TÜRKİYE’DE KAMU ÖZEL ORTAKLIĞI BAĞLAMINDA ŞEHİR HASTANELERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ: NİTEL BİR ARAŞTIRMA

Year 2021, , 73 - 96, 30.04.2021

Durmuş Gökkaya

https://doi.org/10.18092/ulikidince.771797

Cited By: 9

Abstract

Şehir hastaneleri modelinin yapısı, yöntemi, işleyişi, avantajları ve dezavantajları, finansal sürdürülebilirliği ve gelecekteki riskler gibi konuları derinlemesine inceleyip, modelin yönetsel, finansal, hukuki ve sözleşmesel boyutlarının değerlendirmesini yaparak, şehir hastaneleri hakkında genel bir çerçeve ortaya koymaya çalışmak bu çalışmanın amacını oluşturmaktadır. Çalışma nitel araştırma yöntemi kapsamında yürütülmüştür. Desen olarak fenomonolojik yöntem kullanılmıştır. Ölçüt örnekleme ve kartopu tekniği kullanılarak araştırmanın katılımcıları belirlenmiştir. 24 kişiyle yapılan derinlemesine görüşme sonucunda araştırmanın verileri elde edilmiştir. Veriler Maxqda analiz programıyla çözümlenerek analiz edilmiştir. Sonuç olarak, şehir hastanelerinin avantajları olarak, yeni tesisler olmasından kaynaklı fiziksel imkânları oldukça iyi olarak görülmektedir. Hastanelerin modern bir yapısı, ferah dinlenme salonlarının olması, nitelikli yataklara sahipliği ve teknolojik donanımıyla iyi bir konumda olduğu dikkat çekmektedir. Otelcilik hizmetleri olarak kaliteli hizmet ve temizlik gibi konularda da avantajlar sağlandığı görülmektedir. Dezavantajları olarak ise, başta şehir hastanelerinin kamu yatırımlarına göre çok daha maliyetli olması gelmektedir. Uzun süreli sözleşmelerle yönetilecek olmasıyla birlikte bu sözleşmelerin içerdiği bazı yükümlülük problemleri de vardır. Bunların yanında, özellikle büyük şehirlerde kuruluş yerlerinin yanlış seçimi ve planlama hataları beraberinde ulaşım problemlerini getirmiştir. Yine özellikle büyük şehirlerde yatak kapasiteleri olarak büyük hastanelerin kurulması ve bunlara bağlı olarak da hastanelerde gereksiz maliyetlerin oluşması, verimlilik ve etkililik gibi konularda soru işaretleri içermesi de önemli bir dezavantaj olarak durmaktadır.

Keywords

Kamu Özel Ortaklığı, Sağlık Sektörü, Şehir Hastaneleri, Nitel Araştırma

Supporting Institution

Süleyman Demirel Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi

Project Number

SDK-2019-6931

Thanks

Yetkililere verdikleri desteklerden dolayı teşekkür ederim.

References

• Beylik, U., Çıraklı, Ü., Kayral, İ.H. (2015). 13. Yüzyıldan 21. Yüzyıla Türk Sağlık Sisteminin Gelişim Süreci Üzerine Bir Derleme. Sağlık Akademisyenleri Dergisi, 2 (4), 183-189.
• Creswell, J. W. (2016). Araştırma Deseni. S.B. Demir (Çev.), Ankara: Eğiten Kitap Yayınları.
• Creswell, J. W. (2018) Nitel Araştırma Yöntemleri. M. Bütün ve S. B. Demir (Çev.), Ankara: Siyasal Kitapevi.
• Creswell, J. W. ve Clark, V. L. P.. (2018). Karma Yöntem Araştırmaları: Tasarımı ve Yürütülmesi. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Flinders, M. (2005). The Politics of Public–Private Partnerships. The British Journal of Politics and International Relations, 7(2), 215-239.
• Giancotti, M., Guglielmo, A. and Mauro, M. (2017). Efficiency and Optimal Size of Hospitals: Results of A Systematic Search, PloS One, 12(3).
• Gökkaya D., İzgüden D.,, Erdem R.. (2018). Şehir Hastanesinde Hasta Memnuniyeti Araştırması: Isparta İli Örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 9(20), 136-148.
• Günaydın, D. (2011). Sağlık Hizmetlerinde Küresel Reform Yaklaşımları. Sosyal Siyaset Konferansları, 60/1,323–365.
• https://saglikhavadis.net/saglik-mudurunden-sehir-hastaneleri-feryadi/ Erişim Tarihi: 09.03.2020.
• Kristensen, T., Olsen, K. R., Kilsmark, J. and Pedersen, K. M. (2008). Economies of Scale and Optimal Size of Hospitals: Empirical Results For Danish Public Hospitals. Institute of Public Health Department of Health Economics University of Southern Denmark. https://www.sdu.dk/-/media/files/om_sdu/centre/cohere/working+papers/200813.pdf.
• Mamur Işıkçı, Y. (2016). Bir Kamu Politikası Analizi: Sağlık Politikasında Dönüşüm. Journal of International Social Research, 9(46). Paksoy, V. M. (2017). Sağlık Ekonomisi Perspektifinden Teletıp Uygulamaları. Sağlık Akademisyenleri Dergisi, 4 (1), 9-16.
• Pala, K. (2018). Kamu Hastanelerinin Piyasalaştırılması Ve Sağlık Alanında Kamu-Özel Ortaklığı Modeli. K. Pala (Ed.), Şehir Hastanelerinde Paranın Değeri Yaklaşımı içinde (99-135), İstanbul, İletişim Yayıncılık.
• Roh, C. Y., Jae Moon, M. and Jung, C. (2010). Measuring Performance Of Us Nonprofit Hospitals: Do Size And Location Matter?. Public Performance and Management Review, 34(1), 22-37.
• Roh, C., Moon, M.J. and Jung, K. (2013). Efficiency Disparities Among Community Hospitals İn Tennessee: Do Size, Location, Ownership, And Network Matter? Journal of Health Care for the Poor and Underserved, 24(4), 1816-1833.
• Sarcan, C.. (2017). Kamu Hizmetlerinin Sunumunda Kamu-Özel İşbirliği Modeli. Ekonomik ve Sosyal Düşünce Araştırma Geliştirme Vakfı (ESAGEV), (1-9). http://esagev.org/wp-content/uploads/2017/01/24-kamu-hizmetlerinin-sunumunda-kamu-ozel-isbirligi-modeli-caner-sarcan.pdf.
• Sonğur, C. (2016). Türkiye'de Kamu-Özel İşbirliği Modelinin Entegre Sağlık Kampüslerinde Uygulanmasında Paydaşların Görüş Ve Değerlendirmeleri. Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Sonğur, C. ve Top, M. (2018). Türkiye’de Sağlık Sektöründe Kamu-Özel İşbirliği Modeli: Paydaş Görüşlerine Dayalı Bir Alan Araştırması. Sosyal Güvenlik Dergisi (Journal of Social Security), 8(1), 159-186.
• Yıldırm, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.