Performance of Local Bean (Phaseolus vulgaris L.) Genotypes for Agronomic and Technological Characteristics

Year 2022, Volume: 32 Issue: 4, 692 - 704, 30.12.2022

Aykut Şener Muharrem Kaya

https://doi.org/10.29133/yyutbd.1122258

Cited By: 1

Abstract

The experiments were carried out in the field condition in 2019 and 2020, using 68 local bean genotypes and 5 cultivars (Akın, Akman 98, Göynük 98, Önceler 98, and Yunus 90) according to the Augmented design. Results showed that there were significant variations among dry bean cultivars and genotypes in terms of all the characteristics examined. In 2019, the vegetation period was 99.7-180.3 days, the first pod height 6.81-15.81 cm, pods per plant 9.90-60.92, seed per plant 20.2-268.9, the seed yield 1227-5970 kg ha-1, the hundred-seed weight 18.99-112.8 g, water-uptake capacity 0.137 - 1.443 g and seed protein content varied between 13.95-23.15%. In 2020, the vegetation period was 99.4-159.2 days, the first pod height 4.42-15.76 cm, pods per plant 11.13-89.40, seed per plant 23.8-277.1, the seed yield 581.4-6801 kg ha-1, the hundred-seed weight 23.5-135.5 g, water-uptake capacity 0.236-1.483g and the seed protein content varied between 17.85-24.79%. It was found that there were promising local genotypes superior to the cultivars in the seed yield and yield characteristics.

Keywords

Bean, Characterization, Genotype, Performance, Population

Supporting Institution

OYP Institution Coordination Unit of Isparta University of Applied Sciences

Project Number

06482-DR-16

Thanks

This study is derived from the doctoral thesis of first author and titled "characterization in terms of some physiological, morphological, agronomical and technological properties of local bean (Phaseolus vulgaris L.) populations collected from different provinces". We would like to thank the OYP Institution Coordination Unit of Isparta University of Applied Sciences, which financially supported this thesis (Project no. 06482-DR-16)

