Değiştirilmiş Hata Türü ve Etkileri Analizi Yöntemi ile Tedarikçi Seçimi Uygulaması

Year 2016, Volume: 8 Issue: 2, 23 - 36, 15.06.2016

Ercan Şenyiğit Harun Ekinci

https://doi.org/10.29137/umagd.346150

Cited By: 2

Abstract

Hata
Türü ve Etkileri Analizi (HTEA) potansiyel hataların henüz ürün veya süreç
geliştirme aşamalarında belirlenmesini, ele alınmasını ve bunların ortaya
çıkmadan önlenmesini sağlayan analitik bir risk değerlendirme yöntemidir.
Tedarikçi seçimi aşamasında,  HTEA
tedarikçilerin risklerini değerlendirmede kullanılmıştır. Kriterlerin ağırlıkları
AHP (Analitik Hiyerarşik Proses) yöntemi ile bulunmuştur. Bu iki yöntemin
birlikte kullanılması ile elde edilen yeni yönteme literatürde, DHTEA
(Değiştirilmiş Hata Türü ve Etkileri Analizi) adı verilmiştir. Çalışmada,
tedarikçi seçiminde Kalite, Teslimat, Fiyat ve Performans kriterleri 4 ana
kriter olarak dikkate alınmıştır. Bu ana kriterlere bağlı toplam 18 alt kriter
vardır. X ürünün tedariğinde çalışılan 5 farklı tedarikçi firma bulunmaktadır.
Kalite ana kriteri % 46 ile en önemli kriter olarak belirlenmiş, bunu sırası
ile % 31 oranla Fiyat, % 15 ile Performans ve % 7 ile Teslimat ana kriterleri
takip etmiştir. DHTEA yöntemi ile X ürünü için en iyi tedarikçi firma seçimi
yapılmıştır. En iyi tedarikçi firma olarak T4 firması belirlenmiştir.

Keywords

AHP, DHTEA, HTEA, tedarikçi seçimi, tedarik zinciri yönetimi

Supplier Selection Application with Revised Failure Mode and Effect Analysis

Abstract

Failure
Mode and Effect Analysis (FMEA) is an analytical risk assessment method that
finds potential failures during product or process development phases deal with
them and prevent them from ever occurring. In the supplier selection stage,
FMEA was utilized to evaluate the risks of suppliers. The weights of criteria
were found using the AHP method. In the literature, this new method of using
both aforementioned methods was called as Revised Failure Mode and Effect
Analysis (RFMEA). In the study, Quality, Delivery, Price and Performance were
taken into account as 4 main criteria in choosing a supplier. There are 18
sub-criteria underneath the main ones. There are 5 different supplier firms
working to supply the product X. Quality, Delivery, Performance and Price main
criteria have priority weights 46%, 31%, 15%, 7%, respectively. The best
supplier firm was chosen for the product X by using the method RFMEA. The best
supplier firm house was determined as the T4 firm

Keywords

AHP, RFMEA, FMEA, Supplier selection, Supply Chain Management

References

• Baran, E. (2012). Tedarikçi Seçimi İçin Bir Model Önerisi: Traktör Fabrikası Uygulaması. Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Ankara. Chin, K.-S., Wang, Y.-M., Poon, Gary, K. K., & Yang, J.-B. (2009). Failure mode and effects analysis by data envelopment analysis. Decision Support Systems, 48(1), 246–256. Doi:10.1016/j.dss.2009.08.005. Ekinci, H. (2014). Analitik Hiyerarşi Yöntemi temelli değiştirilmiş hata türleri ve etkileri analizi yöntemi ile bir kamu kuruluşunda tedarikçi seçimi. Yüksek Lisans Tezi. Erciyes Üniversitesi, Kayseri. Dağdeviren M. & Eren T., (2001). Tedarikçi Firma Seçiminde Analitik Hiyerarşi Prosesi ve 0-1 Hedef Programlama Yöntemlerinin Kullanılması. Gazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, 16(2). Güner, H. (2005). Bulanık AHP ve Bir İşletme İçin Tedarikçi Seçimi Problemine Uygulanması, Yüksek Lisans Tezi, Pamukkale Üniversitesi, Denizli. Güngör, İ. ve İşler, D.B.( 2005). Analitik Hiyerarşi Yaklaşımı ile Otomobil Seçimi, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1(2), 21-33. Ho, W., Xu, X., & Dey, P. K. (2010). Multi-criteria decision making approaches for supplier evaluation and selection: A literature review. European Journal of Operational Research, 202(1), 16–24. Doi:10.1016/j.ejor.2009.05.009. Özal, Ö.M. (2011). Yalın Tedarik Zinciri Yönetimi ve İmalat Sektöründe Tedarikçi Seçim Uygulaması, Yüksek Lisans Tezi, Hava Harp Okulu Havacılık ve Uzay Teknolojileri Enstitüsü, İstanbul. Ng, W. L. (2008). An efficient and simple model for multiple criteria supplier selection problem. European Journal of Operational Research, 186(3), 1059–1067. Doi:10.1016/j.ejor.2007.01.018. Saaty, T.L. (1986). Axiomatic Foundation of the Analytic Hierarchy Process, Management Science, 32, 841-855. Saaty, T.L. (1989). How To Make a Decision: The Analytic Hierarchy Process, European Journal of Operations Research, 48, 9-26. Saaty, T.L. ve Hu, G. (1998). Ranking by Eigenvector versus Other Methods in the Analytic Hierarchy Process, Applied Mathematics Letters, 11 (4), 121-125. Schoenherr, T., Rao Tummala, V. M. ve Harrison, T. P. (20089. Assessing supply chain risks with the analytic hierarchy process: Providing decision support for the offshoring decision by a US manufacturing company. Journal of Purchasing and Supply Management, 14(2), 100–111. Sekreter, S., Akyüz, G. ve İpekçi Ç, E. (2004). Şirketlerin Derecelendirilmesine İlişkin Bir Model Önerisi: Gıda Sektörüne Yönelik Bir Uygulama, Akdeniz Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 8, 139-155. Taşan, B. (2007). Türk Telekomünikasyon A.Ş’de Analitik Hiyerarşi Süreci (AHP) Yöntemi ile Bir Tedarikçi Seçim Problemi, Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara. Timor, M. (2011). Analitik Hiyerarşi Prosesi, Türkmen Kitapevi, İstanbul, 978-605- 4259-50-2. Thun, J.-H. ve Hoenig, D. (2011). An empirical analysis of supply chain risk management in the German automotive industry. International Journal of Production Economics, 131(1), 242–249. Wu, T., Blackhurst, J., & Chidambaram, V. (2006). A model for inbound supply risk analysis. Computers in Industry, 57(4), 350–365. Yang, J. ve Lee, H. (1997). An AHP Decision Model for Facility Location Selection, Facilities, 15 (9/10), 241-254.