INVESTIGATION OF LECTURERS OF HEALTH INSTITUTIONS MANAGEMENT PROGRAMS FROM THE PERSPECTIVE OF HEALTH MANAGEMENT

Year 2022, Volume: 8 Issue: 2, 125 - 139, 31.08.2022

Ramazan Rüçhan Kaya Rabia Tatlıdil Ebru Yıldız

Abstract

Health Institutions Management programs are an associate degree program that aims to train qualified personnel to be assigned to middle and lower level managerial positions in health institutions. This research aims to present the academic profile of the lecturers who work in the Health institutions Management Program in Turkey. For this purpose, the CVs of the lecturers working in the health institutions management programs were examined in YOKAKADEMİK. In this context, 75 Health institutions operating programs were identified in 56 universities. In the scope of the research, 209 lecturers were examined. The lecturers who work in the health institutions management program are the graduates of 27 different undergraduate programs. 75.1% of lecturers graduated from departments outside the health management department. The graduates of Anatolian University, Süleyman Demirel University, Cumhuriyet University and Hacettepe University are among the most prominent. The graduates and students of Süleyman Demirel and Cumhuriyet universities are more located at the graduate level. At the PhD level, Süleyman Demirel University graduated and his students are first in line. In the health institutions management programs, many academics who are considered out of the field have been assigned as well as those who are primarily business graduates. It is thought that the non-field employed lecturers may experience difficulties and may not be efficient in many subjects, such as the dominance of courses, the content of the courses. In this respect, it is recommended that instructors who have a health management degree be prioritized in health institutions management programs.

Keywords

health institutions management, investigation of lecturers, higer education.

TÜRKİYE’DEKİ SAĞLIK KURUMLARI İŞLETMECİLİĞİ PROGRAMLARININ AKADEMİSYEN PROFİLLERİNİN İNCELENMESİ

Abstract

Sağlık Kurumları İşletmeciliği programları, sağlık kurumlarının orta ve alt kademe yönetici pozisyonlarında görevlendirilmek üzere kalifiye eleman yetiştirmeyi amaçlayan bir ön lisans programıdır. Bu araştırmada Türkiye’de Sağlık Kurumları İşletmeciliği Programı’nda görev yapan öğretim elemanlarının akademik profilinin ortaya konması hedeflenmektedir. Bu amaçla sağlık kurumları işletmeciliği programlarında çalışmakta olan öğretim elemanlarının YÖKAKADEMİK’te yer alan CV’leri incelenmiştir. Bu kapsamda 56 üniversitede bulunan 75 Sağlık kurumları işletmeciliği programı tespit edilmiştir. Gerekli bilgilere ulaşılamayan 3 program çıkarılmış kalan 72 program ve 209 öğretim elemanı incelemeye alınmıştır. Sağlık kurumları işletmeciliği programında çalışmakta olan öğretim elemanları 27 farklı lisans programından mezun kişilerdir. Öğretim elemanlarının %75.1’i sağlık yönetimi bölümü dışındaki bölümlerden mezun olmuştur. Öğretim elemanları içerisinde Anadolu Üniversitesi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Cumhuriyet Üniversitesi ve Hacettepe Üniversitesi’nden lisans mezunu olanlar ön plana çıkmaktadır. Yüksek lisans düzeyinde Süleyman Demirel ve Cumhuriyet Üniversitelerinin mezun ve öğrencileri daha fazla yer almaktadır. Doktora düzeyinde ise Süleyman Demirel Üniversitesi mezun ve öğrencileri ilk sıradadır. Sağlık kurumları işletmeciliği programlarında ağırlıklı olarak işletme mezunu bireylerin yer almasının yanı sıra alan dışı sayılabilecek pek çok akademisyenin görev yaptığı görülmüştür. Alan dışı istihdam edilen öğretim elemanlarının derslere hâkimiyet, derslerin içeriği gibi birçok konuda zorluk yaşayabilecekleri ve verimli olamayacakları düşünülmektedir. Bu açıdan sağlık kurumları işletmeciliği programlarında sağlık yönetimi mezunu olan öğretim elemanlarına öncelik verilmesi önerilmektedir.