References

• Adak, M.S. (2021). Yemeklik Baklagiller. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, 1652.
• Akbulut, B., Karakurt, Y. & Tonguç, M. (2014). Fasulye genotiplerinin morfolojik ve fenolojik karakterizasyonu. Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 30(4), 227-233. Retrieved from https://dergipark.org.tr/en/pub/erciyesfen/issue/25556/269580.
• Akçin, A. (1974). Erzurum şartlarında yetiştirilen kuru fasulye çeşitlerinde gübreleme, ekim zamanı ve sıra aralığının tane verimine etkisi ile bu çeşitlerin bazı fenolojik, morfolojik ve teknolojik karakterleri üzerine bir araştırma. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, 157, 1-112, Erzurum.
• Anlarsal, A.E., Yücel, C. & Özveren, D. (2000). Çukurova koşullarında bazı fasulye (Phaseolus vulgaris L.) çeşitlerinde tane verimi ve verimle ilgili özellikler ile bu özellikler arası ilişkilerin saptanması. Turkish Journal of Agriculture and Forestry, 24(1): 19-30.
• Anonymous, 2021. Isparta Meteorological Service. “Meteorological data.”
• Bıyıklı, B., Elkoca, E. & Aydın, M. (2021). Characterization and selection of ispir dry bean (Phaseolus vulgaris L.) population. Anadolu Journal of Agricultural Sciences 36(1): 20-33. Doi: 10.7161/omuanajas.723104.
• Bozoglu, H. (1995). Determination of genotype × environment interactions of some agronomic characters in dry bean (Phaseolus vulgaris L.). (Ph.D. Thesis), Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Samsun, Türkiye.
• Bozoğlu, H. & Gülümser, A. (1999). Kuru fasulyede (Phaseolus vulgaris L.) bazı tarımsal özelliklerin korelasyonları ve kalıtım derecelerinin belirlenmesi Paper presented at the Türkiye 3. Tarla Bitkileri Kongresi, Çayır-Mera Yembitkileri ve Yemeklik Baklagiller. 15-18 Kasım 1999, Adana, Cilt III, 360-365.
• Bozoğlu, H. & Gülümser, A. (2000). Kuru fasulyede (Phaseolus vulgaris L.) bazı tarımsal özelliklerin genotip çevre interaksiyonları ve stabilitelerinin belirlenmesi üzerine bir araştırma. Turkish Journal of Agriculture and Forestry, 24: 211-220.
• Bozoğlu, H. & Sözen, Ö. (2007). Some agronomic properties of the population of local common Bean (Phaseolus vulgaris L.) collected from Artvin province. Turkish Journal of Agriculture and Forestry, 31(5): 327-334.
• Bremner, J.M. (1965). Total Nitrogen Ed. (Black, C.A.) Methods of Soil Analysis Part 2, American Society of Agronomy Inc. Publisher Madison, 1149-1178.
• Cengiz, B. (2007). Sakarya ve Eskişehir lokasyonlarında yetiştirilen bazı kuru fasulye çeşitlerinin kalite özellikleri. (Master Thesis), Namık Kemal Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tekirdağ, Türkiye.
• Ceyhan, E., Önder, M. & Karaman, A. (2009). Fasulye genotiplerinin bazi tarimsal özelliklerinin belirlenmesi. Selçuk Tarım Bilimleri Dergisi, 23(49): 67-73.
• Coelhoa, R.C., Faria, M.A., Rocha, J., Reis, A., Oliveira, M.B.P.P. & Nunes, E. (2009). Assessing genetic variability ın germplasm of Phaseolus vulgaris L. collected in Northern Portugal. Scientia Horticulturae, 122(3): 333– 338. https://doi.org/10.1016/j.scienta.2009.05.035.
• Çakır, G. (2019). Bazı kuru fasulye (Phaseolus vulgaris L.) genotiplerinin eskişehir ekolojik koşullarına adaptasyonu ile tarımsal ve kalite özelliklerinin belirlenmesi. (Master Thesis), Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir, Türkiye.
• Çancı, H. & Toker, C. (2009). Evaluation of yield criteria for drought and heat resistance in chickpea (Cicer arietinum L.). Journal of Agronomy and Crop Science, 195(1): 47-54.
• Çiftçi, C.Y. & Şehirali, S. (1984). Fasulye (Phaseolus vulgaris L.) çeşitlerinde değişik özelliklerin fenotipik ve genotipik farklılıkların saptanması. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Yayın No TB 4, 17 s. Ankara.
• Düzdemir, O. (1998). Kuru fasulye (Phaseolus vulgaris L.) genotiplerinde verim ve diğer bazı özellikler üzerine bir araştırma. (Master Thesis, Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tokat, Türkiye.
• Ekincialp, A. & Şensoy, S. (2013). Van Gölü Havzası fasulye genotiplerinin bazı bitkisel özelliklerinin belirlenmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi, 23(2): 102-11.
• Federer, W. (1956). Augmented designs. Hawaiian Planter Recorder. 55: 191-208.
• FAO, (2018). “The State of Food Security and Nutrition in The World.” http://www.fao.org/3/I9553EN/i9553en.pdf. Access date: 05.11.2018.
• FAO, (2020). “Fao statistical data.” http://www.fao.org/faostat/en/#data/QC. Access date: 05.07.2021. Ghanbari, A. A., Mousavi, S. H., Gorji, A. M. & Rao, I. (2013). Effects of water stress on leaves and seeds of bean (Phaseolus vulgaris L.). Turkish Journal of Field Crops 1 (1): 73-77.
• Kahraman, A. (2008). Konya bölgesinde yetiştirilen bodur kuru fasulye (Phaseolus vulgaris L.) popülasyonlarının genetik farklılıklarının ve bazı kalite özelliklerinin belirlenmesi. (Ph.D. Thesis), Selçuk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya, Türkiye.
• Karasu, A. (1993). Bazı nohut çeşitlerinin agronomik ve teknolojik karakterleri üzerinde bir araştırma. (Ph.D. Thesis), Uludag Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bursa, Türkiye.
• Malhotra, N., Singh, K.B. & Sodhi, J.S. (1974). Discrimination function in agronomic traits in kidney bean (Phaseolus aureus Roxb Madras.). Agricultural Journal 9(12): 1327-1330.
