Öz-Düzenlemeli Çevrimiçi Öğrenme Ölçeğini Türkçe'ye Uyarlama Çalışması

Year 2020, , 269 - 278, 27.11.2020

Nuh Yavuzalp , Yunus Özdemir

https://doi.org/10.2399/yod.19.512415

Cited By: 15

Abstract

Bu araştırmanın amacı, "Öz-Düzenlemeli Çevrimiçi Öğrenme Ölçeğinin (Self-Regulated Online Learning Questionnaire)" Türkçe'ye uyarlanması ve bu kapsamda ölçek sonuçlarının geçerlik ve güvenirlik analizlerinin sunulmasıdır. Özgün formu İngilizce olan ölçek, 5 faktör (üst biliş becerileri, yardım arama, zaman yönetimi, sebat, çevresel yapılanma) ve 36 maddeden oluşmaktadır. Öncelikle Öz-Düzenlemeli Çevrimiçi Öğrenme Ölçeğinin (SOL-Q) her maddesi dil uzmanlarının desteği ile Türkçe'ye çevrilmiştir. Bu süreçte ilk olarak doğrudan tercüme sonra tersine çeviri çalışması yapılmıştır. Çeviri aşaması dört dil uzmanından yardım alınarak tamamlanmıştır. Türkçe dil eşdeğerliği sağlanan ölçeğin, yapı geçerliğinin faktöriyel geçerlik bağlamında incelenmesi için kampüs tabanlı ortak zorunlu derslerden en az birini uzaktan öğretim yoluyla alan 569 üniversite öğrencisinden alınan veriler üzerinde analizler yapılmıştır. Açımlayıcı faktör analizi sonucunda orijinal ölçekte bulunan 5 faktörlü yapı aynı şekilde oluşmuştur. Faktör yükü dağılımlarının .393 ile .906 arasında değiştiği, toplam öz değerin 22.34 ve açıklanan toplam varyansın %62.06 olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca farklı bir çalışma grubu (128 üniversite öğrencisi) ile yapılan doğrulayıcı faktör analizi sonucunda kabul edilebilir düzeyde uyum indeks [x2/df=4.21; RMSEA=.071; CFI=.99] değerlerine ulaşılmıştır. Yapılan güvenirlik analizi sonucunda ise, ölçekteki alt boyutların Cronbach alfa değerlerinin .70 ile .95 arasında değiştiği görülmüştür. Elde edilen sonuçlar doğrultusunda "Öz-Düzenlemeli Çevrimiçi Öğrenme Ölçeğinin" çevrimiçi öğrenme sürecinde öz-düzenleme davranışlarını ölçmek amacıyla kullanılabileceği düşünülmektedir.

Keywords

Çevrimiçi öğrenme, öz-düzenlemeli öğrenme, yükseköğretim

Supporting Institution

Bu çalışma, Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi BAP tarafından desteklenmlştir.

Project Number

2018.02.01.1277

Adaptation of the Self-Regulated Online Learning Questionnaire (SOL-Q)

Abstract

The aim of this study was to adapt the "Self-Regulated Online Learning Questionnaire" into Turkish, and to present the validity and reliability of the results of the scale. The original form of the scale, which is in English, consists of five factors (metacognitive skills, help seeking, time management, persistence and environmental structuring) and of 36 items. First of all, each item of the Self-Regulated Online Learning Questionnaire (SOL-Q) is translated into Turkish with the support of language experts. The processes, assisted by four language experts, involved a translation which is followed by a back-translation. To ascertain construct validity of the Turkish language equivalence scale, it was applied to 569 university students who were taking at least one of the campus-based common compulsory courses via distance learning. As a result of exploratory factor analysis, it was observed that the scale comprised of five-dimensions as in original scale. According to the results, factor loadings were calculated between .393 and .906, the total eigenvalue of the scale was 22.34 and the total variance explained by the sample was corresponded to 62.06%. As a result of confirmatory factor analysis implemented with a different sample consisting of 128 university students, acceptable fit indices [x2/df=4.21; RMSEA=.071; CFI=.99] were obtained. As a result of reliability analyses, Cronbach's alpha values are ranging between .70 and .95 for each sub-dimensions of the scale. According to the results, it is thought that the "Self-Regulated Online Learning Questionnaire" can be used to measure self-regulation behaviors in the online learning process.

