COVID-19 Pandemisi Sürecinde Maske Kullanımının Dentofasiyal Dokulara Etkisinin Değerlendirilmesi

Yıl 2024, Cilt: 17 Sayı: 2, 109 - 118, 30.08.2024

Gönül Dinç , Saadet Çınarsoy Ciğerim , Gülçin Kılcı , Jamil Bayzed

https://doi.org/10.52976/vansaglik.1437545

Öz

Amaç: 2019’da başlayan Coronavirüs (COVID-19) salgınının sağlık sektörü başta olmak üzere tüm alanlara büyük etkileri olmuştur. Bu çalışmanın amacı COVID-19 Pandemisi nedeniyle uzun süreli maske kullanımının 7-14 yaş arası çocukların dentofasiyal dokuları üzerindeki etkisinin araştırılmasıdır.
Yöntem: Araştırma 2020-2022 tarihleri arasında %49.8’i (n=101) kadın, %50.2’si (n=102) erkek olmak üzere toplam 203 çocuk olguyla yapılmıştır.
Bulgular: Maske takılıyken belirtilen rahatsızlıklara ilişkin sorulara verilen cevaplara göre en yüksek orandaki rahatsızlıklar “Nefes almada zorlanma” ve “Kulak ağrısı” gelirken en düşük düzeyde “Diş sıkma” ve “Alt çeneyi öne getirme” olarak saptanmıştır. Katılımcıların %4.5’i (n=9) maske takmaya başladığından beri çenede bozukluk meydana geldiğini, %17.3’ü (n=35) kulakların kepçeleştiğini hissettiğini belirtmiştir. Katılımcıların %16.7’si (n= 21) çocuğun tırnak yeme vb. alışkanlıklarına maskenin engel olduğunu belirtirken kulak ağrısı ile katılımcıların maske takma süreleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmıştır (p=0,044; p<0,05). Günde ortalama 5-8 saat arası maske takanların her zaman kulak ağrısı olma oranı hiç olmayanlardan, nadiren ve bazen olanlardan daha yüksektir. Çenede bozukluk (iskeletsel maloklüzyon) olma durumlarına göre katılımcıların maske türleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmış, iki maske üst üste takanların çenelerinde bozukluk görülme oranı daha yüksek bulunmuştur (p=0,014; p<0,05).
Sonuç: Yapılan literatür çalışmaları bu konuda yeterli değildir. Bu çalışmada Mandibular Prognati, Laterognati, Dişsel Açış-Kapanış varlığına göre katılımcıların maske türleri, maske takma süreleri, maske yerleri ve maske kullanımına özen gösterme durumları istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmamıştır.

Anahtar Kelimeler

Covid 19, Pandemi, Dentofasiyal dokular, Maske

Etik Beyan

Bu çalışmada Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Girişimsel Olmayan Etik Kurulu'ndan rapor alınmıştır. Etik herhangi bir ihlalde bulunulmamıştır.

Destekleyen Kurum

Bu çalışmada destekleyen kurum yoktur.

Teşekkür

Çalışmaya katılan hastalarımıza teşekkür ederiz.

Evaluation of the Effect of Mask Use on Dentofacial Tissues During the COVID-19 Pandemic

Öz

Aim: The Coronavirus (COVID-19) pandemic, which started in 2019, had great effects on all areas, especially the health sector. The aim of this study is to investigate the effect of long-term mask use due to the COVID-19 Pandemic on the dentofacial tissues of children aged 7-14.
Method: The research was conducted between 2020-2022 with a total of 203 children, 49.8% of whom (n=101) were female and 50.2% (n=102) were male.
Results: According to the answers given to the questions regarding the discomforts while wearing the mask, the highest rates of discomfort were "Difficulty in breathing" and "Earache", while the lowest rates were "Teeth clenching" and "Bringing the lower jaw forward". 4.5% (n=9) of the participants stated that their jaw had become distorted since they started wearing a mask, and 17.3% (n=35) stated that they felt their ears were protruding. 16.7% (n= 21) of the participants stated that the child bit their nails, etc. While the participants stated that the mask hindered their habits, a statistically significant difference was found between ear pain and the duration of the participants wearing the mask (p=0.044; p<0.05). Those who wear a mask for an average of 5-8 hours a day are more likely to have earaches all the time than those who never have earaches and those who rarely or sometimes have earaches. A statistically significant difference was found between the mask types of the participants according to whether they had jaw deformity (skeletal malocclusion), and the rate of jaw deformity was found to be higher in those who wore two masks one on top of the other (p=0.014; p<0.05).
Conclusion: The literature studies are not sufficient on this subject. In this study, no statistically significant difference was found in the participants' mask types, mask wearing times, mask locations and attention to mask use according to the presence of Mandibular Prognathia, Laterognatia, Dental Openbite.

