The Ottomans succeeded in establishing a marvellous administrative synthesis with their dominant state and societal structure in the world. This order, however, was not able to adapt to the changing dynamics in the historical process, although the state struggled to survive with reform, restoration and revision. The statesmen vacillated between turning back to the ancient and imitating the enemy; hence, they sought solutions between nasihatnames (book of advice) and sefaretnames (ambassador’s report) in the face of the global dominance of the mode of the organization of the socioeconomic sphere. This struggle resulted in favour of the latter and the Ottoman Empire found itself in the Westernisation adventure. This process is tackled in this paper along with the factors that prepared the long nineteenth century
Osmanlı, cihana hükmeden devlet ve toplum yapısıyla muazzam bir
yönetim sentezi kurmayı başarmıştır. Ancak kurduğu bu düzen tarihsel
süreçte değişim dinamiklerine uyum sağlayamamış ve devlet ıslahat,
restorasyon veya revizyonla ayakta kalmaya çabalamıştır. Devlet adamları
kadim düzene dönmekle, düşmanından almak arasında kalmış ve ekonomiktoplumsal
örgütlenme tarzının küresel başatlığı karşısında nasihatnameler ile
sefaretnameler arasında çözüm arayıp durmuşlardır. Bu mücadele ikincinin
lehine sonuçlanmış ve Osmanlı kendini batılılaşma serüveni içinde
bulmuştur. Bu süreç yazıda uzun 19. Yüzyılı hazırlayan etkenlerle birlikte ele
alınmaktadır.
Other ID | JA38JC36ZY |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | October 1, 2016 |
Published in Issue | Year 2016 Issue: 2 |