Bir Üniversite Hastanesi’nde Beyin Ölümü Tanısı Konan Olgularda Organ Bağışı Oranlarının Retrospektif Analizi

Yıl 2019, , 41 - 46, 01.04.2019

Elif Karan , Ersin Elgin Rafet Oflaz Kerem Selimoğlu Burhan Coşkun , Nermin Kelebek Girgin

https://doi.org/10.32708/uutfd.461923

Cited By: 1

Öz

Bu çalışmada, hastanemizde
01.01.2015-31.12.2017 tarihleri
arasında beyin ölümü tanısı konan 48 olgunun kayıtları retrospektif
incelenerek, beyin ölümü tanısı konan olguların demografik ve klinik özellikleri
ile organ bağış oranları araştırıldı. Olgular ortalama 39.88±20.57 (1-84)
yaşında olup, en sık iskemik veya hemorajik inme (%52.1) ve travma (%27.1)
sonrası beyin ölümü gelişmişti. Yoğun bakım yatış ile beyin ölümü tanısı
arasında geçen süre 35.15±33.58 saatti. Tüm olgulara apne testi yapılmış, 15
olguya (%31.25) ise destekleyici test uygulanmıştı. Yirmi olgunun ailesi
(%41.7) organ bağışına olumlu yanıt vermişti. Yaş, cinsiyet, hastane yatış tanısı
ve yoğun bakım yatış zamanı ile beyin ölümü saptanması arasında geçen süre aile
bağış oranını etkilememişti (sırasıyla p = 0.796, p = 0.461, p = 0.078, p = 0.392). Aile onayı ile organ bağışı izni alınan
20 donörün 3’ünün organları tıbbi nedenlerle kullanılamamış, 17 donörden toplam
31 organ alınarak başka hastalara nakledilmişti. Hastanemizde organ bağış
oranının aynı dönemdeki Türkiye ortalamasının (%26.4) üzerinde olduğunu,
hastanın demografik verilerinin ve tanı için geçen sürenin bağış oranında etkili
olmadığını saptadık. 

Anahtar Kelimeler

Beyin ölümü, yoğun bakım

Retrospective Analysis of Organ Donation Rates in Patients with Brain Death Diagnosis in a University Hospital

Öz

In this study,
demographic and clinical characteristics and organ donation rates of patients
diagnosed with brain death were investigated by reviewing the records of 48
patients, who were diagnosed with brain death between 01.01.2015 and 31.12.2017
in our hospital. The mean age was 39.88±20.57 (1-84) and the brain death occured
mostly after ischemic and hemorrhagic stroke (52.1%) and trauma (27.1%). The time period between intensive care hospitalization
and brain death diagnosis was 35.15±33.58 hours. Apnea test was performed in all
cases and supportive tests were
applied to 15 cases (31.25%). Twenty family members (41.7%) responded
positively to organ donation. Age, gender, hospital admission, and the time
between intensive care hospitalization and brain death detection did not affect
the family donation rate (p = 0.796, p= 0.461, p= 0.078,
p= 0.392, respectively). Three donors were found
unsuitable for medical reasons. 31 organs from 17 donors were transplanted. We
have determined that organ donation rate in our hospital is above Turkey's average rate (26.4%) in
the same period. Also, we found the demographic data of the patients and the
duration of brain death diagnosis did
not affect the rate of donation. 

Anahtar Kelimeler

Brain death, intensive care, organ donor, organ donation

Kaynakça

• Referans1 Chudoba P, Krajewski W, Wojciechowska J, Kamińska D. Brain death-associated pathological events and therapeutic options. Adv Clin Exp Med 2017;26:1457-64. Referans2 Drake M, Bernard A, Hessel E. Brain death. Surg Clin North Am 2017;97:1255-1273. Referans3 Çil O, Görkey Ş. Beyin ölümü kriterlerinin tarihsel gelişimi ve kadavradan organ nakline etkisi. Marmara Medical Journal 2014;27:69-74. Referans4 https://www.saglik.gov.tr/TR,10528/organ-ve-doku-nakli-hizmetleri-yonetmeligi.html (erişim tarihi: 07.03.2018)Referans5 Morrissey PE, Monaco AP. Donation after circulatory death: current practices, ongoing challenges, and potential improvements. Transplantation 2014;15:258-64. Referans6 Manyalich M, Nelson H, Delmonico FL. The need and opportunity for donation after circulatory death worldwide. Curr Opin Organ Transplant 2018;23:136-41. Referans7 http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.2238.pdf (erişim tarihi: 04.08.2018)Referans8 https://organkds.saglik.gov.tr (erişim tarihi: 05.08.2018)Referans9 Karasu D, Yılmaz C, Karaduman İ, Çınar YS, Buyukkoyuncu Pekel N. Beyin ölümü olgularının retrospektif analizi. Yoğun Bakım Derg 2015;6:23-6. Referans10 Kıraklı C, Uçar ZZ, Anıl AB, Özbek İ. Yoğun bakım’da beyin ölümü kesin tanı süresinin kısalmasının organ bağışı oranlarına etkisi, Yoğun Bakım Derg 2011;1:8-11.Referans11 Uludağ Ö, Sabuncu Ü, Kuşderci H, Kaplan F, Tutak A, Doğukan M. Organ bağışında neredeyiz? J Turk Soc Intens Care 2016;14:86-92. Referans12 Aghighi M, Mahdavi-Mazdeh M, Saberi Isfeedvajani M, et al. Brain-dead donation rate in month of Ramadan and the other months: 2005-2014. Int J Organ Transplant Med 2017;8:165-7. Referans13 Han SY, Kim JI, Lee EW, et al. Factors associated with a family’s delay of decision for organ donation after brain death. Ann Transplant 2017;22:17-23.Referans14 Eira CSLD, Barros MIT, Albuquerque AMP. Organ donation: the reality of an intensive care unit in Portugal. Rev Bras Ter Intensiva 2018;30:201-7. Referans15 Escudero D, Valentín MO, Escalante JL, et al. Intensive care practices in brain death diagnosis and organ donation. Anaesthesia 2015;70:1130-9. Referans16 Mahdavi-Mazdeh M, Khodadadi A, Tirgar N, Riazi N. Rate of family refusal of organ donation in dead-brain donors: the Iranian tissue bank experience. Int J Organ Transplant Med 2013;4:72-6.Referans17 Lustbader D, O'Hara D, Wijdicks EF, et al. Second brain death examination may negatively affect organ donation. Neurology 2011;76:119-24. Referans18 Kose OO, Onsuz MF, Topuzoglu A. Knowledge levels of and attitudes to organ donation and transplantation among university students. North Clin Istanb 2015;2:19–25. Referans19 http://www.transplant-observatory.org/,WHO Global Observatory on Donation and Transplantation (erişim tarihi: 30.08.2018)