Geleneksel olarak sürdürülebilirlik bilimi, öncelikli olarak teknik ve ekolojik boyutlara odaklanmıştır. Ancak psikolojik sürdürülebilirlik kavramının gelişimi, bu çerçeveyi genişleterek bireysel, toplumsal, örgütsel ve küresel düzeylerde "iyi oluşun" bütüncül bir perspektifle ele alınmasına olanak sağlamıştır. Bu yaklaşım, yalnızca zorluklarla başa çıkma kapasitesine değil, aynı zamanda uzun vadede iyi oluşun sürdürülmesini destekleyen istikrarlı psikolojik kaynakların geliştirilmesine vurgu yapmaktadır. Böylece psikolojik sürdürülebilirlik, insanların dayanıklılıklarını artıran ve iyi oluşlarını iyileştiren çok yönlü bir kavramsal çerçeve olarak önem kazanmıştır.
Bu çalışmada, psikolojik sürdürülebilirliğin anlaşılmasına katkı sağlayabilecek kişi içi ve kişilerarası değişkenler, ilgili alan yazın temelinde kapsamlı bir şekilde derlenmiştir. Özellikle dayanıklılık ve iyi oluş üzerinde önemli yordayıcılar olarak gösterilen özsaygı ve öz-şefkat ile kişilerarası ilişkileri şekillendirmedeki rolü nedeniyle toplumsal cinsiyet değişkeni ele alınmıştır. Bu derleme, gelecekteki ampirik araştırmalar için bir model önerisi sunmayı ve müdahale programlarına yönelik stratejiler geliştirmeyi amaçlamaktadır. Kavramların kültürel bağlamla etkileşimi dikkate alınarak, bu değişkenlerin psikolojik sürdürülebilirlikle ilgili olası etkileri detaylı biçimde aktarılmıştır. Ulusal ve uluslararası çalışmalar ışığında değişkenler değerlendirilmiş; tartışma, sınırlılıklar, geleceğe yönelik öneriler ve araştırmanın çıktıları sunulmuştur.
Traditionally, sustainability science has emphasized technical and ecological dimensions. However, the emergence of psychological sustainability has broadened this framework to include well-being at individual, societal, organizational, and global levels. This perspective highlights not only the ability to cope with adversity but also the cultivation of stable psychological resources that support long-term well-being. As a result, psychological sustainability has gained prominence as a multidimensional framework that strengthens resilience and enhances quality of life.
This study reviews intrapersonal and interpersonal variables that contribute to the understanding of psychological sustainability, drawing on relevant literature. Specifically, it examines self-esteem and self-compassion -recognized as key predictors of resilience and well-being- as well as gender, given its influence on interpersonal dynamics. The review seeks to propose a model for future empirical research and to inform strategies for intervention programs. By considering these constructs within their cultural context, the study explores their potential effects on psychological sustainability. The variables are discussed with reference to both national and international studies, and the review concludes with limitations, recommendations for future research, and practical implications.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Öğrenme Psikolojisi, Gelişim Psikolojisi (Diğer), Uygulamalı ve Gelişimsel Psikoloji (Diğer) |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 3 Eylül 2025 |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ekim 2025 |
Gönderilme Tarihi | 24 Temmuz 2025 |
Kabul Tarihi | 3 Eylül 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 9 Sayı: 3 |
Our journal licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License