Keywords

Higher education, online learning, self-regulated learning

Project Number

2018.02.01.1277

References

• Anderton, B. (2006). Using the online course to promote self-regulated learning strategies in pre-service teachers. Journal of Interactive Online Learning, 5(2), 156–177.
• Aslan, Ö. (2006). Öğrenmenin yeni yolu: E-öğrenme. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16(2), 121–131.
• Aydın, S., & Demir, T. (2014). Öz-düzenlemeli öğrenme. Ankara: Pegem Akademi.
• Barnard, L., Lan, W. Y., To, Y. M., Paton, V. O., & Lai, S. L. (2009). Measuring self-regulation in online and blended learning environments. The Internet and Higher Education, 12(1), 1–6.
• Berigel, M., & Çetin, İ (2019). Açık ve uzaktan öğretimde öğreten ve öğrenen rolleri. E. Tekinarslan, & M. D. Gürer (Ed.), Açık ve uzaktan öğrenme (s. 125–144). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Boekaerts, M. (1996). Self-regulated learning at the junction of cognition and motivation. European Psychologist, 1(2), 100–112.
• Borkowski, J. G. (1996). Metacognition: Theory or chapter heading? Learning and Individual Differences, 8(4), 391–402.
• Bozkurt, Ö. (2015). Kitlesel açık çevrimiçi dersler (massive open online courses - MOOCs) ve sayısal bilgi çağında yaşamboyu öğrenme fırsatı. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 1(1), 56–81.
• Bradley, R. L., Browne, B. L., & Kelley, H. M. (2017). Examining the influence of self-efficacy and self-regulation in online learning. College Student Journal, 51(4), 518–530.
• Büyüköztürk, Ş. (2004), Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (4. baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Cabı, E., & Yalın, H. İ. (2017). Öz düzenlemeye dayalı karma öğrenmenin öğretmen adaylarının akademik başarılarına etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(2), 273–290.
• Cho, M.-H., & Shen, D. (2013). Self-regulation in online learning. Distance Education, 34(3), 290–301.
• Comrey, A. L., & Lee, H. B. (1992). A first course in factor analysis (2nd ed.). Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum.
• Çiltaş, A. (2011). Eğitimde öz-düzenleme öğretiminin önemi üzerine bir çalışma. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(5), 1–11.
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., & Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Demirci, N. (2014). Kitlesel açık çevrimiçi dersleri (KAÇD) nedir? Ve öğrenme için bizlere neler vaad ediyor? KAÇD’ler hakkında inceleme-değerlendirme makalesi. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 8(1), 231–256.
• Diaz, D. P. (2002). Online drop rate revisited. Extending the Pedagogy of Threaded-Topic Discussions, 2002(1).
• Fındık Tanrıbuyurdu, E., & Güler Yıldız, T. (2014). Okul Öncesi Öz Düzenleme Ölçeği (OÖDÖ): Türkiye uyarlama çalışması. Eğitim ve Bilim, 39(176), 2317–328.
• Field, A. (2009). Discovering statistics using SPSS (3rd ed.). London: Sage Publications.
• Fraenkel, J. R., Wallen, N. E., & Hyun, H. H. (2012). How to design and evaluate research in education (8th ed.). New York, NY: McGraw-Hill.
• Gaskill, P. J., & Woolfolk-Hoy, A. (2002). Self-Efficacy and self-regulated learning: The dynamic duo in school performance. Improving Academic Achievement (pp. 185–208). San Diego, CA: Academic Press.
• Gömleksiz, M. N., & Demiralp, D. (2012). Öğretmen adaylarının öz-düzenleyici öğrenme becerilerine ilişkin görüşlerinin çeşitli değişkenler açısından değerlendirilmesi. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(3), 777–795.
• Hambleton, R. K., & Patsula, L. (1999). Increasing the validity of adapted tests: Myths to be avoided and guidelines for improving test adaptation practices. Journal of Applied Testing Technology, 1(1), 1–30.
• Haşlaman, T., & Aşkar, P. (2007). Programlama dersi ile ilgili özdüzenleyici öğrenme stratejileri ve başarı arasındaki ilişkinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(32), 110–122.
• Hew, K. F., & Cheung, W. S. (2014). Students’ and instructors’ use of massive open online courses (MOOCs): Motivations and challenges. Educational Research Review, 12, 45–58.
• Hofer, B. K., Yu, S. L., & Pintrich, P. R. (1998). Teaching college students to be self-regulated learners. In. D. H. Schunk & B. J. Zimmerman (Eds.), Self-regulated learning: From teaching to self-reflective practice (pp. 57–83). New York. NY: Guilford Press.
• Horzum, M. B. (2007). Transaksiyonel Uzaklık Algısı Ölçeğinin geliştirilmesi ve karma öğrenme öğrencilerinin transaksiyonel uzaklık algılarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11(3), 1571–1587.
• Jansen, R. S., Van Leeuwen, A., Janssen, J., Kester, L., & Kalz, M. (2017). Validation of the self-regulated online learning questionnaire. Journal of Computing in Higher Education, 29(1), 6–27.