Anahtar Kelimeler

Covid 19, Pandemic, Dentofacial tissues, Mask

Kaynakça

• Ahmed F, Clemens JD, Rao MR, Ansaruzzaman M, Haque E. (1997). Epidemiology of shigellosis among children exposed to cases of Shigella dysentery: a multivariate assessment. The American Journal of Tropical Medicine and Hygiene, 56(3), 258-264.
• Akhter S, Türegün B, Kıyan M, Gerçeker D, Güriz H, Şahin F. (2014). Beş yaş altı çocuklarda gastroenterite neden olan yedi farklı RNA virüsünün araştırılması. Mikrobiyoloji Bülteni, 48(2), 233-241.
• Amar CF, East CL, Gray J, Iturriza-Gomara M, Maclure EA, McLauchlin J. (2007). Detection by PCR of eight groups of enteric pathogens in 4,627 faecal samples: re-examination of the English case-control infectious intestinal disease study (1993-1996). European Journal of Clinical Microbiology & Infectious Diseases, 26(5), 311-323.
• Aygün G, Aslan M, Yaşar H, Altaş K. (2003). Antibiyotikle ilişkili ishal olgularında Clostridium difficile toksin A+B araştırılması. Türk Mikrobiyoloji Cemiyeti Dergisi, 33(1), 39-41.
• Balcı YI, Türk M, Polat Y, Erbil N. (2009). Denizli’deki çocuklarda intestinal parazitlerin dağılımı. Türkiye Parazitoloji Dergisi, 33 (4), 298- 300.
• Bayraktar B, Toksoy B, Bulut E. (2010). Akut gastroenteritli çocuklarda rotavirus ve adenovirus saptanması, Klimik Dergisi, 23(1), 15-17.
• Cesur S, Albayrak F, Birengel S, Sözen TH. (2004). 1997-1999 yıllarında dışkı örneklerinden izole edilen salmonella ve shigella suşlarının ampisilin, trimetoprim-sulfametoksazol, kloramfenikol ve siprofloksasine karşı duyarlılıkları. İnfeksiyon Dergisi, 18(1), 65-68.
• Doğan N. (1998). Bozan beldesinde blastocystis hominis görülme sıklığı. Türkiye Parazitoloji Dergisi, 22(3), 247-250.
• Glass RI, Noel J, Mitchell D, Herrmann JE, Blacklow NR, Pickering LK et al. (1996). The changing epidemiology of astrovirus-associated gastroenteritis: A review. Archives of Virology Supplement, 12, 287-300.
• Gonzalez-Serrano L, Munoz-Algarra M, Gonzalez Sanz R, Portero-Azorin MF, Amaro MJ. (2020). Viral gastroenteritis in hospitalized patients: Evaluation of immunochromatographic methods for rapid detection in stool samples. Journal of Clinical Virology, 128, 104420.
• Gülbudak H, Kurnaz N, Tezcan-Ülger S, Vural-Taşdemir E, Bozlu G, Türkegün M ve ark. (2019). Akut gastroenteritli hastalarda rotavirus ve enterik adenovirus sıklığının araştırılması. Türk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi, 77(2), 185-194.
• Hashizume M, Armstrong B, Wagatsuma Y, Faruque AS, Hayashi T, Sack DA. (2008). Rotavirus infections and climate variability in Dhaka, Bangladesh: a time-series analysis. Epidemiology & Infection, 136(9), 1281-1289. Kizirgil A, Karakoç S. (2012). Çocukluk yaş grubu akut gastroenteritlerinde etyolojik ajanların belirlenmesi. Helicobacter, 18, 23. Koletzko S, Osterrieder S. (2009). Acute infectious diarrhea in children. Deutsches Ärzteblatt International, 106(33), 539-548.
• Kolören Z, Karaman Ü, Kaya Y, Kaçmaz G, Ertürk E, Özdemir Ö ve ark. (2017). Bir ilköğretim okulu çocuklarında bağırsak parazitlerinin dağılımı. Smyrna Tıp Dergisi, 1,18-21.
• Konca Ç, Tekin M, Akgün S, Bülbül M, Çoban M, Kahramaner Z ve ark. (2014). Prevalence of rotavirus in children with acute gastroenteritis, seasonal distribution and laboratory findings in the southeast of Turkey. Çocuk Enfeksiyon Dergisi, 8(1), 7-11.
• Kosek M, Bern C, Guerrant RL. (2003). The global burden of diarrhoeal disease, as estimated from studies published between 1992 and 2000. Bulletin of the World Health Organization, 81, 197-204.
• Kuşkonmaz B, Yurdakök K, Yalçin S, Ozmert E. (2009). Comparison of acute bloody and watery diarrhea: a case control study. Turkish Journal of Pediatrics, 51, 133-140.
• Mezeid N, Shaldoum F, Al-Hindi AI, Mohamed FS, Darwish ZE. (2014). Prevalence of intestinal parasites among the population of the Gaza Strip, Palestine. Annals of Parasitology, 60(4), 281–289.
• Özmen Ş, Acıpayam C, Güneş H, Seringeç Akkeçeci B, Orak F. (2020). Akut gastroenteritli çocuklarda etkenlere göre klinik ve laboratuvar bulgularının karşılaştırılması. STED, 29,161-167.
• Shears P. (1996). Shigella infections. Annals of Tropical Medicine and Parasitology, 90(2), 105-114.
• Tamer GS, Balıkçı E, Erbay A. (2008). Lösemi ve Lenfoma tanısı alan çocuklarda cryptosporidiosis prevalansı. Türkiye Parazitoloji Dergisi, 32(3),192-197.
• Torres AG. (2004). Current aspects of shigella pathogenesis. Revista Latinoamericana de Microbiologia, 46(3-4), 89-97.
• Ünlü Ö, Çiçek C, Filcan A, Şakru N, Tuğrul HM. (2013). Bir üniversite hastanesine başvuran hastalarda gastroenterit etkenlerinin dağılımı: On üç aylık veriler. Türk Mikrobiyoloji Cemiyeti Dergisi, 43(4), 149-154.
• WHO: Programme For The Control of Diarrhoeal Diseases. Eighth Programme Report. 1990-1991, WHO/CDD/92.38. World Health Organization (WHO), Diarrhoeal disease. Erişim tarihi: 27.12.2019 URL: https://www.who.int/en/news-room/factsheets/detail/diarrhoeal-disease