Research Article
BibTex RIS Cite

Searching the Traces of Dialogical Aesthetics in Digital Art

Year 2019, Issue: 21, 85 - 91, 28.01.2019
https://doi.org/10.17484/yedi.463492

Abstract



Digital
Technology has dramatically changed the way human beings communicate. It has
made distance communication possible and changed our world into a ‘Global
Village’. Besides, it has influenced art experiences in a dramatical way. Like
other forms of information, art is also able to reach wider audiences in all
parts of the world, thus creating an effective cross-cultural communication.



Throughout
its history, art has always been the basis for a dialogue. However, it is the
digital art which has introduced the dialogical principles in visual arts. The
aim of this article is to analyze digital arts from a dialogical perspective.
Focusing mainly on Martin Buber and Mikhail Bakhtin’s dialogic philosophy, the
article aims to present how the trajectories of digital art and dialogical
aesthetics intersect. The article proposes that although interactive art and
dialogical art share many characteristics in common, all interactive digital
art is not dialogic; therefore, the focus of this article will be on digital
arts which use telecommunication media as a means of dialogic meaning
production.




References

  • Akın, C. (2015). Dijital Sanatlarda Etkileşimsellik: Türkiye’de Etkileşimsel Dijital Sanatın Konumu Üzerine Bir İnceleme. Istanbul: Marmara University.Artut, S. (2014) Teknoloji- İnsan Birlikteliği. İstanbul: Ayrıntı Yayınları. Artut, S. (2014b) Verisel Gerçeklik/ Data Reality. Sergi Kitabı. İstanbul: Galeri ZilbermanAscott, R. (1991) Connectivity: Art and Interactive Telecommunications. Leonardo. 24: 115-117Bakhtin, M.M.(1981). Discourse in the Novel. In M. Holquis (Ed). The Dialogic Imagination: Four Essays by Bakhtin. Austin: University of Texas Press.Bakhtin, M.M. (1984) Problems of Dostoevsky’s Poetics: University of Minnesota PressBaurriaud, N. (1998) Relational Aesthetics. Dijon: Les Presses du Reel.Buber, M. (2010) I and Thou. USA: Martino PublishingCLSU Open University. Theory of Dialogic Communication. openuni-clsu.edu.ph/openfiles/.../Theory%20of%20dialogic%20communication.doc. (12/03/2018)Eco, U. (1989) The Open Work. (Trans.) A. Cancogni, Cambridge: Harvard University PressHammersley, J.M (2015) Dialogue as Practice and Understanding in Contemporary Art. Cardiff Metropolitan University.Holquist, M. (2012) Dialogism: Bakhtin and His World. New York: Routledge.Kac, E. (2004) Bakhtinian Parspectives on Language and Culture: Meaning in Language, Art and New Media. New York: Palgrave MacmillanKent, M. (2017) Principles of Dialogue and the History of Dilaogic Theory in Public Relations. Prospect of Public Relations Science. Beijing: Peking University Press.Kester, G.H. (2004) Conversation Pieces: Communication in Modern Art. Berkely: University of California Press. Kester, G.H. (2011) The One and The Many: Contemporary Collaborative Art in a Global Context. Durham: Dake University Press.Kwastek, K. (2013) Aesthetics of Interaction in Digital Art. London: MIT PressMaranhao, T (1990) The Interpretation of Dialogue. Chicago: University of Chicago Press.Media Art Net. Paul Sermon’s Telematic Dreaming. (15.03.2018)Packer, R. Jordan, K. (2001) Multimedia: From Wagner to Virtual Reality. New York: Norton& CompanyPopper, F. (2007) From Technological to Virtual Art. USA.MIT Press

Diyalojik Estetik Kavramının Dijital Sanatlar Bağlamında İncelenmesi

Year 2019, Issue: 21, 85 - 91, 28.01.2019
https://doi.org/10.17484/yedi.463492

Abstract



Dijital
teknolojilerdeki gelişmeler, yaşamın her yönünü etkisi altına aldığı gibi,
iletişim biçimlerini de önemli ölçüde etkilemişlerdir. Zaman, uzam
kavramlarının getirdikleri değişimlerle, mesafeler yok olmuş, dünyamız adeta
küresel bir köye dönüşmüştür. Kendisi de bir iletişim biçimi olan sanat,
dijital teknolojiler aracılığıyla dünyanın her bölgesinde geniş izleyici kitleleri
ile buluşma ve kültürlerarası bir iletişim sağlama olanağına kavuşmuştur.



