Amaç: Bu araştırmanın temel amacı, COVID-19 kapsamında alınan önlemlerin üniversite öğrencilerinin fiziksel aktivite davranışlarını nasıl etkilendiğini belirlemek ve fiziksel aktivitenin öğrencilerin duygu durumları üzerindeki etkisi hakkında bilgi edinmektir.
Materyal ve Metot: Araştırmanın örneklemini basit şeçkisiz örnekleme ile veri toplanan 408 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri çevrimiçi anket yolu ile toplanmıştır. Araştırmanın verileri, kişisel bilgi formu, uluslararası fiziksel aktivite anketi kısa formu ve pozitif ve negatif duygu ölçeği yoluyla toplanmıştır. Verilerin normalliği göz önünde bulunarak istatistiksel analizlerde tanımlayıcı istatistiklerin yanı sıra hipotez testleri için, T-Testi/Mann Whitney U, Ki-Kare Analizi ve Manova Analizi kullanıldı. Son olarak bağımlı ve bağımsız değişkenler arasındaki etki düzeyinin belirlenmesi amacı ile Cohen’s d değerleri incelendi.
Bulgular: Araştırma bulgularına göre, haftalık metabolik eşdeğeri (MET) toplam puanı baz alındığında, öğrencilerin %31,1’inin inaktif, %49’1’inin minimal aktif ve %19,8’inin yeterince aktif düzeyde olduğu görüldü. Fiziksel aktivite düzeyine bağlı olarak öğrencilerin duygu durumları üzerinde anlamlı farklılaşmanın meydana geldiği görüldü. Kadın öğrencilerin pozitif duygu puan ortalamalarının erkek öğrencilere kıyasla anlamlı bir şekilde daha yüksek olduğu görüldü. Bu duruma karşın negatif duygular ve toplam fiziksel aktivite düzeyinde kadın ve erkeklerin benzer ortalamalara sahip olduğu görüldü.
Sonuç: Sonuç olarak; üniversite öğrencilerinin fiziksel aktivite düzeylerinin duygu durumları üzerinde farklılık oluşturduğu görülmüştür. Cinsiyetin pozitif duygular üzerinde etkili olduğu buna karşın negatif duygular ve toplam fiziksel aktivite düzeyleri üzerinde ise etkili olmadığı söylenebilir.
American College Health Association. (2017). American College Health Association-National College Health Assessment II: Reference Group Undergraduate Executive Summary Spring 2017. Hanover, MD: American College Health Association.
Ayyash-Abdo, H., Alamuddin, R. (2007). Predictors of subjective well-being among college youth in Lebanon. The Journal of Social Psychology, 147(3), 265-284.
Azevedo, M. R., Araújo, C. L., Reichert, F. F., Siqueira, F. V., da Silva, M. C. Hallal, P. C. (2007). Gender differences in leisure-time physical activity. International Journal of Public Health, 52(1), 8–15.
Bachman, L. F. (2004). Statistical analyses for language assessment. Cambridge: Cambridge University Press.
Boysan, M. (2012). Üniversite öğrencilerinde erken dönem uyumsuz şemalar, başa çıkma stilleri ve öznel iyi oluş arasındaki ilişkilere yönelik bir model sınaması. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitimde
Psikolojik Hizmetler Ana Bilim Dalı, Ankara.
Bozdağ, B. (2019). Üniversite öğrencilerinin fiziksel aktivite düzeyleri ile yaşam kaliteleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Ana Bilim Dalı, Ankara.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak-Kılıç, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş., Demirel, F. (2019). Eğitimde Bilimsel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Pegem Akademi.
Colbourn, T. (2020). COVID-19: Extending or relaxing distancing control measures. Journal of The Lancet Public Health, 5(5), 235-236.
Çoşkun, R., Altınışık, R., Yıldırım, E. (2017) Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri Spss Uygulamalı. Sakarya: Sakarya Yayıncılık
Demirer, İ. (2020). Üniversite öğrencilerinin fiziksel aktivite düzeyleri ile uykusuzluk ve psikolojik iyilikleri arasındaki ilişki. Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Hemşirelik Ana Bilim Dalı, İstanbul.
Demirer, İ., Erol, S. (2020). Üniversite öğrencilerinin fiziksel aktivite düzeyleri ile uykusuzluk ve psikolojik iyilikleri arasındaki ilişki. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi, 11(3), 201-211.
