Türkiye,
sahip olduğu tatlısu kaynakları sayesinde, önemli bir içsu balıkçılığı
potansiyeline sahiptir. Türkiye tatlısu balık faunası yaklaşık 340 tür
içermesine rağmen; içsu balıkçılığı, toplam avın %78’ini oluşturan başlıca 4
türe (yerli türlerden inci balığı- Alburnus tarichi ve sazan-Cyprinus
carpio, yabancı türlerden gümüşi havuz balığı(Carassius gibelio) ve denizlerden tatlısulara taşınan gümüş balığı(Atherina boyeri) olmak üzere başlıca dört türe bağımlıdır. Gümüşi
havuz balığı ve gümüş balığının ekonomik önemi olmasına rağmen, her iki tür de
Türkiye içsularında istilacı olarak kabul edilmektedir. Sazanın iç pazarda
gördüğü talep ve ticari değeri daha yüksek ve içsu balıkçılık ekonomisine
katkısı (%37), gümüş balığı (%4) ve gümüş havuz balığı (%4)’nın katkısından
daha fazla olmakla birlikte; günümüzde, sazan ve inci balığının av oranı
gittikçe düşerken, gümüş balığı ve gümüş sazanının av oranı artmaktadır. Gümüş
sazanı ve gümüş balığı iç pazarda tüketilmemekte, diğer ülkelere ihraç
edilmektedir. Bu iki türün Türkiye’de tatlısu ekosistemleri ve balıkçılık
açısından olumsuz etkiler yarattığı düşünülmektedir. Sürdürülebilir içsu
balıkçılığını garanti altına almak ve ekolojik etkileşimlerin tam olarak
anlaşılmasını sağlamak üzere, balıkçılık yapılan sistemlerdeki ekolojik,
balıkçılık ve sosyo-ekonomik yapı ile ilgili bilgi boşluğunun acilen
doldurulmasına ihtiyaç vardır.
Turkey has potentially important inland
fisheries, with extensive freshwater resources. Although the freshwater
ichthyofauna in Turkey is very rich, with about 340 species, inland
fisheries depend primarily on 4 species, of which 2 are indigenous (tarek-Alburnus tarichi, carp-Cyprinus carpio), 1 is non-indigenous
(gibel carp-Carassius gibelio) and 1
is a translocated marine fish (sand smelt-Atherina
boyeri) , accounting for 78% of the entire catch. Both gibel carp and sand
smelt species have been considered invasive species in Turkey, although they
are of increasing commercial importance. Currently, the yield of sand smelt and
gibel carp are increasing, whereas the yield of carp and tarek are decreasing
sharply; however, demand for carp and its economic value are higher in local markets
and the contribution of carp to the inland fishery economy (37%) is higher than
that of both sand smelt (4%) and gibel carp (4%). Neither
gibel carp nor sand smelt are consumed locally, and both species are exported to
other countries. Hence, some suggest these 2 species have adverse effects on
Turkey’s ecosystem and fisheries. In order to ensure a sustainable inland fishery
and to obtain a thorough understanding of the ecological interactions there is
an urgent need to fill the data gap related to the ecological, fishery, and
socioeconomic structures in an exploited system.
Journal Section | Research Articles |
---|---|
Authors | |
Publication Date | February 28, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 Volume: 17 Issue: 1 |