Sanat,
tarihi boyunca diyalogların temeli olma görevini üstlenmiştir. Ancak, görsel
sanatları diyalojik kuramlarla inceleme çalışmalarına olanak sağlayan sanat
biçimi dijital sanatlardır. Bu makalenin amacı, dijital sanatları diyalojik
açıdan incelemektir. Makalede özellikle Martin Buber ve Mikhail Bakhtin’in
diyalojik felsefelerine yoğunlaşarak, dijital sanat ve diyalojik sanatın
yörüngelerinin hangi yönleriyle örtüştüğü tartışılacaktır. Etkileşimsel dijital
sanat ve diyalojik sanat birçok ortak özelliğe sahip olsalar da, tüm
etkileşimsel dijital sanatlar diyalojik olarak nitelendirilemez. Bu bağlamda,
makale telekomünikasyon araçları aracılığıyla diyalojik anlam yaratan dijital
sanat biçimlerine odaklanacaktır.




References

  • Akın, C. (2015). Dijital Sanatlarda Etkileşimsellik: Türkiye’de Etkileşimsel Dijital Sanatın Konumu Üzerine Bir İnceleme. Istanbul: Marmara University.Artut, S. (2014) Teknoloji- İnsan Birlikteliği. İstanbul: Ayrıntı Yayınları. Artut, S. (2014b) Verisel Gerçeklik/ Data Reality. Sergi Kitabı. İstanbul: Galeri ZilbermanAscott, R. (1991) Connectivity: Art and Interactive Telecommunications. Leonardo. 24: 115-117Bakhtin, M.M.(1981). Discourse in the Novel. In M. Holquis (Ed). The Dialogic Imagination: Four Essays by Bakhtin. Austin: University of Texas Press.Bakhtin, M.M. (1984) Problems of Dostoevsky’s Poetics: University of Minnesota PressBaurriaud, N. (1998) Relational Aesthetics. Dijon: Les Presses du Reel.Buber, M. (2010) I and Thou. USA: Martino PublishingCLSU Open University. Theory of Dialogic Communication. openuni-clsu.edu.ph/openfiles/.../Theory%20of%20dialogic%20communication.doc. (12/03/2018)Eco, U. (1989) The Open Work. (Trans.) A. Cancogni, Cambridge: Harvard University PressHammersley, J.M (2015) Dialogue as Practice and Understanding in Contemporary Art. Cardiff Metropolitan University.Holquist, M. (2012) Dialogism: Bakhtin and His World. New York: Routledge.Kac, E. (2004) Bakhtinian Parspectives on Language and Culture: Meaning in Language, Art and New Media. New York: Palgrave MacmillanKent, M. (2017) Principles of Dialogue and the History of Dilaogic Theory in Public Relations. Prospect of Public Relations Science. Beijing: Peking University Press.Kester, G.H. (2004) Conversation Pieces: Communication in Modern Art. Berkely: University of California Press. Kester, G.H. (2011) The One and The Many: Contemporary Collaborative Art in a Global Context. Durham: Dake University Press.Kwastek, K. (2013) Aesthetics of Interaction in Digital Art. London: MIT PressMaranhao, T (1990) The Interpretation of Dialogue. Chicago: University of Chicago Press.Media Art Net. Paul Sermon’s Telematic Dreaming. (15.03.2018)Packer, R. Jordan, K. (2001) Multimedia: From Wagner to Virtual Reality. New York: Norton& CompanyPopper, F. (2007) From Technological to Virtual Art. USA.MIT Press
There are 1 citations in total.

Details

Primary Language English
Journal Section Araştırma Makaleler
Authors

Canan Arslan

Publication Date January 28, 2019
Submission Date September 25, 2018
Acceptance Date January 18, 2019
Published in Issue Year 2019 Issue: 21

Cite

APA Arslan, C. (2019). Searching the Traces of Dialogical Aesthetics in Digital Art. Yedi(21), 85-91. https://doi.org/10.17484/yedi.463492

18409

This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.