The Ottoman Empire did
not interfere in the matters of non-Muslim ecclesiastical establishments
as long as they took notice of certain rules set by the state; nevertheless it
continued to charge taxes on their land and property. Some of the most
important of those establishments are monasteries. If the monasteries owned
their lands and properties before the conquest, the state did not expropriate them,
yet it imposed taxes on the products obtained by cultivating the land.
The island of Midilli (Lesvos)
was one of the places of special interest of the state. The reasons for that
were its location, fertile soils and local products. The island’s fertile lands
provided crops for the needs of the palace and the capital city, in addition to
the tax revenues enjoyed by the state.
The Kreokopou Monastery
is noteworthy because of its large lands and their products. This work aims at discussing the monastery’s
income, its distribution among the monastery, the state and the vaqf, and also
the dispute between those parties over the income from these lands.
Osmanlı Devleti, fethettiği topraklardaki gayrimüslim
dinî kurumların çalışmalarına, bazı durumlara dikkat etmeleri şartıyla ses
çıkarmamış fakat bu kurumların elinde bulunan topraklar ve diğer mallardan
vergi almayı da ihmal etmemiştir. Bu dinî kurumlar arasında manastırlar önemli
yer tutarlar. Devlet, manastırların arazilerini, eskiden itibaren kendilerine
ait olmaları halinde onlara vermiş ve bu araziler üzerinde ekilen ve dikilen
ürünlerden vergi ödemelerini kendilerinden istemiştir.
Midilli Adası, fethiyle birlikte, devletin özel önem
verdiği alanlardan birisi olmuştur. Bu önem adanın konumu, verimli toprakları
ve yetiştirilen ürünlerle ilgilidir. Adanın verimli toprakları hem saray ve
başkentin önemli bazı ihtiyaçlarını karşılamış hem de getirdiği vergi
gelirleriyle devlete önemli faydalar sağlamıştır.
Adada bulunan Kreokopou Manastırı, geniş arazisi ve bu
araziden alınan ürünleri ile dikkat çeker. Bu çalışmada, manastıra ait araziden
elde edilen gelirin manastır, devlet görevlileri ve arazinin vergisine sahip
bir vakıf tarafından nasıl paylaşılmaya çalışıldığı ve arazi gelirlerine sahip
olma mücadelesinden bahsedilecektir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 31, 2019 |
Submission Date | March 29, 2019 |
Acceptance Date | October 17, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Issue: 52 |
The articles sent to the Journal of Waqfs with a request for publication are subject to preliminary examination by the Editorial Board and at least two academicians who are experts in their fields are sent for review. The copyright of the articles accepted to be published in the Journal of Waqfs with the referee reports and the decision of the Editorial Board is deemed to have been transferred to the General Directorate of Foundations, and a royalty fee is paid to the published articles in accordance with the relevant legislation.