Doğan, T. (2006). Üniversite öğrencilerinin iyilik halinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(30), 120-129.
Ekkekakis, P. (2012). Affect, mood, and emotion. In G. Tenenbaum, R. C. Eklund., A. Kamata (Ed.), Measurement in sport and exercise psychology. Champaign, IL: Human Kinetics.
Etnier, J. L., Salazar, W., Landers, D. M. (1997). The influence of physical fitness and exercise upon cognitive functioning: A meta-analysis. Journal of Sport and Exercise Psychology, 19(3), 249–277.
Genç, A., Şener, Ü., Karabacak, H., Üçok, K. (2011). Kadın ve erkek genç erişkinler arasında fiziksel aktivite ve yaşam kalitesi farklılıklarının araştırılması. Kocatepe Tıp Dergisi, 12(3), 145-150.
Gençöz, T. (2000). Pozitif ve Negatif Duygu Ölçeği: Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması. Türk Psikologları Dergisi, 15, 19–26.
George, D., Mallery, M. (2016). IBM SPSS statistics 23 step by step a simple guide and reference. New York: Routledge.
Grimaldi-Puyana, M., Fernández-Batanero, J. M., Fennell, C., Sañudo, B. (2020). Associations of objectively-assessed smartphone use with physical activity, sedentary behavior, mood, and sleep quality in young adults: a cross-sectional study. International Journal of Environmental Research and Public Health, 17(10), 3499.
Güler, F. (2020). Antalya il sağlık müdürlüğü çalışanlarının fiziksel aktivite düzeyleri ve duygu durumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Rekreasyon Ana Bilim Dalı, Antalya.
Hall, G., Laddu, D.R., Phillips, S.A., Lavie, C.J., Arena, R. (2020). A tale of two pandemics: How will COVID-19 and global trends in physical inactivity and sedentary behavior affect one another?. Journal of Progress in Cardiovascular Disease. 64,108.
Hammami, A., Harrabi, B., Mohr, M., Krustrup, P. (2020). Physical activity and coronavirus disease 2019 (COVID-19): specific recommendations for home-based physical training. Managing Sport and Leisure, 1-6.
İlaslan, E., Taylan, S., Özkan, İ. Adıbelli, D. (2020). Bir ilçedeki üniversite öğrencilerinin fiziksel aktivite düzeyleri ve ilişkili faktörlerin incelenmesi. Türkiye Klinikleri İç Hastalıkları Dergisi, 5(1), 15-21.
İslamoğlu, A. H., Ü. Alnıaçık, (2019). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri, İstanbul: Beta Yayınevi.
Karaca, A. (2008). Yetişkin Bireylerde Orta ve Yüksek Şiddetli Fiziksel Aktivitenin Cinsiyete Göre İncelenmesi. Spor Bilimleri Dergisi, 19(1), 54-62.
Karaca, A.A., Yerlisu Lapa, T. (2016). Examining of leisure time participation, psychological well-being and leisure negotiation of university students. International Journal of Human Science, 13(2), 3293-3304.
Karakullukçu Özkan, A. (2015). Kırıkkale üniversitesi öğrencilerinin fiziksel aktivite düzeyinin Pedometre ile belirlenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kırıkkale Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Ana Bilim Dalı, Kırıkkale.
Kodama, S., Tanaka, S., Heianza, Y., Fujihara, K., Horikawa, C., Shimano, H. (2013). Association between physical activity and risk of all-cause mortality and cardiovascular disease in patients with diabetes- A meta-analysis. Journal of Diabetes Care, 36, 471–479.
Kuyumcu, B. (2011). Üniversite öğrencilerinin duygusal farkındalık duyguları ifade etme benlik kurgusu ve öznel iyi oluş durumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Uluslararası Sosyal Bilimler Eğitimi Dergisi, 1(2), 104-113.
Kuyumcu B. (2012). Üniversite öğrencilerinin pozitif ve negatif duygu durumlarının psikolojik iyi oluşlarını yordama gücü. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 6(1), 62-76.
Kuyumcu, B., Güven, M., Kara, F. İ. (2019). Türk ve Amerikan üniversite öğrencilerinin duygularını tanıma ve ifade etme zorluğunun pozitif-negatif duygu durumlarını yordama gücü. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 9(53), 451-482.
