Selçuklu tarihinde icraat ve başarılarıyla tanınan ve yaklaşık otuz yıl vezirlik makamında kalan Nizâmülmülk, oğulları, torunları ve onların faaliyetleriyle de bilinmektedir. Devrin kaynaklarında Nizâmülmülk’ün on veya on iki oğlu olduğu zikredilmesine rağmen yalnızca dokuzu hakkında malumat verilir. Oğullarından Müeyyidülmülk Ubeydullah’ın (444/1052-494/1101) siyasi gücü ve etkisi neredeyse babası Nizâmülmülk’e ulaşmıştır. Hem hilâfet merkezi Bağdat’ta hem de Selçuklu hakimiyetindeki diğer bölgelerde siyasi faaliyetlerde etkin rol oynamıştır.
Nizamülmülk, oğlu Müeyyidülmülk’ün Abbasi veziri olması için pek çok kez girişimde bulunmuş fakat o, önce halifenin yardımcısı olmuş ve bu sırada elçi olarak görevlendirilmiş, ardından 473/1081 yılında Tikrît şehrini ele geçirerek, birkaç sene burada kalmış ve şehri tahkim etmiştir. 476/1084 senesinde Divân-ı inşâ ve tuğra reisi olmuş, hatta bu sırada devrin en önde gelen medresesi olan Bağdat Nizâmiye medresesine Ebû Sa‘d Abdurrahman b. el-Me‘mun’u müderris olarak atamıştır. 477/1085 yılında, Şerefüddevle Müslim gibi ayaklanan emirlere karşı Sultan Melikşah tarafından görevlendirilmiş ve isyanların kontrol altına alınmasını sağlamıştır. 487/1095 yılından, vefat ettiği 494/1101 yılına kadar ise önce Berkyaruk ve ardından Muhammed Tapar gibi iki ayrı Selçuklu sultanına vezir olmuştur. Selçukluların iç karışıklıklar içinde olduğu bir dönemde, taht mücadelesi içinde olan iki hükümdara ardarda vezirlik yapması ve vezirliği boyunca hem siyasi faaliyetlere hem de Bâtınîlerle olan mücadelelere yön veren isimlerden biri olması sebebiyle Selçuklu tarihinde önemli bir konuma sahiptir.
Nizam al-mulk was a successful vizier who served the Seljuk dynasty for about 30 years. Also, he is mentioned with his sons, grandchildren, and their activities. The power and influence of one of his sons named Muayyad al-mulk Ubayd Allah (d.494/1101) was impactful as much as his father, Nizam al-mulk. Muayyad al-mulk held an essential position in political activities both in Baghdad, the center of the caliphate, and in other regions under Seljuk rule. Nizam al-mulk made many attempts to have his son Muayyad al-mulk become the Abbasid vizier. Despite his all effort, Muayyad al-mulk first became the deputy of the caliph and then he was appointed as an ambassador at this time. Following this, he captured the city of Takrit in 473/1081, stayed here for a few years, and fortified the city. In 476/1084, he became the head of the divan-i insha and tuğra. At this time, he appointed Abu Sa'd Abd al-rahman b. al-Ma'mun as a “mudarris” to the Baghdad Nizamiyah madrasa which was leading a educational institution. In 477/1085, Muayyad al-mulk was appointed by Sultan Melik Shah against the rebellious emirs such as Sharaf al-Dawla Muslim. His action ensured that the rebellions were taken under control. From 487/1095 until his death in 494/1101, he became a vizier to two separate Seljuk sultans; Barkiyaruq and Muhammad Tapar respectively. Muayyid al-mulk was a front and center vizier due to served to two successive sultans who were fighting for the throne and also he was a leading person for both political activies and fighting with Batinids in the Seljuk history.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | research Article |
Authors | |
Publication Date | March 28, 2022 |
Submission Date | January 23, 2022 |
Published in Issue | Year 2022 Volume: 7 Issue: 1 |
This work is licensed under a Creative Commons BY-NC-SA 2.0 (Attribution-Non Commercial-Share Alike).