The aim of this study is to examine whether academic procrastination and self-control predict smartphone addiction among university students. In addition, it seeks to contribute to identifying numerical thresholds related to smartphone addiction in terms of daily usage time and frequency of checking the device. Additionally, the study aims to investigate the relationships among these three variables and whether gender creates significant differences in these variables. The study was conducted with 320 students (219 females, 101 males) continuing their university education in Turkey. The data collection tools used in the research include the Smartphone Addiction Scale-Short Form, Aitken Academic Procrastination Inventory, Brief Self-Control Scale, and a personal information form. The data were analyzed using Independent Samples T-Test, One-Way ANOVA, Pearson Correlation, and Regression techniques. According to the findings, there was a significant positive relationship between smartphone addiction and academic procrastination tendency, and a significant negative relationship between smartphone addiction and self-control. Additionally, no significant difference was observed in smartphone addiction based on gender; however, significant differences were identified in relation to daily smartphone usage time and the number of daily checks. Beyond these relational results, regression analyses revealed that academic procrastination significantly predicted smartphone addiction, while self-control was found to be a marginal predictor. The findings were interpreted in light of the relevant literature, and suggestions were offered to inform future research.
Bu araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinde akademik erteleme ve öz kontrolün akıllı telefon bağımlılığını yordayıp yordamadığını incelemektir. Ayrıca, günlük kullanım süresi ve telefonu kontrol etme sıklığı açısından bağımlılığa ilişkin sayısal eşiklerin belirlenmesine katkı sağlanması hedeflenmektedir. Bununla beraber her üç değişkenin birbirleriyle ilişkilerinin incelenmesi ve cinsiyetin söz konusu değişkenler üzerinde anlamlı farklılık yaratıp yaratmadığının incelenmesi de amaçlanmıştır. Çalışma Türkiye’de üniversite öğrenimine devam eden 320 (NKadın= 219; NErkek= 101) öğrenci ile gerçekleştirilmiştir. Bu araştırmada veri toplamak amacıyla; Akıllı Telefon Bağımlılığı Ölçeği-Kısa Form, Aitken Akademik Erteleme Eğilimi Ölçeği, Kısa Öz-Kontrol Ölçeği ile kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Elde edilen veriler, Bağımsız Örneklem t-Testi, Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA), Pearson Korelasyon Katsayısı ve Regresyon Analizi ile değerlendirilmiştir. Yapılan analizler sonucunda; akıllı telefon bağımlılığı ile akademik erteleme eğilimi arasında anlamlı ve pozitif yönlü, akıllı telefon bağımlılığı ile öz kontrol arasında ise anlamlı ve negatif yönlü ilişkiler saptanmıştır. Ayrıca, akıllı telefon bağımlılığı açısından cinsiyete göre anlamlı bir fark bulunmazken, günlük kullanım süresi ve günlük kontrol edilme sayısına göre anlamlı düzeyde farklılıklar gözlemlenmiştir. İlişkisel bulgulara ek olarak, regresyon analizleri sonucunda akademik ertelemenin akıllı telefon bağımlılığını anlamlı düzeyde yordadığı; öz kontrolün ise bu bağımlılığı marjinal düzeyde yordadığı belirlenmiştir. Elde edilen sonuçlar, ilgili literatür doğrultusunda yorumlanmış ve ileride gerçekleştirilebilecek çalışmalara ışık tutacak önerilerde bulunulmuştur.
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Konular | Öğrenme Psikolojisi |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Erken Görünüm Tarihi | 27 Haziran 2025 |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 29 Nisan 2025 |
| Kabul Tarihi | 27 Haziran 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 9 Sayı: 2 |
Our journal licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License