Amaç:
Bu
çalışmanın amacı, amatör futbolcuların hedef yönelimleri ile algılanan
motivasyonel iklim özelliklerinin oynanan pozisyona göre değişip değişmediğinin
belirlenmesidir.
Materyal
ve Yöntem: Çalışmaya 460 amatör erkek futbolcu katıldı (yaş; 21,72±4,63 yıl ve futbol
deneyimi; 9,24±4,18 yıl). Futbolcular oynadıkları mevkilere göre; defans
(n=199), orta saha (n=187) ve forvet (n=74) oyuncusu olarak adlandırıldı.
Algılanan motivasyonel iklim ve hedef yönelim puanları, Türkçeye uyarlamaları
Toros (2002) tarafından yapılan Sporda Görev -Ego Yönelim Ölçeği ve Sporda
Algılanan Motivasyonel İklim Ölçeği ile değerlendirildi.
Bulgular:
Pearson
korelasyon analizi futbol deneyiminin görev yönelimi, ego yönelimi, ustalık
iklimi ve performans iklimi üzerinde etkili olmadığını gösterdi. ANOVA ve post
hoc Tukey testleri; defans oyuncuların görev yönelim puanları ile ustalık iklim
puanlarının orta saha oyuncularınınkinden daha yüksek olduğunu gösterdi
(p=0,003 ve p<0,001). Orta saha oyuncularının ego yönelim ve performans iklim
puanları arasında, orta saha oyuncularının lehine istatistiksel düzeyde anlamlı
fark tespit edildi (p<0,001 ve p<0,001). Forvet oyuncularının görev ve ego
yönelim puanları ile orta saha ve defans oyuncularının görev ve ego yönelim
puanları arasında fark tespit edilmezken, forvet oyuncularının performans
iklimi puanının orta saha oyuncularının puanından daha yüksek olduğu belirlendi
(p<0,001).
Sonuçlar: Bu çalışmanın
sonuçlarına göre; görev yönelimi ve ustalık iklimi puanı yüksek olan sporcular
defans oyuncusu, ego yönelim puanı ile performans iklim puanı yüksek olan
sporcular ise orta saha oyuncusu olarak oynatılabilir. Forvet oyuncularının
hedef yönelim ve motivasyonel iklim düzeylerinin tespiti için daha geniş
kapsamlı çalışmalara ihtiyaç duyulmakla birlikte ölçeklerden elde edilen
puanlar; fiziksel ve fizyolojik testlerle birlikte değerlendirilmelidir.
Aim: The aim of this study was to determine whether the characteristics of goal orientation and perceived motivational climate change according to the playing positions of amateur footballers.
Material and Methods: Four hundred and sixty amateur male football players participated in the study (age, 21.72±4.63 years; football experience, 9.24±4.18 years). Footballers were named as the defence (n=199), midfield (n=187) and forward (n=74) according to their playing position. The scores of perceived motivational climate and goal orientation were determined by the Turkish versions of ‘The Task and Ego Orientation in Sport Questionnaire’ and ‘The Perceived Motivation Climate Questionnaire’, which were adopted by Toros (2002).
Results: Pearson correlation analyses showed that football experience had no effect on task orientation, ego orientation, mastery climate, and performance climate. ANOVA and post-hoc Tukey tests showed that task orientation and mastery climate scores were higher in defence players than midfield players (p=0.003 vs. p<0.001). Ego orientation and performance climate scores of the midfield and defence players differed in favour of the midfield players (p<0.001 vs. p<0.001). Although there were no statistically significant differences in terms of the scores of task orientation and ego orientation among forward, defence, and midfield players, performance climate scores were higher in forward players than midfield players (p<0.001).
Conclusion: According to the results of this study, players who have higher task orientation and mastery climate scores can play as defence players, and other players who have higher ego orientation and performance climate scores can play as midfield players. With the need for more extensive studies to determine the goal orientation and motivational climate scores of forward players, scores that are obtained from questionnaires should be evaluated with physical and physiological tests.
Subjects | Sports Medicine |
---|---|
Journal Section | SCIENCE of EXERCISE and SPORTS PSYCHOLOGY |
Authors | |
Publication Date | September 15, 2017 |
Submission Date | July 29, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 Volume: 3 Issue: 3 |