• Meshram, L.D. (1977). Genotypic variability and correlation coefficients releated to yield and other quantative characters and the use of path coefficients in mung (Phaseolus aureus Roxb.) Paper presented at the 3rd Int. Cong. SABRAO. Grain Legumes Breeding, s. 17-20.
• Mishra, S.N. & Dash, S.N. (1991). Variability for quantitative characters in french bean (Phaseolus vulgaris L.). Plant Breeding Abstracts 63(1): 64.
• Önder, M. (1992). Bodur kuru fasülye çeşitlerinin tane verimine ve morfolojik fenolojik teknolojik özelliklerine bakteri aşılama ve azot uygulamalarının etkisi. (Ph.D. Thesis), Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya, Türkiye.
• Önder, M. & Ökaynak, İ. (1994). Bakteri aşılaması ve azot uygulamasının bodur kuru fasulye çeşitlerinin tane verimi ve bazı özellikleri üzerine etkileri. Turkish Journal of Agricultural and Forestry, 18:463-471.
• Önder, M. & Şentürk, D. (1996). Karaman İli’nde yemeklik dane baklagillerin durumu ve önemi. Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 10(12): 17-28.
• Özbekmez, Y. (2015). Ordu ekolojik koşullarında bazı kuru fasulye (Phaseolus vulgaris L.) çeşit ve genotiplerinin verim, verim öğeleri ile tohum ve teknolojik özelliklerinin belirlenmesi. (Master Thesis), Ordu Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ordu, Türkiye.
• Özdemir, S. (2006). Yemeklik Baklagiller. Hasad Yayıncılık,144.
• Pekşen, E. (2005). Samsun koşullarında bazı fasulye (Phaseolus vulgaris L.) genotiplerinin tane verimi ve verimle ilgili özellikler bakımından karşılaştırılması. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 20(3): 88-95. https://doi.org/10.7161/anajas.2005.20.3.88-95.
• Peterson, R.G. 1994. Agricultural Field Experiments Design and Analysis. Marcel Dekker, Inc., 409 p., Corvallis, Oregon.
• Sepetoğlu H. (2002). Yemeklik Tane Baklagiller. Ege Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Yayınları, Ders Notları, 24 (4): 262.
• Serengül, S. (2019). Bazı kuru fasulye (Phaseolus Vulgaris L.) genotiplerinin Bingöl koşullarındaki verim ve verim özeliklerinin belirlenmesi. (Master Thesis), Bingöl Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bingöl, Türkiye.
• Soydemir, H.E. (2021). Bazı kuru fasulye çeşit ve hatlarının farklı lokasyonlardaki verim ve kalite özelliklerinin belirlenmesi. (Master Thesis), Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Bolu, Türkiye.
• Sözen, Ö., Özçelik, H. & Bozoğlu, H. (2014). Orta Karadeniz Bölgesi’nden toplanan yerel kuru fasulye (Phaseolus vulgaris L.) genotiplerinde morfolojik varyabilitenin istatistiksel analizi. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri, 1(1): 34-41.
• Şehirali, S. (1980). Bodur fasulyede ekim sıklığının verimle ilgili bazı karakterler üzerine etkisi. Ankara Üniversites,. Ziraat Fakültesi Yayınları: 738, Bilimsel Araştırma ve İncelemeler: 429, 55.
• Şehirali, S. & Özgen, M. (1987). Bitki Genetik Kaynakları. Ankara Üniversitesi. Ziraat Fakültesi Yayınları, (1020), 294. Şehirali, S. (1988). Yemeklik Dane Baklagiller. Ankara. A.Ü. Ziraat Fakültesi Yayın No: 1089. s.435.
• Taşkesen, S. (2019). Bazı kuru fasulye (Phaseolus Vulgaris L.) genotiplerinin Erzincan koşullarındaki verim ve verim özeliklerinin belirlenmesi. (Master Thesis), Bingöl Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bingöl, Türkiye.
• Topal, E. (2019). Farklı olgunlaşma süresine sahip fasulye (Phaseolus vulgaris L.) çeşitlerinde farklı ekim zamanlarının verim ve verim öğeleri üzerine etkisi. (Master Thesis), Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir, Türkiye.
• Tunalı, H. (2019). Bazı yerel fasulye popülasyonlarının özelliklerinin belirlenmesi ve seleksiyonu. (Master Thesis), Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Çanakkale, Türkiye.
• Türkmen, B. (2020). İleri düzey kuru fasulye (Phaseolus vulgaris L.) genotiplerinin agro-morfolojik ve kalite özelliklerinin belirlenmesi. (Master Thesis), Kırşehir Ahi Evran Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Kırşehir, Türkiye.
• Ülker, M. (2008). Orta Anadolu ekolojik şartlarında yetiştirilen fasulye (Phaseolus vulgaris L.) genotiplerinin bazı tarımsal ve kalite özelliklerinin belirlenmesi. (Ph.D. Thesis), Selçuk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya, Türkiye.
• Varankaya, S. & Ceylan, E. (2012). Yozgat ekolojik şartlarında yetiştirilen fasulye (Phaseolus vulgaris L.) genotiplerinin bazı tarımsal özelliklerinin belirlenmesi. Selcuk Journal of Agriculture and Food Sciences, 26(1): 27-33.
• Williams, P.C., EL-Haramein, F.J., Nakkoul, H. & Rihavi, S. (1986). Crop Quality Evalution Methods and Guidelines. Icarda, p.142, Alepro, Syria.
• Westermann. D.T. & Crothers, S.E. (1977). Plant Population Effects on the Seed Yield Components of Beans. Crop Sci., 17: 493-496.
• Yorgancılar, A. (1995). Türkiye’de yetiştirilen bodur fasulyelerinin (Phaseolus vulgaris L. Var. nanus dekapr.) tanımlama özellikleri. (Master Thesis), Trakya Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Edirne, Türkiye.
• Yorgancılar, Ö., Kenar, D. & Şehirali, S. (2003). Farklı azot dozu uygulamasının bodur fasulye çeşitlerinin verim ve verim öğeleri üzerine etkisi. Paper presented at the Türkiye 5. Tarla Bitkileri Kongresi, 13-17 Ekim 2003, Diyarbakır. 555- 559.