Digital Governance in Smart Cities: E-Municipality Application

Yıl 2023, Cilt: 1 Sayı: 1, 69 - 80, 29.10.2023

Abdulsamet Bozkurt

Öz

In the 20th and 21st centuries, the rapid spread of information and communication technologies (ICT) has led to fundamental changes in the understanding of participation and governance. The opportunities offered by technology, citizens' easy access to information, have led to a more participatory rather than representative relationship in decision-making mechanisms. This process has contributed to the adoption of a governance approach instead of the traditional management approach. With the digital transformation, while e-government applications increase participation at the national level, e-municipality applications undertake this task at the local level. In this context, e-municipality is the pioneer of a new understanding of local government based on service delivery to people, participation and transparency by rapidly adopting technological developments. While e-municipality makes the services of local governments accessible to citizens, its importance has increased even more with the widespread adoption of smart city approaches. This study examines digital governance practices in smart cities, especially in the context of e-municipality. Today, in a period when municipalities come to the forefront with the claim of becoming smart cities, the evaluation of e-municipality practices with a smart governance perspective brings up an important issue. Because in smart city applications in Turkey, studies on citizens' participation in governance processes are ignored. In this context, this study is expected to contribute to the literature.

Anahtar Kelimeler

Smart City, Governance, E-Municipality, Smart Governance

Akıllı Kentlerde Dijital Yönetişim: E-Belediyecilik Uygulamaları

Öz

20. ve 21. yüzyıllarda bilgi ve iletişim teknolojilerinin (BİT) hızlı yayılması, katılım ve yönetişim anlayışında köklü değişikliklere yol açmıştır. Teknolojinin sunduğu fırsatlar, vatandaşların bilgiye kolay ulaşımı, karar alma mekanizmasında temsilci ilişkiler yerine daha katılımcı bir ilişki biçimi ortaya çıkarmıştır. Bu süreç, geleneksel yönetim anlayışının yerine yönetişim yaklaşımının benimsenmesine katkı sağlamıştır. Dijital dönüşümle birlikte e-devlet uygulamaları ulusal boyutta katılımcılığı artırırken yerel boyutta bu görevi e-belediyecilik uyulmaları üstlenmektedir. E-belediyecilik, bu bağlamda, teknolojik gelişmeleri hızla benimseyerek, insana hizmet sunumu, katılımcılık ve şeffaflık temellerine dayalı yeni bir yerel yönetim anlayışının öncüsüdür. E-belediyecilik, yerel yönetimlerin hizmetlerini vatandaşlara erişilebilir hale getirirken, akıllı kent yaklaşımlarının yaygınlık kazanması ile önemi daha da artmıştır. Bu çalışma, özellikle e-belediyecilik bağlamında olmak üzere akıllı kentlerde dijital yönetişim uygulamalarını incelemektedir. Günümüzde belediyelerin akıllı kent olma iddiasıyla öne çıktığı bir dönemde, e-belediyecilik uygulamalarının akıllı yönetişim perspektifiyle değerlendirilmesi önemli bir konuyu gündeme getirmektedir. Çünkü Türkiye’de gerçekleştirilen akıllı kent uygulamalarında vatandaşların yönetim süreçlerine katılımına yönelik çalışmalar göz ardı edilmektedir. Bu kapsamda çalışmanın literatüre katkı yapması beklenmektedir.

