Nahcivan, a border region that witnessed bloody
battles during the centuries of the Ottoman-Safavid rivalry, became a part of
the Ottoman administrative structure twice in the period covered 1588-1603 and
1724-1735. In the Ottoman provincial administration, it was a sanjak (district)
of the Revan eyalet (province). After the annexation of Nahcivan to the Ottoman
realm, the province was called the “Revan and Nahcivan province” between 1588
and 1603. The sanjak of Nahcivan consisted of seven
subdistricts (nahiye) and the city of Nahcivan that had twelve quarters
(mahalle). The subdistricts were Gökçe, Mevâzi-i Hatun, Dereşahbûz,
Arslanlu, Karabağ, Dereçam, and Bazarçayı. The economic life in the Nahcivan
sanjak was based on agriculture and animal husbandry. The revenues from
the sanjak – direct incomes of some of the villages and the salt mines and the
taxes that were collected from council tax (ihtisab), dyeing place (boyahâne),
candle mill (şemhâne), market dues (bâc-ı bazar), custom dues (tamgâ-i siyah),
and poll-tax (cizye) - were all transferred to the imperial treasury as the
revenues (hass) of the sultan. Besides, some of the villages were granted to
the janissaries that were stationed in the garrisons of the Revan and Nahcivan
fortresses in the form of timar and zeamet in an exchange of their regular
salaries (ulufe).
The Ottoman administration built a number of social,
cultural, religious, and economic institutions in Nahcivan. These institutions
included mosques, baths, madrasa, and mint. Based on the Ottoman archival records,
this paper will demonstrate the social and economic life in the Nahcivan sanjak
by putting an emphasis on the Ottoman institutions that were established in the
region.
Osmanlı-Safevî mücadeleleri
sırasında birçok kez el değiştiren ve kanlı savaşlara sahne olan Nahçıvan, ilki
1588-1603, ikincisi 1724-1735 yılları arasında olmak üzere 2 defa sancak olarak
Osmanlı yönetiminde kaldı. Nahçıvan, Revân eyâletinin bir sancağıydı.1588-1603
yılları arasında Revân Eyaleti, “Revan ve Nahcıvan Eyaleti” olarak
da adlandırıldı. Nahcıvan Sancağı, 12 mahallesi bulunan Nahcıvan ile Gökçe,
Mevâzi-i Hatun, Dereşahbûz, Arslanlu, Karabağ, Dereçam, Bazarçay nahiyelerinden
oluşmaktaydı. Ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalı olan Nahçıvan sancağında
bazı köylerin gelirleri ile ihtisab, boyahâne, şemhâne, bâc-ı bazar, tamgâ-i
siyah, Nahçıvan tuz ocakları gelirleri ve cizye vergisi pâdişâh hâslarına
dâhildi. Bazı köyler ise ulûfeleri hazîneye kalmak şartı ile Revân ve Nahçıvan
kalelerindeki askerlere timar ve zeâmet olarak verilmişti. Osmanlı yönetimi
sırasında şehirde çeşitli eserler (cami, hamam, medrese, darphane) yapıldı. Çalışmamızda
Osmanlı arşiv belgeleri ışığında Nahçıvan Sancağının toplumsal ve ekonomik
durumu ticaret ve zanaatlar ile şehirde yapılan eserler ve kurulan vakıflarla
sancakta bulunan askeri birlikler gibi konulara yer verilecektir.
Journal Section | research Article |
---|---|
Authors | |
Publication Date | November 19, 2017 |
Submission Date | November 19, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 Volume: 2 |
This work is licensed under a Creative Commons BY-NC-SA 2.0 (Attribution-Non Commercial-Share Alike).