Yüzlerce yıla yayılan Osmanlı yazınının tüm yapısını belirleyenler erkekler olduğuna göre ve bu edebiyatı büyük bir rahatlıkla ‘erkek edebiyat’ olarak tanımlamak mümkün ise, Osmanlı yazınında erkekler hakkında her şeyin apaçık bir şekilde ortada olması gerekir. Ancak maalesef böyle olmamıştır. Erkekler de, belki kadınlar gibi edilgenleştirildikleri için değil ama bizzat kendi eğilimleri doğrultusunda zaman zaman gizlenmeyi tercih etmişler ve/ya erkek-lik algısı bağlamında değişime uğramışlardır. Bu yazının amacı, 19. yüzyıl şairi Yenişehirli Avnî’nin Mir’at-i Cünûn isimli eserinden yola çıkarak, erkek bir sanatçının kendi özelinde ve toplumsal bağlamda erkekliği nasıl algıladığını ve kurguladığını anlamaya çalışmaktır
In Ottoman literature, everything about Ottoman men has to be blindingly obvious if we accept that Ottoman men created centuries old Ottoman literature, and if it is possible to describe this literature as ‘masculine literature’. However, this is not what it looks like. Men preferred to hide themselves although to a lesser extent than women who were desubjectified. They underwent changes depends on perception of masculinity. The purpose of this work is to understand a male poet’s, Yenişehirli Avnî’s personal and social fiction and perception of masculinity by using his work Mir’at-i Cünûn in 19th century
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | July 1, 2016 |
Published in Issue | Year 2016 Volume: 8 Issue: 16 |