Anahtar Kelimeler

Akıllı Kent, Yönetişim, E-Belediyecilik, Akıllı Yönetişim

Kaynakça

• Acılar, A. (2012). Küçük şehir belediyelerinde web sitesi ve e-belediye kullanımı: Bilecik Belediyesi örneği, DPUJSS, 32 (I), 125-142.
• Akbaş, İ. (2018). Kent forumunun evrimi: Akıllı kent. The Journal of Academic Social Science Studies, 4(68), 375–390. https://doi.org/10.9761/JASSS7558
• Albino, V., Berardi, U., & Dangelico, R. M. (2015). Smart cities: Definitions, dimensions, performance, and initiatives. Journal of Urban Technology, 22(1), 3–21. doi: 10.1080/10630732.2014.942092
• Anthopoulos, L., Janssen, M., & Weerakkody, V. (2019). A Unified Smart City Model (USCM) for smart city conceptualization and benchmarking. International Journal of Electronic Government Research, 12 (2), 77-93, DOI: 10.4018/IJEGR.2016040105
• Barrionuevo, J. M., Berrone, P., & Ricart, J. E. (2012). Smart cities, sustainable progress. IESE insight, 14(14), 50-57.
• Bojang, M.B.S. & Bwando, W. (2018). E-Municipality applications ın local government: Prospects and challenges, 4th Internatıonal Student Conference, Manisa, Turkey.
• Büken, M.C. (2018). Critical success factors for e-municipality ımplementatıon: The case of Istanbul (Yayınlanmamş Yüksek Lisans Tezi), Boğaziçi Üniversitesi.
• Chourabi, H., Nam, T., Walker, S., Gil-Garcia, J. R., Mellouli, S., Nahon, K., … Scholl, H. J. (2012, January). Understanding smart cities: An integrative framework. In System Science (HICSS), 2012 45th Hawaii International Conference on (pp. 2289–2297). IEEE.
• Çakır, C. (2015). E-belediye: sorunlar ve çözüm önerileri. Sosyal ve Beşerî Bilimler Dergisi, 7(1), 1–15.
• Demirkıran, S., Yücel, M. A., Terzioğlu, M. K. & Selvi, A. (2021). Dijital Dönüşüm Sürecinde Akıllı Yönetişim. TESAM Akademi Dergisi, 8 (2), 489-519. DOI: 10.30626/tesamakademi.971899
• Doru, Ö., Balku, Y. (2023). Dijitalleşen kamu hizmetlerinde e-demokrasi̇ ve vatandaşlık anlayışı: entropi̇ temelli̇ MABAC uygulaması ab ülkeleri̇ örneği̇. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 10(1), 580-605. https://doi.org/10.30798/makuiibf.1219211
• Erdal, M. (2004). Elektronik devlet: E-Türkiye ve kurumsal dönüşüm (1. Baskı), Filiz Kitabevi.
• Erdoğan, O. (2019). Yerel yönetimlerde e-belediye uygulamaları: İçişleri Bakanlığı e-belediye bilgi sistemi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 24(3), 551–566.
• Falch, M. (2006). ICT and the future conditions for democratic governance. Telematics and Informatics, 23(2), 134-156.
• Giffinger, R., Fertner, C., Kramar, H., Kalasek, R., PichlerMilanovic, N., & Meijers, E. (2007). Smart cities-ranking of European mediumsized cities. Vienna University of Technology Research Report.
• Gil-Garcia, J. R., Zhang, J., & Puron-Cid, G. (2016). Conceptualizing smartness in government: An integrative and multi-dimensional view. Government Information Quarterly, 33(3), 524-534.
• Gürsoy, O. (2019). Akıllı kent yaklaşımı ve Türkiye’deki büyükşehirler için uygulama imkânları (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Güven, A. (2022). Türkiye’de e-belediyecilik uygulamaları çerçevesinde il belediyelerinin analizi. Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 12(3), 1621–1650. https://doi.org/10.48146/odusobiad.1108161
• İnsani Gelişme Vakfı (2020). Yerel yönetimlerde dijital yönetişim fırsatları. https://ingev. org/raporlar
• Karaca, Y. ve Öztürk, N. K. (2019). Yeni nesil belediyecilik: Dijital belediye uygulamaları. Uluslararası Yönetim Akademisi Dergisi, 2(3), 528–537. https://doi.org/10.33712/mana.649557
• Karaer, T. (2020). Türkiye'de akıllı kent politikaları ve yerel düzeydeki uygulamaların analizi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
• Karakurt Tosun, Elif (2008), Türkiye’de e-belediyecilik uygulamaları: Bursa-Nilüfer-Osmangazi-Yıldırım Belediyelerinin web sitelerinin analizi, Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 17(2), 71-94.
• Kassen, M. (2022). Blockchain and e-government innovation: Automation of public information processes, Information Systems, 103, 1-11. Kayapınar, Y. E. (2017). Akıllı şehirler ve uygulama örnekleri. İTÜ Vakfı Dergisi, 77, 14–19.
• Laleoğlu, B. (2021). Akıllı şehirler, değişen şehir yönetimi ve Türkiye. Siyaset, Ekonomi ve Toplum Araştırmaları Vakfı (SETA, No. 179). İstanbul.
• Lopes, N. V. M., and Farooq, S. (2020). Smart City Governance Model for Pakistan. In smart governance for cities: Perspectives and experiences (pp. 17-28). Springer
• Meijer, A., & Bolívar, M. P. R. (2016). Governing the smart city: A review of the literature on smart urban governance. International Review of Administrative Sciences, 82(2), 392–408. doi: 10.1177/0020852314564308
• Odendaal, N. (2003). Information and communication technology and local governance: Understanding the difference between cities in developed and emerging economies. Computers, Environment and Urban Systems, 27(6), 585–607. doi: 10.1016/S0198-9715(03)00016-4
• Parry, F. (2008). Digital citizenship: the internet, society and participation. Online Information Review, 32(4), 538-539. https://doi.org/10.1108/14684520810897421
• Samarakkody, A.L., Kulatunga, U. and Bandara, H.M.N.D., 2019. What differentiates a smart city?. Sandanayake, Y.G., Gunatilake, S. and Waidyasekara, A. (eds). Proceedings of the 8th World Construction Symposium (pp. 618-627), Colombo, Sri Lanka
• Utlu, E., & Er, A. (2021). Yerel katılım bağlamında dijital dönüşümden dijital yönetişime belediyeler: Uygulamalar, imkânlar ve öneriler. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1(41), 97–110.
• Vanola, A. (2014). Smartmentality: The smart city as disciplinary strategy. Urban Studies, 51(5), 883–898.
• Yavuz, N. (2015). Dijital çağ yönetişimi: Kamu yönetiminde ihtiyaç temelli bütünleşme çabası. M. Z. Özer Köseoğlu (Ed.), Kamu yönetiminde paradigma arayışları (s. 273-293). Bursa: Dora Yayıncılık.