Lai, C-C., Shih, T-P., Ko, W-C., Tang, H-J., Hsueh, P-R. (2020). Severe acute respiratory syndrome coronavirus 2 (SARS-CoV-2) and coronavirus disease-2019 (COVID-19): The epidemic and the challenges. International Journal of Antimicrobial Agents, 55(3), 105924.
Lippi, G., Henry, B.M., Sanchis-Gomar, F. (2020). Physical inactivity and cardiovascular disease at the time of coronavirus disease 2019 (COVID-19). European Journal of Preventive Cardiology, 141(5), 399- 400.
Murathan, F. (2013). Üniversite öğrencilerinde obezite sıklığı, fiziksel aktivite düzeyi ve sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının incelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Fırat Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Ana Bilim Dalı, Elazığ.
Ortuno-Sierra, J., Santaren-Rosell, M., Perez de Albeniz, A., Fonseca-Pedrero, E. (2015). Dimensional structure of the Spanish version of the Positive and Negative Affect Schedule (PANAS) in adolescents and young adults. Psychological Assessment, 27(3), 1-9.
Özdemir, A.A. (2015). İş tatmini, pozitif/negatif duygulanım ve yaşam tatmininin etkisi. Çalışma ve Toplum, 46(3), 47-61.
Öztekin, C., Tezer, E. (2009). The Role of sense of coherence and physical activity in positive and negative affect of Turkish adolescents. Adolescence, 44(174), 421-432.
Öztürk, A., Siviş Çetinkaya, R. (2015). Eğitim fakültesi öğrencilerinin öznel iyi oluş düzeyleri ile tinsellik, iyimserlik, kaygı ve olumsuz duygu düzeyleri arasındaki ilişki. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 42, 335-356.
Öztürk, M. (2005). Üniversitede eğitim-öğretim gören öğrencilerde uluslararası fiziksel aktivite anketinin geçerliliği ve güvenilirliği ve fiziksel aktivite düzeylerinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Programı, Ankara.
Pallant, J. (2005). SPSS survival manual: A step by step guide to data analysis using SPSS for windows. Australia: Australian Copyright. (Çev: Balcı ve Ahi, 2017).
Parlaktaş, Y. (2018). Ortaokul 8. Sınıf öğrencilerinde fiziksel aktivite düzeyi ile akademik başarı arasındaki ilişki (Kırıkkale İli Örneği). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kırıkkale Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Hareket ve Antrenman Bilimleri Ana Bilim Dalı, Kırıkkale.
Penedo, F.J. Dahn, J.R. (2005). Exercise and well-being: A review of mental and physical health benefits associated with physical activity. Current Opinion in Psychiatry, 18(2), 189–193.
Polatcı S, Özçalık, F. (2015). Çalışanların örgütsel adalet algıları ile üretkenlik karşıtı iş davranışları etkileşimin de pozitif ve negatif duygusallığın aracılık etkisi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(2), 215-234.
Sağıroğlu, İ., Ayar, H. (2017). Fitness ve Crossfit Merkezlerine Rekreatif Egzersiz Amaçlı Katılımda Etkili Olan Motivasyon Faktörlerinin İncelenmesi. The Journal of International Anatolia Sport Science, 2(2), 167-179.
Savcı, S., Öztürk, M., Arıkan, H., İnce, D.İ., Tokgözoğlu, L. (2006). Physical activity levels of university students. Turk Kardiyol Dern Ars, 34(3), 166-172.
Watson D, Clark LA, Tellegen A. (1988) Development and validation of brief measures of positive and negative affect: The PANAS scales. J Pers Soc Psychol, 54, 1063–70.
Wernecka, A.O., Collingsb, P.J., Barbozad, L.L., Stubbse, B., Silvac, D.R. (2019). Associations of sedentary behaviors and physical activity with social isolation in 100,839 school students: The Brazilian Scholar Health Survey. Journal of General Hospital Psychiatry, 59(7), 13.
World Health Organization. (2020). Clinical management of severe acute respiratory infection (SARI) when COVID-19 disease is suspected: Interim guidance. Retrieved March 13, 2020.
Worldometer. (2021). COVID-19 coronavirus pandemic. World Health Organization, www. worldometers. info. Erişim: 23.06.2021.
