Yönetici Asistanlarının Dijital Mobbing ve Sessiz İstifa Deneyimlerinin İncelenmesi

Year 2024, Volume: 15 Issue: 44, 1299 - 1323, 30.11.2024

Hatice Karaca , Ayşenur Açıkel , Hatice Ay

https://doi.org/10.21076/vizyoner.1492640

Abstract

2019 yılında ortaya çıkan Covid-19 Pandemisi nedeniyle çalışma koşullarında ve prosedürlerinde oldukça köklü değişiklikler meydana gelmiş ve bu durum pandemi sonrasında da ortadan kalkmamış, aksine kalıcı hale gelmiştir. Yönetici asistanları, yöneticilerin tüm işlerini organize eden, iletişim teknolojileri aracılığıyla kurum içi ve dışı iletişimi sağlayan, mesai saatleri dışında da her an işle ilgilenmeye maruz kalan büro çalışanlarıdır. Böylesi bir yoğunluk ve iş yükü düşünüldüğünde yönetici asistanlarının dijital mobbinge maruz kalma ihtimalleri artmakta ve işlerini yavaşlatabilmektedirler. Bu araştırma yönetici asistanlarının dijital mobbing ve sessiz istifa deneyimlerini ortaya koymak amacıyla hazırlanmıştır. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden fenomenoloji deseni ve amaçlı örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 11 yönetici asistanı oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri, yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılarak elde edilmiş olup veriler içerik analizi yöntemi ile çözümlenmiştir. Dijital mobbingin hayata etkilerini deneyimleyen katılımcılar iş-yaşam dengesinin bozulduğunu ve motivasyonlarının azaldığını belirtmiştirler. Katılımcıların sessiz istifa algılarının “daha çok çalışmamak”, “susmak/kendini geri çekmek” ve “ruhen işten kopmak” olduğu tespit edilmiş olup, sessiz istifa katılımcılar tarafından, “çalışanın kendine zarar vermesi/kendine haksızlık etmesi” olarak açıklanmıştır.

Keywords

Dijital Mobbing, Sessiz İstifa, Yönetici Asistanı

Ethical Statement

Bu çalışma için Bartın Üniversitesi Sosyal ve Beşerî Bilimler Etik Kurulundan E-23688910-050.01.04-2300084795 sayılı ve 17.08.2023 tarihli etik kurul onayı alınmıştır.

Investigation of Digital Mobbing and Quiet Quitting Experiences of Executive Assistants

Abstract

The Covid-19 pandemic that emerged in 2019 led to radical changes in working conditions and procedures, and this situation has not disappeared after the pandemic, on the contrary, it has become permanent. Executive assistants are office workers who organize all the work of managers, provide internal and external communication through communication technologies, and are exposed to dealing with work at any time outside of working hours. Considering such intensity and workload, executive assistants are more likely to be exposed to digital mobbing and may slow down their work. The study is prepared to reveal the experiences of executive assistants with digital mobbing and silent resignation. Phenomenology design and purposive sampling method, one of the qualitative research methods, are used in the study. The study group of the research consists of 11 executive assistants. The data of the study are obtained using a semi-structured interview form and the data are analyzed by content analysis method. Participants who experienced the effects of digital mobbing on their lives state that their work-life balance is disrupted and their motivation decreased. It is determined that the participants' perceptions of silent resignation are "not working more", "keeping silent/withdrawing oneself" and "spiritually disconnecting from work", and silent resignation is explained by the participants as "self-harm/injustice to oneself".

Keywords

Digital Mobbing, Quiet Quitting, Executive Assistant

Ethical Statement

For this study, ethics committee approval was received from the Bartın University Social and Human Sciences Ethics Committee, numbered E-23688910-050.01.04-2300084795 and dated 17.08.2023.

