Review Article
BibTex RIS Cite

ŞERHÜ’l-EDVAR’IN YAZARI KİMDİR? SEYYİD ŞERİF CÜRCANİ MI, İBN MÜBAREKŞAH MI?

Year 2024, , 1 - 14, 20.03.2024
https://doi.org/10.51576/ymd.1430898

Abstract

ÖZ Makalenin konusu elde mevcut iki nüshası olan (TSMK A3458 ve British Or., nr. 2361) Şerhü’l-Edvar yazarının Seyyid Şerif Cürcani (ö. 816/1413) olduğunu gösteren delillerle ilgilidir. Makale metninde açıklanan deliller burada özetlenmiştir, şöyledir: 1-1662 tarihli ikinci nüshada bulunan Arapça esere Farsça adlandırma sonradan yazılmıştır, “Şerh-i Mevlana Mübarekşah ber edvar” eserin gerçek adı değildir. 2-Şerhü’l-Edvar’ın yazarı hakkında ileri sürülen iki kişiden biri İbn Mübarekşah, Anadoluya gelmemiştir; ikinci kişi Cürcani 1368 yılında geldiği Anadolu’da bir süre kalmıştır. 3-Eserde Anadolu müzik kültüründen etkiler vardır, bu etkiler eserin yazıldığı coğrafi bölgeyi ve yazarını göstermektedir. 4-Cürcani, edvarın ithaf edildiği Şiraz hakimi Şah Şüca ile görüşmüştür muhtemelen 1375’te; İbn Mübarekşah, görüşmemiştir. 5-Eserde bulunan “el-cedvelü’l-mübarek” ile Cürcani, hocasına işaret etmiştir. Bu eser sayesinde Cürcani, tıp ilmi dahil bütün ilimleri bitirmiş olduğunu Şah Şüca’ya göstermiştir. 6-Şerhü’l-Edvar, Cürcani’nin yaşadığı Anadolu dışında Orta Asya müzik teorisyeni Alişah’ı etkilemiştir, Mısır’da Şerhü’l-Edvar’ın etkisini gösteren başka bir edvar yoktur. Özetlenen delillerle makalenin sonucunda 1375 yılında Şah Şüca’ya sunulan Şerhü’l-Edvar yazarının Seyyid Şerif Cürcani olduğu ileri sürülmüştür.

References

  • Hosseini, M. (2021). Ki̇tâb-i Fârsî Fî Fenni̇’l-Elhân Ve 15.Yy Mûsi̇kî Nazari̇yâtindaki̇ Yeri̇ Ve Önemi̇. Doktora tezi, İstanbul Üniversitesi SBE
  • Jurjani Sayyid Sharif (1375), Sharh al-muhtasar fi al-musiki/ Sharh al-Adwar, TSMK no.A3458
  • Shiloah, A. (1979). The Theory Of Music in Arabic Writings (c.900-1900), München
  • Uslu, R. (2022). “Makam Tablosu: Selçuklu Zamanı Anadolu Ve Komşu Coğrafyasında Sistemcilerden Yeni Sistemcilere”, Anadolu ve Komşu Coğrafyalarda Makam Müziği Atlası, Ankara Atatürk Kültür Merkezi publ. vol.1, pp.71- 125.
  • Uslu, R. (2021). “Abdülkadir Meragi Etkisinde Yeni Bir Müzik Tarihi Kaynağı: Tavzihu’l-Elhan (: Müziğin Açıklaması)”, Journal Of Social, Humanities and Administrative Sciences, 7(45):2046-2053.
  • Uslu, R., (2018). “Bilimler Ansiklopedisi İrşadü’l-Kâsid’da Müzik Bilimi Ve Osmanliya Etkisi: Taşköprizade Örneği”, Güzel Sanatlarda Güncel Akademik Çalişmalar-2018 Ed. Mehmet YILMAZ, Ankara Gece publ. pp.106-114
  • Yüner, H. (2022). Muhammed b.Mübarekşah ve Şerhu Kitabi’l-Edvar Adlı Eseri, doktora tezi, 2022, Ankara Üniv SBE
  • Yüner, H. (2022). “Mevlânâ Mübarekşâh’ın Şerhu Kitâbi’l-Edvâr’ında ses perdelerinin taksimi”. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi, 12(2), 840-851

WHO IS THE AUTHOR OF SHARH AL-ADWAR? SAYYID SHARIF JURJANI OR IBN MUBARAKSHAH?