Yerlisu Lapa, T., Haşıl Korkmaz, N. (2017). Fiziksel aktivite düzeyinin pozitif ve negatif duygu durumuna etkisinin cinsiyete göre karşılaştırılması: Akdeniz ve Uludağ Üniversiteleri Örneği. Journal of Human Sciences, 14(4), 3177- 3187.
Examination of Physical Activity and Emotional Status of University Students
Year 2022,
Volume: 8 Issue: 2, 45 - 55, 30.06.2022
Aim: The main purpose of this research is to examine how measures taken against corona virus disease (COVID-19) affect the physical activity behavior of university students and to learn about the effect of physical activity on students’ emotional states.
Methods: The sample of the study consists of 408 students whose data were collected by simple random sampling. In the study, the data was collected via an online survey. Personal data form, international physical activity questionnaire short form and positive and negative emotion scale were used to collect the data. T-test/Mann Whitney U, Chi-Square analysis and Manova analysis havewere used for hypothesis tests as well as descriptive statistics in statistical analyses considering the normality of the data. Finally, Cohen's D values were examined to determine the level of impact between dependent and independent variables
Results: According to research findings, based on the total weekly met score, 31.1% of students were inactive, 49.1% were minimally active, and 19.8% were sufficiently active. A significant difference was observed in the mood states of students depending on the level of physical activity. It was found that the average positive emotion score of female students was significantly higher compared to male students, while negative emotion and total physical activity levels were similar in males and females.
Conclusion: As a result, it can be said that gender and grade are related to student’s physical activity levels. Moreover, student’s physical activity levels were found to be an influential factor in their mood states. It can be said that gender affects positive emotions, but it does not affect negative emotions and total physical activity levels.
American College Health Association. (2017). American College Health Association-National College Health Assessment II: Reference Group Undergraduate Executive Summary Spring 2017. Hanover, MD: American College Health Association.
Ayyash-Abdo, H., Alamuddin, R. (2007). Predictors of subjective well-being among college youth in Lebanon. The Journal of Social Psychology, 147(3), 265-284.
Azevedo, M. R., Araújo, C. L., Reichert, F. F., Siqueira, F. V., da Silva, M. C. Hallal, P. C. (2007). Gender differences in leisure-time physical activity. International Journal of Public Health, 52(1), 8–15.
Bachman, L. F. (2004). Statistical analyses for language assessment. Cambridge: Cambridge University Press.
Boysan, M. (2012). Üniversite öğrencilerinde erken dönem uyumsuz şemalar, başa çıkma stilleri ve öznel iyi oluş arasındaki ilişkilere yönelik bir model sınaması. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitimde
Psikolojik Hizmetler Ana Bilim Dalı, Ankara.
Bozdağ, B. (2019). Üniversite öğrencilerinin fiziksel aktivite düzeyleri ile yaşam kaliteleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Ana Bilim Dalı, Ankara.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak-Kılıç, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş., Demirel, F. (2019). Eğitimde Bilimsel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Pegem Akademi.
Colbourn, T. (2020). COVID-19: Extending or relaxing distancing control measures. Journal of The Lancet Public Health, 5(5), 235-236.
Çoşkun, R., Altınışık, R., Yıldırım, E. (2017) Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri Spss Uygulamalı. Sakarya: Sakarya Yayıncılık
Demirer, İ. (2020). Üniversite öğrencilerinin fiziksel aktivite düzeyleri ile uykusuzluk ve psikolojik iyilikleri arasındaki ilişki. Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Hemşirelik Ana Bilim Dalı, İstanbul.
Demirer, İ., Erol, S. (2020). Üniversite öğrencilerinin fiziksel aktivite düzeyleri ile uykusuzluk ve psikolojik iyilikleri arasındaki ilişki. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi, 11(3), 201-211.
Doğan, T. (2006). Üniversite öğrencilerinin iyilik halinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(30), 120-129.
Ekkekakis, P. (2012). Affect, mood, and emotion. In G. Tenenbaum, R. C. Eklund., A. Kamata (Ed.), Measurement in sport and exercise psychology. Champaign, IL: Human Kinetics.
Etnier, J. L., Salazar, W., Landers, D. M. (1997). The influence of physical fitness and exercise upon cognitive functioning: A meta-analysis. Journal of Sport and Exercise Psychology, 19(3), 249–277.