• Kahraman, E. (2013). Türkçe öğretmenlerinin bilgisayar destekli eğitime ve teknolojiye yönelik tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış doktora tezi, Niğde Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Niğde.
• Kanfer, F. H. (1970). Self-regulation: Research, issues, and speculation. In C. Neuringer, & J. L. Michael (Eds.), Behavior modification in clinical psychology (pp. 178–220). New York, NY: Appleton-Century-Crofts.
• Kaplan, E. (2014). Beden eğitimi ve spor öğretmenliği öğrencilerinde öz-düzenleme: Ölçek uyarlama çalışması. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Akdeniz Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Antalya.
• Kim, K. J., & Bonk, C. J. (2006). The future of online teaching and learning in higher education. Educause Quarterly, 29(4), 22–30.
• Kline, R. B. (2005). Principles and practice of structural equation modeling. New York, NY: Guilford Press.
• Korkmaz, Ö., & Kaya, S. (2012). Adapting Online Self-Regulated Learning Scale into Turkish. Turkish Online Journal of Distance Education, 13(1), 52–67.
• Liaw, S. S., & Huang, H. M. (2013). Perceived satisfaction, perceived usefulness and interactive learning environments as predictors to self-regulation in e-learning environments. Computers & Education, 60(1), 14– 24.
• Pintrich, P. R. (2000). The role of goal orientation in self-regulated learning. In M. Boekaerts, P. Pintrich, & M. Zeidner (Eds.), Handbook of self-regulation: Theory, research and applications (pp. 451–502). San Diego, CA: Academic Press.
• Pintrich, P. R., Smith, D. A., Garcia, T., & McKeachie, W. J. (1991). A manual for the use of the Motivated Strategies for Learning Questionnaire. Ann Arbor, MI: The Regents of the University of Michigan.
• Ramdass, D., & Zimmerman, B. J. (2011). Developing self-regulation skills: The important role of homework. Journal of Advanced Academics, 22(2), 194–218.
• Risemberg, R., & Zimmerman, B. J. (1992). Self-regulated learning in gifted students. Roeper Review, 15(2), 98–101.
• Saraçlı, S. (2011). Faktör analizinde yer alan döndürme metotlarının karşılaştırmalı incelenmesi üzerine bir uygulama. Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 1(3), 22–26.
• Sarıdaş, G., & Deniz, L. (2018). Çevrimiçi öğrenme topluluklarının öğretmenlerin mesleki gelişimine etkisine yönelik öğretmen görüşleri. Çağdaş Yönetim Bilimleri Dergisi, 5(1), 11–41.
• Schraw, G., & Dennison, R. S. (1994). Assessing metacognitive awareness. Contemporary Educational Psychology, 19(4), 460–475.
• Şaşan, H. H. (2002). Yapılandırmacı öğrenme. Yaşadıkça Eğitim, 74(75), 49–52.
• Şimşek, Ö. F. (2007). Yapısal eşitlik modellemesine giriş – Temel ilkeler ve LISREL uygulamaları. Ankara: Ekinoks Yayınları.
• Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2007). Using multivariate statistics. Needham Heights, MA: Allyn & Bacon.
• Üredi, I., & Üredi, L. (2005). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin öz-düzenleme stratejileri ve motivasyonel inançlarının matematik başarısını yordama gücü. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(2), 250–260.
• Vardar, A. K. (2011). Öz-düzenleme stratejileri öğretiminin öğrencilerin İngilizce başarılarına, öz-düzenleme stratejileri kullanımına ve tutumlarına etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
• Waltz, C. F., Strickland, O. L., & Lenz, E. R. (2010). Measurement in nursing and health research. New York, NY: Springer Publishing Company.
• Warr, P., & Downing, J. (2000). Learning strategies, learning anxiety and knowledge acquisition. British Journal of Psychology, 311–333.
• Winne, P. H. (1996). A metacognitive view of individual differences in self-regulated learning. Learning and Individual Differences, 8(4), 327–353.
• Yükseltürk, E., & Bulut, S. (2009). Gender differences in self-regulated online learning environment. Educational Technology & Society, 12(3), 12–22.
• Zimmerman, B. J. (1989). A social cognitive view of self-regulated academic learning. Journal of Educational Psychology, 81(3), 329–339.
• Zimmerman, B. J. (1998). Developing self-fulfilling cycles of academic regulation: An analysis of exemplary instructional models. In D. H. Schunk & B. J. Zimmerman (Eds.), Self-regulated learning: From teaching to self-reflective practice (pp. 1–20). New York, NY: The Guilford Press.
• Zimmerman, B. J. (2000). Attaining self-regulation: A social cognitive perspective. In M. Boekaerts, & P. R. Pintrich (Eds.), Handbook of self-regulation (pp. 13–39). San Diego, CA: Academic Press.
• Zimmerman, B. J. (2002). Becoming a self-regulated learner: An overview. Theory into Practice, 41(2), 64–70.
• Zimmerman, B. J., Bonner, S., & Kovach, R. (1996). Developing self-regulated learners: Beyond achievement to self-efficacy. Washington, DC: American Psychological Association.