Carpal Tunnel Syndrome: Retrospective Analysis Of 92 Cases

Yıl 2010, Cilt: 36 Sayı: 3, 95 - 98, 01.09.2010

Güzin Yeşim Özgenel Alper Bayraktar Serhat Özbek Selçuk Akın Ramazan Kahveci

Öz

Carpal tunnel syndrome is a compression neuropathy which occurs due to compression of median nerve at the wrist level. In this clinical study, our experiences with 92 cases were presented. Cases are reviewed regarding age, sex, predisposing factors, physical examination, surgical procedures and complications. Mean age of cases was 49 years. 88 of these cases were female and 4 were male. Most common predisposing factor was exposure of hands to intense distress. Commonly observed symptom was nocturnal paresthesia. Sensitivity of tinel sign and phalen's test were 62% and 52%, respectively. Open surgical decompression was performed. For sixty of cases, classic vertical incision and for remaining 58, short vertical incision was preferred. Postoperatively, pain at the suture line and restricted wrist movement were more observed in cases which classic vertical incision was used. In conclusion, better results were obtained with short vertical incision and results of this study were correlated with western literature.

Anahtar Kelimeler

Carpal tunnel syndrome, Surgery, Peripheral compression neuropathy

Karpal Tünel Sendromu: 92 Olgunun Geriye Dönük Değerlendirilmesi

Öz

Karpal tünel sendromu (KTS), median sinirin el bileği düzeyinde sıkışmasına bağlı olarak gelişen kompresyon nöropatisidir. Bu klinik çalışmada, KTS tanısı ile tedavi edilen 92 olgu ile ilgili deneyimlerimiz sunulmaktadır. Olgular, yaş, cinsiyet, hazırlayıcı unsurlar, fizik muayene bulguları, uygulanan cerrahi tedavi yöntemleri ve komplikasyonlar dikkate alınarak incelendi. Olguların yaş ortalaması 49 olup, 88'i kadın ve 4'ü erkek idi. En sık karşılaşılan hazırlayıcı unsur, ellerin yoğun strese maruz kalması idi. Noktürnal parastezi, en sık gözlenen bulgu idi. Tinel bulgusu ve falen testinin duyarlılıkları sırasıyla %62 ve %52 olarak bulundu. Tüm olgularda açık cerrahi dekompresyon uygulandı. Olguların 60'ında klasik, 58'inde ise kısa dikey kesi tercih edildi. Operasyon sonrası erken dönemde dikiş hattında ağrı ve el bileğinde hareket kısıtlılığı, klasik dikey kesi ile açık cerrahi dekompresyon uygulanan olgularda daha sık görüldüğü gözlendi. Sonuçta, kısa dikey kesi ile daha tatminkar sonuçlar elde edildiği ve bu geriye dönük çalışmadan elde edilen sonuçların batı kaynaklarında ki verilerle korelasyon gösterdiği saptandı.

Anahtar Kelimeler

Karpal tünel sendromu, Cerrahi, Periferik kompresyon nöropatisi