References

• Akgündüz, Y. (2021). Örgütsel davranış teorileri. Nobel Yayınevi.
• Altunay, E., Oral, G. ve Yalçınkaya, M. (2014). Eğitim kurumlarında mobbing uygulamalarına ilişkin nitel bir araştırma. Sakarya University Journal of Education, 1(4), 62-80.
• Anand, A., Doll, J. ve Ray, P. (2023). Drowning in silence: A scale development and validation of quiet quitting and quiet firing. International Journal of Organizational Analysis. https://doi.org/10.1108/IJOA-01-2023-3600.
• Arar, T., Çetiner, N. ve Yurdakul, G. (2023). Quiet quitting: Building a comprehensive theoretical framework. Journal of Academic Researches and Studies, 15(18), 122-138.
• Arslan, E. (2022). Nitel araştırmalarda geçerlilik ve güvenilirlik. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (51), 395-407.
• Avcı, N. (2023). Örgütsel sinizm, örgütsel sessizlik, işte sözde var olma ve sessiz istifa arasındaki ilişkiler: İstanbul Maltepe Belediyesi örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 14(39), 968-989.
• Baltacı, A. (2018). Nitel araştırmalarda örnekleme yöntemleri ve örnek hacmi sorunsalı üzerine kavramsal bir inceleme. BEÜ SBE Dergisi,7(1), 231-274.
• Bayrakçı, E. ve Dinç, M. (2020). Tersine zorbalık (mobbing) eylemleri ve tersine zorbalıkla başa çıkma stratejileri üzerine nitel bir araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 11(27), 403-418.
• Bachrach, D. G., Guedes, M. ve Patel, P. C. (2023). Quiet quitting scale. https://osf.io/ktpab adresinden 5 Mayıs 2024 tarihinde alınmıştır.
• Baruch, Y. (2005). Bullying on the net. Information and Management, 42(2), 361-371.
• Boz, D., Duran, C., Karayaman, S. ve Deniz, A. (2023). Sessiz istifa ölçeği. C. Duran (Ed.). Sessiz istifa içinde (s. 9-41). Eğitim Yayınevi.
• Büyüköztürk, Ş., Akgün, Ö. E., Demirel, F., Karadeniz, Ş. ve Çakmak, E. K. (2016). Bilimsel araştırma yöntemleri. Pegem Akademi.
• Camerino, A. A. ve Marlasca, M. M. O. (2018), Mobbing in health workplace. Medicina Clinica, 150(5), 198-201.
• Cerev, G. Ve Gürsul, A. (2021), İşyerinde teknolojik taciz: dijital mobbing üzerine bir araştırma. Pearson Journal of Social Sciences & Humanities, 6(12), 117-132.
• Celuch, M., Oksa, R., Savela, N. ve Oksanen, A. (2022). Longitudinal effects of cyberbullying at work on wellbeing and strain: A five-wave survey study. New Media & Society, 00(0), 1-23.
• Çalışkan, K. (2023). Sessiz istifa: Sonun başlangıcı mı yeniden diriliş mi?. Journal of Organizational Behavior Review, 5(2), 190-204.
• Çelik, S. ve Peker, S. (2010), Mobbing perceptions of high school teacher. Journal of Social and Behavioral Sciences, 9, 1617–1623.
• Çimen, A. İ. ve Yılmaz, T. (2023). Sessiz istifa ne kadar sessiz. Sakarya Üniversitesi İşletme Enstitüsü Dergisi, 5(1), 27-33.
• Dündar, A., Kıztanır, E. ve Dündar, P. (2024). Örgütsel mobbing. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum, 12(36), 937-959.
• Cresswell, J. W. (2023). Nitel araştırma yöntemleri: Beş yaklaşıma göre nitel araştırma ve araştırma deseni. (M. Bütün ve S. B. Demir, Çev.). Siyasal Kitabevi.
• Galanis, P., Katsiroumpa, A., Vraka, I., Konstantakopoulou, O., Moisoglou, I., Gallos, P. ve Kaitelidou, D. (2023). Quiet quitting among employees: A proposed cut-off score for the “quiet quitting” scale. https://doi.org/10.21203/rs.3.rs-3076541/v1. Giorgi, A. (1997). The theory, practice, and evaluation of the phenomenological method as a qualitative research procedure. Journal of Phenomenological Psychology, 28(2), 235-260.
• Grzesiuk, L., Szymańska, A., Jastrzębska, J. ve Rutkowska, M. (2022). The relationship between the manifestations of mobbing and reactions of mobbıng victims. Medycyna Pracy, 73(1), 1-12.
• Güçlü, İ. (2019). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (1. Baskı). Nobel Akademik Yayıncılık
• Güler, M. (2023). Çalışma kültüründe yeni bir kavram: Sessiz istifa. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 32(1), 247-261.
