Üçüncü kuşak üniversite olma yolunda ilerlerken üniversiteler rekabet etmek, tüm paydaşları için değer yaratmak ve kendi bağlamında değişen piyasalara uyum sağlamak durumunda kalmaktadır. Değişim ve inovasyon yönetiminin artık tek başına yeterli olmadığı gözlemlenmekte ve vasatın üzerinde bir performansın sürekli hale gelmesi beklenmektedir. Bu sürekliliği sağlama potansiyelini irdeleyen örgütsel çeviklik kavramı, içsel ve dışsal sebeplerle ihtiyaç duyulan değişimi sezebilen, değişimi rutin olarak uygulayabilen ve sürekli öğrenme kapasitesine sahip, dinamik bir örgüt tasarımını ifade eder. Bu kavramdan hareketle, bu araştırmada akademik ve idari çalışanların örgütsel çeviklik bağlamında üniversiteye ilişkin algılarını keşfetmeye yönelik bir ölçek geliştirmek amaçlanmıştır. Bu ölçek için oluşturulan model sayesinde, Türkiye’deki kamu yükseköğretim kurumları için örgütsel çeviklik çerçevesi oluşturulmuştur. Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları kapsamında Yükseköğretimde Örgütsel Çeviklik Ölçeği; İstanbul’daki 10 devlet üniversitesinde, pilot çalışma dahil, 893 akademik ve idari çalışana uygulanmıştır. Açımlayıcı faktör analizi sonucunda dört faktörlü bir yapı elde edilmiş ve ölçek strateji ve çalışan odaklı örgüt tasarımı, iç paydaş yönelimi, dış paydaşlarla iş birliği ve inovasyonu destekleme boyutlarından oluşmuştur. Doğrulayıcı faktör analizi sonucunda model uyum indekslerinin iyi uyum gösterdiği ya da kabul edilebilir seviyede olduğu görülmüştür. Kamu üniversiteleri bağlamında oluşturulan örgütsel çeviklik çerçevesinde üniversitenin insani yönüne eğilim olduğu görülmüştür. Bu sebeple üniversitenin iç ve dış paydaşlarını belirlemeye ve bu paydaşların ihtiyaçlarının tespit etmeye odaklanılması önerilmektedir. Yükseköğretim sistemimizin ulusal ve uluslararası bağlamda nasıl daha çevik ve esnek olabileceğini keşfetmek ve Türkiye yükseköğretimine ilişkin daha bütüncül bir anlayış elde etmek için vakıf üniversiteleri için de bir çeviklik çerçevesi oluşturulması faydalı olacaktır.
To become third generation university, higher education (HE) institutions must compete, create value for internal and external stakeholders, and adapt to changing market conditions. The concept of organizational agility (OA) refers to a dynamic organization that can sense the change imposed by internal and external elements, routinely implement change, and has the capacity to learn continuously. Based on this concept, this research aims to develop a scale to discover the perceptional evaluations of academic and administrative staff of public universities in the context of OA, and thereby to establish an OA framework for public universities. The research was carried out in psychometric design. The resulting Organizational Agility Scale in Higher Education was pilot tested and administered to 893 academic and administrative staff from 10 public universities in Istanbul. The principal components analysis with varimax rotation supported four dimensions. Through confirmatory factor analysis, four-factor structure was found to be at acceptable level. Four dimensions of the scale (strategy and staff-oriented organizational design, internal stakeholder orientation, cooperation with external stakeholders, support for innovation) focus more on human side of higher education institutions and less on change management and responsiveness, compared to business agility. The findings imply that institutional and national efforts are needed to form a strategy and stakeholder-oriented organization design for universities. A separate OA framework should be constructed for private universities to reach a more holistic understanding of Turkish HE and to compare public and private higher education institutions and to discover how Turkish HE system can be more agile and responsive in national and international contexts.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Studies on Education |
Journal Section | Original Empirical Research |
Authors | |
Publication Date | December 31, 2022 |
Published in Issue | Year 2022 |
Yükseköğretim Dergisi, bünyesinde yayınlanan yazıların fikirlerine resmen katılmaz, basılı ve çevrimiçi sürümlerinde yayınladığı hiçbir ürün veya servis reklamı için güvence vermez. Yayınlanan yazıların bilimsel ve yasal sorumlulukları yazarlarına aittir. Yazılarla birlikte gönderilen resim, şekil, tablo vb. unsurların özgün olması ya da daha önce yayınlanmış iseler derginin hem basılı hem de elektronik sürümünde yayınlanabilmesi için telif hakkı sahibinin yazılı onayının bulunması gerekir. Yazarlar yazılarının bütün yayın haklarını derginin yayıncısı Türkiye Bilimler Akademisi'ne (TÜBA) devrettiklerini kabul ederler. Yayınlanan içeriğin (yazı ve görsel unsurlar) telif hakları dergiye ait olur. Dergide yayınlanması uygun görülen yazılar için telif ya da başka adlar altında hiçbir ücret ödenmez ve baskı masrafı alınmaz; ancak ayrı baskı talepleri ücret karşılığı yerine getirilir.
TÜBA, yazarlardan devraldığı ve derginin çevrimiçi (online) sürümünde yayımladığı içerikle ilgili telif haklarından, bilimsel içeriğe evrensel açık erişimin (open access) desteklenmesi ve geliştirilmesine katkıda bulunmak amacıyla, bilinen standartlarda kaynak olarak gösterilmesi koşuluyla, ticari kullanım amacı ve içerik değişikliği dışında kalan tüm kullanım (çevrimiçi bağlantı verme, kopyalama, baskı alma, herhangi bir fiziksel ortamda çoğaltma ve dağıtma vb.) haklarını (ilgili içerikte tersi belirtilmediği sürece) Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 4.0 Unported (CC BY-NC-ND4.0) Lisansı aracılığıyla bedelsiz kullanıma sunmaktadır. İçeriğin ticari amaçlı kullanımı için TÜBA'dan yazılı izin alınması gereklidir.