Genç, A., Şener, Ü., Karabacak, H., Üçok, K. (2011). Kadın ve erkek genç erişkinler arasında fiziksel aktivite ve yaşam kalitesi farklılıklarının araştırılması. Kocatepe Tıp Dergisi, 12(3), 145-150.
Gençöz, T. (2000). Pozitif ve Negatif Duygu Ölçeği: Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması. Türk Psikologları Dergisi, 15, 19–26.
George, D., Mallery, M. (2016). IBM SPSS statistics 23 step by step a simple guide and reference. New York: Routledge.
Grimaldi-Puyana, M., Fernández-Batanero, J. M., Fennell, C., Sañudo, B. (2020). Associations of objectively-assessed smartphone use with physical activity, sedentary behavior, mood, and sleep quality in young adults: a cross-sectional study. International Journal of Environmental Research and Public Health, 17(10), 3499.
Güler, F. (2020). Antalya il sağlık müdürlüğü çalışanlarının fiziksel aktivite düzeyleri ve duygu durumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Rekreasyon Ana Bilim Dalı, Antalya.
Hall, G., Laddu, D.R., Phillips, S.A., Lavie, C.J., Arena, R. (2020). A tale of two pandemics: How will COVID-19 and global trends in physical inactivity and sedentary behavior affect one another?. Journal of Progress in Cardiovascular Disease. 64,108.
Hammami, A., Harrabi, B., Mohr, M., Krustrup, P. (2020). Physical activity and coronavirus disease 2019 (COVID-19): specific recommendations for home-based physical training. Managing Sport and Leisure, 1-6.
İlaslan, E., Taylan, S., Özkan, İ. Adıbelli, D. (2020). Bir ilçedeki üniversite öğrencilerinin fiziksel aktivite düzeyleri ve ilişkili faktörlerin incelenmesi. Türkiye Klinikleri İç Hastalıkları Dergisi, 5(1), 15-21.
İslamoğlu, A. H., Ü. Alnıaçık, (2019). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri, İstanbul: Beta Yayınevi.
Karaca, A. (2008). Yetişkin Bireylerde Orta ve Yüksek Şiddetli Fiziksel Aktivitenin Cinsiyete Göre İncelenmesi. Spor Bilimleri Dergisi, 19(1), 54-62.
Karaca, A.A., Yerlisu Lapa, T. (2016). Examining of leisure time participation, psychological well-being and leisure negotiation of university students. International Journal of Human Science, 13(2), 3293-3304.
Karakullukçu Özkan, A. (2015). Kırıkkale üniversitesi öğrencilerinin fiziksel aktivite düzeyinin Pedometre ile belirlenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kırıkkale Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Ana Bilim Dalı, Kırıkkale.
Kodama, S., Tanaka, S., Heianza, Y., Fujihara, K., Horikawa, C., Shimano, H. (2013). Association between physical activity and risk of all-cause mortality and cardiovascular disease in patients with diabetes- A meta-analysis. Journal of Diabetes Care, 36, 471–479.
Kuyumcu, B. (2011). Üniversite öğrencilerinin duygusal farkındalık duyguları ifade etme benlik kurgusu ve öznel iyi oluş durumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Uluslararası Sosyal Bilimler Eğitimi Dergisi, 1(2), 104-113.
Kuyumcu B. (2012). Üniversite öğrencilerinin pozitif ve negatif duygu durumlarının psikolojik iyi oluşlarını yordama gücü. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 6(1), 62-76.
Kuyumcu, B., Güven, M., Kara, F. İ. (2019). Türk ve Amerikan üniversite öğrencilerinin duygularını tanıma ve ifade etme zorluğunun pozitif-negatif duygu durumlarını yordama gücü. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 9(53), 451-482.
Lai, C-C., Shih, T-P., Ko, W-C., Tang, H-J., Hsueh, P-R. (2020). Severe acute respiratory syndrome coronavirus 2 (SARS-CoV-2) and coronavirus disease-2019 (COVID-19): The epidemic and the challenges. International Journal of Antimicrobial Agents, 55(3), 105924.
Lippi, G., Henry, B.M., Sanchis-Gomar, F. (2020). Physical inactivity and cardiovascular disease at the time of coronavirus disease 2019 (COVID-19). European Journal of Preventive Cardiology, 141(5), 399- 400.