Year 2024, , 1 - 14, 20.03.2024
https://doi.org/10.51576/ymd.1430898

Abstract

ABSTRACT The subject of the article is about some evidence showing that the author of the Sharh al-Adwar, which has two copies (TSMK A3458 and British Or., nr. 2361), is Sayyid Sharif Jurjani (d. 816/1413). Evidence described in the text of the paper is summarized here following. 1-The Persian naming of the Arabic work in the second copy dated 1662 was written later, “Sharh-i Mevlana Mubarakshah ber Adwar” is not the real name of the work. 2-Ibn Mubarakshah, one of the two people alleged about the author of the Sharh al-Adwar, did not come to Anatolia; The second person, Jurjani, stayed for a while in Anatolia, where he came in 1368. 3-There are some influences from Anatolian music culture in the work, these influences show the geographical region and the author of the work. 4-Jurjani met firstly with Shah Shuja probably in 1375, the ruler of Shiraz, to whom the adwar was dedicated; Ibn Mubarakshah did not meet him. 5-With the "al-jadwal al-mubarak" in the work, Jurjani pointed to his teacher. Thanks to this work, Jurjani showed Shah Shuja that he had completed all sciences, including medicine. 6-Sharh al-Adwar influenced the Central Asian music theorist Alishah except for the Anatolia where Jurjani lived. There is no other adwar in Egypt that shows the effect of Sharh al-Adwar. With the summarized evidence, it has been claimed as a result of the article that the author of the Sharh al-Adwar, which was presented to Shah Shuja in 1375, was Sayyid Sharif Jurjani.

References

  • Hosseini, M. (2021). Ki̇tâb-i Fârsî Fî Fenni̇’l-Elhân Ve 15.Yy Mûsi̇kî Nazari̇yâtindaki̇ Yeri̇ Ve Önemi̇. Doktora tezi, İstanbul Üniversitesi SBE
  • Jurjani Sayyid Sharif (1375), Sharh al-muhtasar fi al-musiki/ Sharh al-Adwar, TSMK no.A3458
  • Shiloah, A. (1979). The Theory Of Music in Arabic Writings (c.900-1900), München
  • Uslu, R. (2022). “Makam Tablosu: Selçuklu Zamanı Anadolu Ve Komşu Coğrafyasında Sistemcilerden Yeni Sistemcilere”, Anadolu ve Komşu Coğrafyalarda Makam Müziği Atlası, Ankara Atatürk Kültür Merkezi publ. vol.1, pp.71- 125.
  • Uslu, R. (2021). “Abdülkadir Meragi Etkisinde Yeni Bir Müzik Tarihi Kaynağı: Tavzihu’l-Elhan (: Müziğin Açıklaması)”, Journal Of Social, Humanities and Administrative Sciences, 7(45):2046-2053.
  • Uslu, R., (2018). “Bilimler Ansiklopedisi İrşadü’l-Kâsid’da Müzik Bilimi Ve Osmanliya Etkisi: Taşköprizade Örneği”, Güzel Sanatlarda Güncel Akademik Çalişmalar-2018 Ed. Mehmet YILMAZ, Ankara Gece publ. pp.106-114
  • Yüner, H. (2022). Muhammed b.Mübarekşah ve Şerhu Kitabi’l-Edvar Adlı Eseri, doktora tezi, 2022, Ankara Üniv SBE
  • Yüner, H. (2022). “Mevlânâ Mübarekşâh’ın Şerhu Kitâbi’l-Edvâr’ında ses perdelerinin taksimi”. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi, 12(2), 840-851
There are 8 citations in total.

Details

Primary Language English
Subjects Theories of Music
Journal Section Research Articles
Authors

Recep Uslu 0000-0002-3849-2982

Publication Date March 20, 2024
Submission Date February 4, 2024
Acceptance Date March 5, 2024
Published in Issue Year 2024

Cite

APA Uslu, R. (2024). WHO IS THE AUTHOR OF SHARH AL-ADWAR? SAYYID SHARIF JURJANI OR IBN MUBARAKSHAH?. Yegah Müzikoloji Dergisi, 7(1), 1-14. https://doi.org/10.51576/ymd.1430898