Abstract :
This article explores the multifaceted roles of texture in contemporary art practices, focusing particularly on its
conceptual, aesthetic, and sensory functions within the context of using recyclable materials. In recent years, there has been a
marked shift among contemporary artists towards employing waste and recyclable materials as primary media in their work.
This trend is not merely an expression of environmental awareness, but also introduces a novel form of artistic expression that
deeply engages with themes of memory, identity, and lived experience. Texture, therefore, transcends its traditional
understanding as merely a visual feature of a surface. Instead, it functions as a carrier of meaning that bridges past and present,
actively involving the viewer in the artistic process and enriching the conceptual depth of the artwork itself.
The choice of materials in artistic production plays a crucial role beyond their physical characteristics. Historical and
cultural references embedded within these materials contribute to shaping the complex, multi-layered structure of the art piece.
Artists such as Anselm Kiefer, Alberto Burri, El Anatsui, Cornelia Parker, Tara Donovan, and Louise Nevelson are exemplary
in their use of everyday “discarded” objects—ranging from lead and burnt wood to fabric scraps, metal debris, and plastics.
Through their innovative practices, they demonstrate that texture offers more than just a visual experience; it creates a tactile
and intellectual sensory field that invites the viewer to engage more deeply with the work. This approach transforms the act of
viewing into a comprehensive aesthetic encounter, encouraging audiences not only to observe but also to remember, feel, and contemplate.
This manuscript is a review article and does not include any human or patient data. Accordingly, ethical committee approval was not required for this study.
Not applicable
Not applicable/ çalışma herhangi bir proje kapsamında değildir.
No supporting institutions; the author carried out this study independently.
Öz Bu makale, çağdaş sanat pratiklerinde dokunun kavramsal, estetik ve duyusal işlevlerini, özellikle geri
dönüştürülebilir malzeme kullanımı bağlamında ele almaktadır. Günümüz sanatçılarının artan biçimde atık ve yeniden
işlenebilir malzemelere yönelmesi, yalnızca çevresel farkındalıkla sınırlı olmayan, aynı zamanda belleğe, kimliğe ve deneyime
odaklanan yeni bir ifade biçimini gündeme getirmektedir. Doku, bu bağlamda yalnızca yüzeye ilişkin bir görsel özellik değil;
geçmişle bağ kuran, izleyiciyi sürece dâhil eden ve eserin içeriksel derinliğini artıran bir taşıyıcı unsur olarak
değerlendirilmektedir.
Sanat üretiminde tercih edilen malzemenin fiziksel özellikleri kadar tarihsel ve kültürel referansları da eserin çok katmanlı
yapısını biçimlendirir. Kurşun, yanmış ahşap, kumaş artıkları, metal hurdaları ya da plastik gibi gündelik yaşamın “artık”
nesnelerini kullanan Anselm Kiefer, Alberto Burri, El Anatsui, Cornelia Parker, Tara Donovan ve Louise Nevelson gibi
sanatçılar; dokunun yalnızca görsel değil, aynı zamanda dokunsal ve zihinsel bir algı alanı sunduğunu göstermektedir. Bu
yaklaşım, izleyiciyi yalnızca bakmaya değil, hatırlamaya, hissetmeye ve düşünmeye davet eden bir estetik deneyim yaratır.
Anselm Kiefer’in özlü biçimde ifade ettiği gibi: “Sanat yalnızca görünmeyeni açığa çıkarmaz, dokunulamayanı da hissettirir.“
Bu derin ve etkileyici ifade, çalışmanın temel yaklaşımını özetler; çağdaş sanatta dokunun yalnızca görsel değil, aynı zamanda
dokunsal algı, bellek ve bedensel deneyimi harekete geçiren çok duyulu ve kapsayıcı potansiyeline güçlü bir şekilde vurgu
yapar.
Bu çalışma, dokunun sanat eserinde nasıl bir hafıza mekânına dönüştüğünü; izleyiciyle kurulan ilişkinin fiziksel sınırların
ötesine geçerek nasıl duyusal ve düşünsel katılıma evrildiğini analiz etmektedir. Geri dönüştürülmüş malzemenin sunduğu
anlam katmanları, sanatın lirik, eleştirel ve deneyimsel boyutlarını yeniden tanımlarken; doku ise bu dönüşümün hem maddi
hem de kavramsal temelini oluşturmaktadır.
Bu kapsamda, çevresel bilinç ve yaratıcı keşifler, günümüz sanatının temel yönlendiricileri olarak ön plana
çıkmaktadır. Sanatçılar, sadece ekolojik sorunları vurgulamakla kalmayıp, aynı zamanda geri dönüşümlü ve doğal
malzemelerle özgün ifade biçimleri geliştirerek sürdürülebilir bir sanat anlayışı oluşturuyor. Bu yenilikçi yaklaşım, hem teknik
hem de kavramsal açıdan sanatın sınırlarını zorlayarak, doğa ve madde algısını yeniden şekillendiren özgün üretim yöntemlerini
ortaya koymaktadır. Böylece, izleyici eserle sadece görsel bağ kurmakla kalmayıp, onun yaratım süreci, çevresel etkileri etik değerleriyle de derinlemesine etkileşim içine girmektedir.
İnceleme makalesi, insan veya hasta verisi içermemektedir; etik kurul onayı gerektirmemektedir.
Herhangi bir destek alınmamıştır.
Not applicable/ çalışma herhangi bir proje kapsamında değildir.
Çalışma herhangi bir kurumdan destek almadan, yazar tarafından bağımsız olarak yürütülmüştür.
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Fine Arts |
| Journal Section | Research Articles |
| Authors | |
| Project Number | Not applicable/ çalışma herhangi bir proje kapsamında değildir. |
| Early Pub Date | November 15, 2025 |
| Publication Date | November 19, 2025 |
| Submission Date | August 23, 2025 |
| Acceptance Date | November 4, 2025 |
| Published in Issue | Year 2025 Volume: 6 Issue: 2 |