bazı genel kriterlerin tespit edildiği görülmektedir. Diğer taraftan bu genel şartların dışında bazı ilave şartlar da fıkıh usulü geleneği içerisinde ileri sürülmüştür. Bu tür rivayetlerden biri de musarrât hadisi olarak bilinen rivayettir. İslam hukukçuları bu rivayet özelinde farklı yakşalımlar ortaya koymuşlar ve görüşlerini desteklemek için çeşitli deliller ileri sürmüşlerdir. Bu çalışmada farklı fıkıh ekollerinin musarrât rivayeti bağlamındaki görüş ve yaklaşımlarının teorik arkaplanının tespit edilmesi ve değerlendirilmesi amaçlanmaktadır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Religious Studies |
Journal Section | Araştırma Makaleleri |
Authors | |
Publication Date | December 31, 2020 |
Submission Date | November 30, 2020 |
Acceptance Date | December 22, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 5 Issue: 2 |