Murathan, F. (2013). Üniversite öğrencilerinde obezite sıklığı, fiziksel aktivite düzeyi ve sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının incelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Fırat Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Ana Bilim Dalı, Elazığ.
Ortuno-Sierra, J., Santaren-Rosell, M., Perez de Albeniz, A., Fonseca-Pedrero, E. (2015). Dimensional structure of the Spanish version of the Positive and Negative Affect Schedule (PANAS) in adolescents and young adults. Psychological Assessment, 27(3), 1-9.
Özdemir, A.A. (2015). İş tatmini, pozitif/negatif duygulanım ve yaşam tatmininin etkisi. Çalışma ve Toplum, 46(3), 47-61.
Öztekin, C., Tezer, E. (2009). The Role of sense of coherence and physical activity in positive and negative affect of Turkish adolescents. Adolescence, 44(174), 421-432.
Öztürk, A., Siviş Çetinkaya, R. (2015). Eğitim fakültesi öğrencilerinin öznel iyi oluş düzeyleri ile tinsellik, iyimserlik, kaygı ve olumsuz duygu düzeyleri arasındaki ilişki. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 42, 335-356.
Öztürk, M. (2005). Üniversitede eğitim-öğretim gören öğrencilerde uluslararası fiziksel aktivite anketinin geçerliliği ve güvenilirliği ve fiziksel aktivite düzeylerinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Programı, Ankara.
Pallant, J. (2005). SPSS survival manual: A step by step guide to data analysis using SPSS for windows. Australia: Australian Copyright. (Çev: Balcı ve Ahi, 2017).
Parlaktaş, Y. (2018). Ortaokul 8. Sınıf öğrencilerinde fiziksel aktivite düzeyi ile akademik başarı arasındaki ilişki (Kırıkkale İli Örneği). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kırıkkale Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Hareket ve Antrenman Bilimleri Ana Bilim Dalı, Kırıkkale.
Penedo, F.J. Dahn, J.R. (2005). Exercise and well-being: A review of mental and physical health benefits associated with physical activity. Current Opinion in Psychiatry, 18(2), 189–193.
Polatcı S, Özçalık, F. (2015). Çalışanların örgütsel adalet algıları ile üretkenlik karşıtı iş davranışları etkileşimin de pozitif ve negatif duygusallığın aracılık etkisi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(2), 215-234.
Sağıroğlu, İ., Ayar, H. (2017). Fitness ve Crossfit Merkezlerine Rekreatif Egzersiz Amaçlı Katılımda Etkili Olan Motivasyon Faktörlerinin İncelenmesi. The Journal of International Anatolia Sport Science, 2(2), 167-179.
Savcı, S., Öztürk, M., Arıkan, H., İnce, D.İ., Tokgözoğlu, L. (2006). Physical activity levels of university students. Turk Kardiyol Dern Ars, 34(3), 166-172.
Watson D, Clark LA, Tellegen A. (1988) Development and validation of brief measures of positive and negative affect: The PANAS scales. J Pers Soc Psychol, 54, 1063–70.
Wernecka, A.O., Collingsb, P.J., Barbozad, L.L., Stubbse, B., Silvac, D.R. (2019). Associations of sedentary behaviors and physical activity with social isolation in 100,839 school students: The Brazilian Scholar Health Survey. Journal of General Hospital Psychiatry, 59(7), 13.
World Health Organization. (2020). Clinical management of severe acute respiratory infection (SARI) when COVID-19 disease is suspected: Interim guidance. Retrieved March 13, 2020.
Worldometer. (2021). COVID-19 coronavirus pandemic. World Health Organization, www. worldometers. info. Erişim: 23.06.2021.
Yerlisu Lapa, T., Haşıl Korkmaz, N. (2017). Fiziksel aktivite düzeyinin pozitif ve negatif duygu durumuna etkisinin cinsiyete göre karşılaştırılması: Akdeniz ve Uludağ Üniversiteleri Örneği. Journal of Human Sciences, 14(4), 3177- 3187.
Şahin, M. (2022). Üniversite Öğrencilerinin Fiziksel Aktivite ve Duygu Durumlarının İncelenmesi. International Journal of Sport Exercise and Training Sciences - IJSETS, 8(2), 45-55. https://doi.org/10.18826/useeabd.1093887