Keywords

Sağlık kurumları işletmeciliği, öğretim elemanı profili, yükseköğretim

References

• Akdemir, A. vd. (2018). Meslek Yüksekokulu Öğrencilerinin Mesleki, Sosyal ve Entelektüel Eğilimlerinin Araştırılması. Journal of Business Research Turk. 12(1), 493-527.
• Akgün, Z. (2020). Bireysel Yenilikçilik Eğilimi ve Yeniliğin Önündeki Engeller Açısından Kadın Akademisyen Profilleri: 2006 Yılından Sonra Kurulan Üniversitelerde Bir Durum Analizi. World Women Studies Journal, 5(5), 1-24.
• Aldırmaz, Y. (2020). Türkiye'de Akademide Cinsiyet Eşit (siz) liği Raporu: 2020. https://www.researchgate.net/profile/Yasar-Aldirmaz/publication/342511353_Turkiye'de_Akademide_Cinsiyet_Esitsizligi_Raporu_2020_Gender_Inequality_Report_at_the_Academy_in_Turkey_2020/links/5ef892c892851c52d60418e6/Tuerkiyede-Akademide-Cinsiyet-Esitsizligi-Raporu-2020-Gender-Inequality-Report-at-the-Academy-in-Turkey-2020.pdf Erişim Tarihi: 26.3.2022.
• Alkan, A. (2022). “Sağlık Yönetimi Eğitiminin Dünü Bugünü”, içinde R. Erdem ve S. Bostan (Ed.), Sağlık Hizmetleri Yönetimi, (ss. 99-121), 1. Basım, Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Altunışık, R, Coşkun, R., Bayraktaroğlu, S, Yıldırım, E. Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri, Sakarya: Sakarya Yayıncılık, 2012.
• Boyraz, M., & Kabakulak, A. (2020). Türkiye’deki Turizm Rehberliği Bölümlerinde Görev Yapan Akademisyenlerin Bilimsel Yayınlarının Bibliyometrik Analizi. Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, 4(3), 2152-2163.
• Dalkılıç, S. (2015). Sağlık Kurumları İşletmeciliği Lisans Programlarının Müfredatlarının İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Başkent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sağlık Kurumları İşletmeciliği Programı, Ankara.
• Doğan, T. & Esen, A. (2009). Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Tutumları ile Kaygı Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Eğitim ve Bilim Dergisi, 34(153), 157-168.
• Erişti, B. (2013). Türk Üniversitelerinde Eğitim Programları ve Öğretim Anabilim Dalında Görev Yapan Öğretim Elemanlarının Profilleri. Eğitim ve Bilim, 38(167), 312-326.
• Ersan, H., Türkmen, İ., & Kaya, R. R. (2021). Sağlık Kurumları İşletmeciliği Programlarının Ders Çeşitliliğinin Analizi. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(3), 792-809.
• GÜNGÖR ÖNLEN, B., & ÖNGEL, V. (2018). Türkiye'de Sağlık Yöneticiliği Eğitimi ve Yüksek Lisans Öğrencilerinin Öz Değerlendirmeleri. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 23, Geybulla Ramazanoğlu Özel Sayısı, 887-903.
• Kaptanoğlu, A. Y. (2011). Sağlık Yönetimi, Sağlık Yönetimi Kitabı İçinde (Editör: Ayşegül Yıldırım Kaptanoğlu), İstanbul, Beşir Kitabevi.
• Kavuncubaşı, Ş., & Yıldırım, S. (2012). Hastane ve Sağlık Kurumları Yönetimi, Siyasal Yayınevi, 3. Baskı, Ankara.
• Kiracı, K., Bayrak, Ü., & Kurt, Y. (2013). Türkiye’deki Sivil Hava Ulaştırma İşletmeciliği Bölümü Öğretim Eleman ve Yardımcılarının Akademik Özgeçmişlerinin Nicel Görünümü. II. Ulusal Havacılık Teknolojisi ve Uygulamaları Kongresi Bildiri Kitabı, 29-30.
• Nazlı, İ. & Aktaş, H. (2018). Sağlık Yönetimi Öğrencilerinin Geleceğe İlişkin Meslek Kaygısı: Bezmialem Vakıf Üniversitesi’nde Sağlık Yönetimi Öğrencileri Üzerinde Bir Araştırma. 2. Uluslararası 12. Ulusal Sağlık ve Hastane İdaresi Kongresi.
• Öğretim Üyesi Dışındaki Öğretim Elemanı Kadrolarına Yapılacak Atamalarda Uygulanacak Merkezi Sınav ile Giriş Sınavlarına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmelik. Resmi Gazete. Tarih: 2018. Sayı: 30590.
• Sağlık Bilimleri Üniversitesi. https://gsmyo.sbu.edu.tr/Akademik/SaglikKurumlariIsletmeciligiProgrami Erişim Tarihi: 28.02.2022
• Söylemez, Ş. Ç., & Kaya, Ş. D. (2020). Mesleki Uygulama Beklentilerinin Kariyer Motivasyonu Üzerine Etkisi: Sağlık Yönetimi Bölümü Öğrencilerine Yönelik Bir Araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 11(28), 855-874.
• Tengilimoğlu, D., Akbolat, M., & Işık, O. (2009). Sağlık Kurumları İşletmeciliği. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• TUİK, https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Istatistiklerle-Kadin-2021-45635 Erişim Tarihi: 26.3.2022.
• Turan, S. (2002). Teknolojinin Okul Yönetiminde Etkin Kullanımında Eğitim Yöneticisinin Rolü. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 30(30), 271-281.
• Ulus, L., Tuncer, N., & Sözen, Ş. (2015). Mesleki Eğitim, Gelişim ve Yeterlilik Açısından Meslek Yüksekokullarının Önemi. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, Ekim(5), 168-185.
• Ünlü, S., Atabek, N., & Taşçı, D. (2012). Türkiye'deki İletişim Fakültelerinde Öğretim Elemanı Profili. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Hakemli Dergisi, 13, 333-352.
• Yorulmaz, M., & Gençtürk, M. (2018). Türkiye’de Sağlık Yönetimi Mesleğinin Karşılaştığı Temel Sorunlar: Nitel Bir Çalışma. Business & Management Studies: An International Journal, 6(4), 1310-1321.
• Yüksek Öğretim Kanunu (2547). Resmî Gazete. Tarih: 1981; Sayı: 17506.
• Yükseköğretim Kurulu (2013, Eylül 9). Yükseköğretim Kurulu Mevcut Programlara Ön Lisansta Öğrenci Alınması İçin Ölçütler ve Başvuru Formatı: https://www.yok.gov.tr/kurumsal/idari-birimler/egitim-ogretim-dairesi/meslek/myo-kurma-program-acma-ogrenci-alma adresinden alınmıştır.
• Akcan Tüfekci, A., Malkoç, S., Kızıltan, Ö. (2018). Akademisyenlere Göre Akademi ve Akademik Kültür. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18 (1), 569-591.
• Memiş Sağır, P. (2021). Akademisyenliğin Mesleki Kimliğini Belirleyen Koşulların Değişimi. Journal of Social Sciences and Humanities, 5 (2) , 238-255 .