Geç dönem Osmanlı Devleti’nde en temel meselelerden biri, yönetici ve aydınların karşısında duran yeni bir toplum oluşturma sorunudur. İttihatçı kadrolar için yeni bir birey ihtiyacı, devleti ideal vatandaşın yetiştirilmesi sorunuyla yüzleştirmişti. Durum, her şeyden önce hükümetin ana prensipleri doğrultusunda şekillenen bir beden eğitimini gerekli kılıyordu. Bu bakımdan da İttihatçı yöneticiler amaçları doğrultusunda sporu, beden eğitimini ve onunla bağlantılı unsurları etkili bir şekilde kullanmaya çalıştı. Beden eğitiminin üzerinde önemle duran gençlik dernekleri, devletin simgesel mekânları arasında bulunan okullar misali resmî ideolojinin içselleştirmesinde, yeniden üretiminde ve sürekliliğinde en önemli aracı kurumlardan oldular. Bu çalışma, ulus-devlet modelinin bir toplumsal grup olarak gençliği ve onunla bağlantılı olarak insan bedenini nasıl algıladığı üzerine kurulmuştur. Gençlik ve politika arasındaki ilişkiyi inceleyen bu yaklaşımla, çalışma, Osmanlı Devleti’nde gençlik derneklerinin ortaya çıkışı ve teşkilatlanması ile Birinci Dünya Savaşı (1914-1918) öncesi ve sonrası faaliyetlerini, insan bedeninin iktidar tarafından ulus inşası bağlamında keşfini de anlatım kurgusu içinde tutarak incelemektedir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2020 |
Gönderilme Tarihi | 3 Eylül 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 4 Sayı: 4 |
Our journal licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License