• Gün, İ., (2024). Sessiz istifa niyetini etkileyen faktörlerin AHP yöntemi ile değerlendirilmesi: Sağlık çalışanlarında bir uygulama. Yönetim Bilimleri Dergisi, 22(52), 500-520.
• Gürbüz, S. ve Şahin, F. (2018). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri (5. Baskı). Seçkin Yayıncılık.
• Kandemir S. (2024). Gürültülü bir sessizlik: sessiz istifa. https://www.hiwellapp.com/blog/sessiz-istifa-psikolojisi adresinden 10 Mayıs 2024 tarihinde alınmıştır.
• Karaşin Y. ve Öztırak M. (2023). Sessiz istifa tutum ölçeğinin geliştirilmesi. Çankırı Karatekin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 13(4), 1443-1460.
• Kazaz, N., Dilci, T. ve Karadas, T. (2023). The other side of the mobile world: Mobile mobbing. International Journal of Interactive Mobile Technologies, 17(1), 153–167.
• Kılınç, Z. (2010). Örgütlerde sessiz tehlike-mobbbing’in çalısanlar üzerindeki etkisine yönelik bir araştırma [Yüksek Lisans Tezi]. Sakarya Üniversitesi.
• Kıral, B. (2021). Nitel araştırmada fenomenoloji deseni: türleri ve araştırma süreci. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 10(4), 92-103.
• Leymann, H. (1990). Mobbing and psychological terror at workplaces. Violence and Victims, 5(2), 119-126.
• Lincoln, Y. ve Guba, E. (1985). Naturalistic inquiry: establishing trustworthiness, Beverly Hills. https://books.google.com.tr/books?id=2oA9aWlNeooC&lpg=PA7&ots=0vkCQeQ8yo&dq=Naturalistic%20inquiry%3A%20Establishing%20Trustworthiness&lr&hl=tr&pg=PA9#v=onepage&q=Naturalistic%20inquiry:%20Establishing%20Trustworthiness&f=false adresinden 5 Mayıs 2024 tarihinde alınmıştır.
• Lu, M., Al Mamun, A., Chen, X., Yang, Q. ve Masukujjaman, M. (2023). Quiet quitting during COVID-19: The role of psychological empowerment. Humanities and Social Sciences Communications, 10(1), 1-16.
• Mahand, T. ve Caldwell, C. (2023). Quiet quitting – causes and opportunities. Business and Management Research, 12(1), 9-19.
• Menesini, E., Sanchez, V., Ortega-Ruiz, R., Costabile A. ve Lo Feudo, G. (2003). Moral emotions and bullying: A cross-national comparison of differences between bullies. Victims and Outsiders Aggressive Behavior, 29, 515-530.
• Meydan, C. H. ve Akkaş, H. (2024). Çok boyutlu sessiz istifa ölçeği Türkçe geçerleme ön çalışması. III. Uluslararası Katılımlı İnsan ve Toplum Bilimleri Kongresi, 158-162.
• Mhaka-Mutepfa, M. ve Rampa, S. (2024). Workplace bullying and mobbing: Autoethnography and meaning-making in the face of adversity in academia. International Journal of Qualitative Studies in Education, 37(1), 1-18.
• Miles, M. B., Huberman A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded source book. Thousand Oaks, CA: Sage Pub. https://books.google.com.tr/books?id=U4lU_-wJ5QEC&lpg=PR12&ots=kGTI_KQR-P&dq=Miles%2C%20M.%20B.%2C%20Huberman%20A.M.%20(1994).%20Qualitative%20data%20analysis%3A%20An%20expanded%20source%20book.%20Thousand%20Oaks%2C%20CA%3A%20Sage%20Pub.&lr&hl=tr&pg=PR12#v=onepage&q=Miles,%20M.%20B.,%20Huberman%20A.M.%20(1994).%20Qualitative%20data%20analysis:%20An%20expanded%20source%20book.%20Thousand%20Oaks,%20CA:%20Sage%20Pub.&f=false adresinden 4 Mayıs 2024 tarihinde alınmıştır.
• Öntürk, Y. (2019). Akademisyenlere yönelik mobbing davranışları ile iş yaşam kalitesi ilişkisinin incelenmesi. [Doktora Tezi]. Düzce Üniversitesi.
• Patton, M. Q. (2015). Qualitative research & evaluation methods: ıntegrating theory and practice. Thousand Oaks: SAGE Publications Inc. https://www.google.com.tr/books/edition/Applying_a_Human_Rights_Approach_to_Soci/DdTjCgAAQBAJ?hl=tr&gbpv=1&dq=Patton,+M.+Q.+(2015).+Qualitative+Research+%26+Evaluation+Methods:+Integrating+Theory+and+Practice+.+Thousand+Oaks:+SAGE+Publications+Inc.&pg=PA48&printsec=frontcover adresinden 2 Mayıs 2024 tarihinde alınmıştır.
• Perry, E. (2023). Quiet quitting: A warning sign of a problem in your workplace. https://www.betterup.com/blog/quiet-quitting#:~:text=A%20lack%20of%20appreciation%20is,point%20of%20investing%20their%20energy adresinden 14 Nisan 2024 tarihinde alınmıştır.
• Pinto, A. S. ve Nunes, A. J. S. (2017). Mobbing entre enfermeiros: Um estudo empírico. Uerj Nursing Journal, 25, 1–5
• Robbins, S., Decenzo, D. A. ve Coulter, M. (2013). Yönetimin esasları (8. Baskı). (A. Öğüt, Çev.) Detay Yayıncılık.
• Savaş, B. Ç. ve Turan, M. (2023). Sessiz istifa ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması, The Online Journal of Recreation and Sports, 12(3), 442-453.
• Seçer, B. (2011). İş güvencesizliğinin içsel işten ayrılma ve yaşam doyumuna etkisi, “İŞ, GÜÇ" Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 13(4), 43-60.
• Shenton, A. K. (2004). Strategies for ensuring trustworthiness in qualitative research projects. Education for Information, 22, 63-75.
• Sprigg, A., Axtell, C., Farley, S. ve Coyne, I. (2012). Punched from the screen: The psychology of workplace cyberbullying. Economic and Social Research Council’s annual Festival of Social Science, Sheffield University, South Yorkshire.
• Strandheim, M. (2016). Digital mobbing og dens utøvere ‐ en kvantitativ studie av digital mobbing blant ungdomi telemark. [Yüksek Lisans Tezi]. Helse og Sosialfag.
• Tanyolaç, C. ve Şenyuva, Z. (2019). Duygusal olayları kuramı. S. Yürür (Ed.), Örgütsel davranış kuramları içinde (s. 313 – 339). Beta Yayınları.
• Tatlı, M. (2023). Etik iklimin işe angaje olma ve sessiz istifa üzerindeki etkisinde politik becerilerin rolü: Kamu çalışanları örneği [Yüksek Lisans Tezi]. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi.
• Tengilimoğlu, D. ve Coşan Erkal, P. (2016). Yönetici asistanlığı (4. Baskı). Siyasal Kitabevi.
• Tutar, H. (2015). Mobbing. Detay Yayıncılık.
• Türker, M. K. (2020). Kişisel gelişimde mobbing etkisi: Öğretmenler üzerinde bir uygulama. [Yüksek Lisans Tezi]. Gebze Teknik Üniversitesi.
• Tüzün, P. (2023). İş yaşamında e-kelepçe ve dijital mobbing. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(2), 1141-1152.
• Uğurlu F. (2022). Makyavelist liderliğin örgütsel sinizm ve mobbinge etkisi: Hatay ili bankacılık sektöründe bir araştırma. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(2), 822-836.
• Üstün, F. ve Tatlı, M. (2020). İçsel işten ayrılma (içsel göç) ve performans düşürme eğiliminin demografik özellikler açısından değerlendirilmesi: Kamu-özel sektör karşılaştırması. 19. Uluslararası İşletmecilik Kongresi (s. 501-518). Kayseri, Türkiye.
• Üzmez, S. S. ve Büyükbeşe, T. (2021). Dijitalleşme Sürecinde Bilgi Yönetiminin İşletmelerin Teknoloji Uyumuna Etkileri. Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi, 16(2), 117-127.
• Wilczek-Rużyczka, E. (2024). Job burnout among polish nurses – Influence of mobbing and coping with stress. Acta Neuropsychologic, 21(4), 457-466.
• Vveinhardt, J. ve Sroka, W. (2020). Workplace mobbing in polish and lithuanian organisations with regard to corporate social responsibility. International Journal of Environmental Research and Public Health, 17, 1-28.
• Yıldırım, T. (2008). İlköğretim okullarında öğretmen–yönetici ilişkilerinde yıldırma ve etkileri. [Yüksek Lisans Tezi]. Yeditepe Üniversitesi.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2021). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri, Seçkin Yayınevi.
• Yıldırımalp, S. ve Tur, G. (2021), Covid-19 salgın sürecinde mobbing sorunu: Evden çalışan beyaz yakalılar üzerine bir araştırma. Biga İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2(2), 171-186.
• Yıldız, D. (2023). Z kuşağında tükenmişliğin ötesi: Sessiz istifa. Idea Studies Journal, 9(52), 1400-1405.
• Yıldız, S. ve Özmenekşe, Y. O. (2022). Kaçınılmaz son: Sessiz istifa. International Journal on Social Sciences, 7(4), 14-25.
• Yücedağlar, A., Gılıç, F., Uzun, N. B. ve İnandı, Y. (2024). Öğretmenlerde sessiz istifa ölçeği: Bir geçerlik ve güvenirlik çalışması. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (69), 227-251.
• Zhang, T., Rodrigue, C. (2023). What if moms quiet quit? The role of maternity leave policy in working mothers’ quiet quitting behaviors. Merits, 3(1), 186-205.